De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, augustus 30, 2003
Diner voor 250 dollar
Al eerder behandeld hier, maar ik verwijs toch maar naar dit artikel uit USA Today over de gevolgen van de wijziging in de financiering van de campagnes door invoering van de McCaine - Feingold Bill, genoemd naar de indieners.
Wat opvalt is dat de wet vooral gesteund werd door de Democratische leden van het Congres, en gedwarsboomd werd door de Republikeinen, terwijl de wet nadelig uitvalt voor de Democraten en daarmee de Republikeinen op een voorsprong zet. Voor invoering van de wet, die het inzamelen van “soft money” indamt (grote bedragen, via rijke donoren, gestort op de rekeningen van steungroepen, en dus niet rechtstreeks op de rekeningen van de kandidaten), haalden de Democraten en Republikeinen ongeveer evenveel campagnegeld op. Nu is de verhouding 2:1 in het voordeel van de Republikeinen, die traditioneel meer rechtstreekse, kleine donaties ontvangt, die rechtstreeks aan de kandidaat worden gedaan (“hard money”),
Terry McAuliffe, voorzitter van de Democratic National Committee, noemt de wet een “harde klap”. De landelijke Democratische partij verloor 70 procent van hun inkomen. Zij heeft haar hoop gevestigd op “Demzilla”, een nationale database met 158 miljoen namen van potentiële donoren.
Het financieel voordeel van de Republikeinen heeft meerdere oorzaken:
- Geld volgt de macht: de Republikeinen hebben de macht in het Witte Huis en in het Congres. Veel donoren (lobbyisten, grote bedrijven) geven liever geld aan mensen die op de juiste plek zitten om de donoren diensten te verlenen.
- De “klasse” van politieke donoren (zij die jaarinkomens hebben boven de 100.000 dollar) identificeren zich qua politiek ideeëngoed meer met de Republikeinen.
- Republikeinen hebben altijd hun basis van kleine donateurs gekoesterd, terwijl de activiteiten van de Democraten op dat gebied sporadisch waren. Zij leunden vaak op giften van de vakbonden, vrouwenbewegingen, milieubewegingen en andere “liberal” groepen.




© Marc van Gestel 2003 - 2004