De transitie van Dean, een van de Democratische presidentskandidaten, van outsider naar koploper, gaat niet zonder slag of stoot. Wat opvalt is dat zijn standpunten over tal van zaken opschuiven naar het midden, waar de meeste stemmen zijn te halen.
Zo tempert hij nu zijn eerder toegezegde steun voor het opheffen van het handelsembargo met Cuba, ten gunste van de kiezers in Florida (waarvan er velen, Cubaanse vluchtelingen, voor het embargo zijn).
Dean is nu ook tegen het verhogen van de leeftijd waarop ouderen hun volledige pensioen ontvangen, terwijl hij toegaf daar eerder voor te zijn. Dit ten gunste van de oudere kiezer. Eerder was hij tegen het laten schieten van matching funds (een bijdrage van de overheid aan de campagne in ruil voor een beperking in de hoeveelheid in te zamelen geld) maar nu houdt hij die mogelijkheid open.
Het is niet ongewoon voor een politicus om van standpunt te wisselen, maar Dean verkocht zichzelf nu juist als iemand die altijd de waarheid sprak, en niet terugdeinsde voor impopulaire maatregelen. Geen wonder dat de journalisten en de andere campagnes hem extra kritisch volgen. Volgens Dean is het nu juist een sterke eigenschap om toe te geven dat hij het wel eens fout heeft en om dan van standpunt te wisselen.
gepubliceerd door Marc op zondag, augustus 31, 2003 #