De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

vrijdag, september 12, 2003
Ralph Nader - Crashing the Party: Taking on the Corporate Government in an Age of Surrender
In 2000 was Ralph Nader, al jarenlang een succesvol consumentenactivist in de VS, de kandidaat voor de Green Party. Ondanks dat hij nauwelijks geld had, heel veel moeite moest doen om in alle staten op het stembiljet te komen, niet mee mocht doen aan de kandidaatsdebatten en pas in het vizier van de media kwam toen hij een bedreiging werd voor de winst van de Democraat Al Gore, wist hij met hulp van talloze vrijwilligers toch nog bijna drie miljoen stemmen te trekken. In Nederland word je daar minister president mee. In Amerika ben je niet meer dan een vlekje op de radar.
In dit boek, een verslag van de uitputtende campagne die Nader voerde in 2000, lees je wat voor hordes een derde partij allemaal moet nemen om aan de verkiezingen deel te nemen. Bijvoorbeeld de Catch 22-situatie rondom de verkiezingsdebatten. De debatten worden niet meer georganiseerd door een onpartijdige organisatie, maar door een club die is opgericht door de Democraten en Republikeinen (en waarin de tv-networks ook een grote vinger in de pap hebben), die er alle belang bij hebben dat er geen derde stem te horen is. Voor deelname aan de debatten moet een derde kandidaat minstens 15 procent steun hebben in de peilingen, die weer door de networks worden gehouden. En die zijn partij in het geheel. De media hebben pas aandacht voor een derde kandidaat als hij groot is en die kandidaat kan pas groot worden wanneer hij voldoende media-aandacht krijgt.
Bijzonder boek van een man die veel niet-kiezers naar de stembus kreeg. De beschuldiging dat hij verantwoordelijk is voor het verlies van Gore, legt Nader terzijde. Dat is volgens hem meer de schuld van Gore zelf. Had hij maar een duidelijk alternatief voor Bush moeten zijn.




© Marc van Gestel 2003 - 2004