De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, september 06, 2003
Peter Principal for President (III)
Democraat Peter Principal kwam in pyjama uit de badkamer en stapte in bed. Het eerste debat zat er op. De hotelkamer in Albuquerque zag er uit als die van gisteren en van morgen. Dat wist hij zeker.Hij zapte nog even met de afstandsbediening langs alle 72 kanalen op tv. Alleen op C-Span zag hij zichzelf terug.
“Gauw, doorzappen,” dacht hij, want hij zag zichzelf niet graag. Maar stiekem gloeide hij van binnen, want hij was de onbetwiste winnaar van de avond. Dat zei niet alleen zijn campagneteam (Walter Attlee had hem bijna doodgeknuffeld en geroepen: I love you, man.”), want die betaalde hij daar voor. Maar ook de samenscholende pers was in een spontaan gejuich uitgebarsten.
En hij was op dreef geweest. Hij porde zijn hoofdkussen op, er was nog zoveel adrenaline in zijn lijf. Elke aanval op hem had hij gepareerd met een tegenaanval op de zittende president. En dat deed hij zo vernuftig, dat zijn aartsrivaal Curry van arren moede maar mee ging doen. Hij had ingezien dat het aanvallen van Peter Principal niet werkte. Hij was onschendbaar, onoverwinnelijk, hij was Superman! Hij was Mohammed Ali!
Peter viel toch nog in slaap en droomde van grote daden, terwijl Rambo Spaans nagesynchroniseerd al zijn tegenstanders aan het mes reeg.




© Marc van Gestel 2003 - 2004