De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

vrijdag, augustus 15, 2003
Waarom deze weblog?
Waarom een weblog over de Amerikaanse presidentsverkiezingen? Waarom niet? Er is er volgens mij nog geen in het Nederlands. Dat lijkt me reden genoeg. Niet? Misschien dan omdat ik de verkiezingen al jaren volg, soms wat dichterbij (1996 in Washington DC, in 2000 in de NOS studio tijdens de verkiezingsnacht) en soms wat verder weg (al die jaren voor 1996). Om een of andere reden hebben de Verenigde Staten me altijd aangetrokken en toen ik op de universiteit in Utrecht rondliep kwamen daar de presidentsverkiezingen nog bij. Het is een klein wonder te noemen dat ik er niet op ben afgestudeerd. Die eer viel te beurt aan Oliver North. Het Iran-Contra-schandaal was nog vers en trok op dat moment (1991-1992) nog meer. Daarna waren het Reagan, Bush, Clinton en alweer Bush die mijn aandacht trokken en bleven trekken. Maar niet alleen de presidenten, maar ook het hele circus er omheen, in het bijzonder het mediacircus, was, om maar de eerste platitude maar in de strijd te gooien, fascinerend.

Tsja, en dan krijg je een eigen mening, wat natuurlijk het einde betekent van de academisch gevormde historicus in mij. En wat de rechtstreekse aanleiding is voor dit weblog.
En mijn mening zult u lezen, als u tenminste blijft terugkomen naar deze pagina. Want als mijn grote leermeester Maarten van Rossem zijn mening mag verkondigen, terwijl hij ruiterlijk toegeeft slechts CNN te kijken en de International Herald Tribune te lezen, en als de goedaardige walrus Willem Post op radio en tv mag vertellen wat we allemaal net in de avondkrant hebben gelezen, dan mag ik dat dus ook. Sterker nog: ik heb de pretentie dat ik wat te melden heb. En ik zal niet nalaten het hele internet af te struinen voor informatie, kranten te lezen, tv te kijken (jaja, ik offer me wel weer op) en om ongezouten kritiek te geven wanneer ik vind dat de media weer eens routineus de leukste verkiezingen op de wereld tekort doen.

Ik zal het vast wel eens fout hebben. Ik zal vast wel eens iets moeten opzoeken. Ik zal vast wel eens op het verkeerde paard gokken. Maar dat laatste doet meestal de helft van de Amerikaanse stemmers ook, dus ik ben in goed gezelschap. U zult me vast wel eens te links vinden, of te rechts, of te cynisch, ik zal het allemaal proberen met volle overtuiging te doen en ik misschien geef ik mijn fouten zelfs toe. Gewoon, bovenaan de pagina. En niet ergens weggestopt op pagina 24. Ik heb niet eens een pagina 24.
Genoeg breedspraak. Bookmarken deze pagina en terug blijven komen.




© Marc van Gestel 2003 - 2004