De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zondag, oktober 19, 2003
Big Brother is voting for you
Er vindt een stille revolutie plaats in de Amerikaanse verkiezingen. Als de revolutie voorbij is zal de integriteit van de verkiezingen in handen zijn van een aantal grote pro-Republikeinse bedrijven, namelijk de bedrijven die de stemmachines produceren. De Engelse krant The Independent vraagt zich af of democratie in Amerika kan overleven.

Een opvallend voorbeeld kwam uit Georgia, waar de zittende Democratische gouverneur Roy Barnes, ondanks de goede positie in de peilingen, op de verkiezingsdag opeens werd weggestemd. Dat kan natuurlijk aan de peilingen liggen (dat denk ik zelf graag) maar het bleek dat ook een goede verklaring voor de verrassende uitslag het feit kan zijn dat er voor het eerste gestemd werd met touch screen computers, die alles behalve betrouwbaar bleken te zijn, met een verontrustend aantal veiligheidslekken. Computers kwamen vast te zitten en geheugenkaartjes met stemmen erop raakten zoek. De stemmen werden voor het eerst niet geteld door verkiezingsofficials, maar door het bedrijf die de machines had geleverd. De staat mocht zelfs niet met zijn vingers aan de machines komen of de soft- en hardware onderzoeken. Dat was contractueel vastgelegd. Er was zelfs geen papieren backup, dus hertellingen waren onmogelijk geweest. Als Diebold Inc., de leverancier van de computers, dat had moeten doen, dan waren precies dezelfde cijfers uit de machine gerold. Ook de andere grote leveranciers van stemcomputers, Sequoia en Election Systems and Software (ES&S) houden dezelfde eisen aan als Diebold. Ook in Colorado, Minnesota, Illinois en New Hampshire zijn de machines al gebruikt en zijn er verrassende verschuivingen in de uitslagen opgetreden, allemaal in het voordeel van de Republikeinse partij. Alledrie de leveranciers blijken donateurs te zijn van de Republikeinse partij.

Verontruste inwoners van Georgia vroegen zich af of de stemmachines gecertificeerd waren. Dat bleek niet het geval. In principe maakte dat de verkiezingen in Georgia onwettig. Daarnaast bleek de software zo foutgevoelig, dat op het laatste moment een verbetering is geschreven, die via onbeveiligde FTP-verbinding is verspreid, waardoor er makkelijk mee geknoeid kon worden. Voordeel was wel dat de geheimzinnigheid van Diebold Inc. hierdoor omzeild kon worden. Iederen kon bij de software update en ook die bleek nog vol van de fouten te staan. Ook de commentaarregels van de programmeurs waren nog zichtbaar, onder andere “This doesn’t really work”. Diebold deed de kritiek af als afkomstig van onnozel amateurs. Dat zullen de wetenschappers van Johns Hopkins University in Baltimore niet leuk gevonden hebben. Verder zegt Diebold de fouten inmiddels hersteld te hebben, maar alleen op de machines van Maryland.

Er is natuurlijk een reden dat stemcomputers zo snel door heel de VS worden geïntroduceerd: Florida 2000. Bush heeft er veel geld voor over om staten er toe te bewegen om hun oude ponskaartmachines te vervangen (3,9 miljard dollar om precies te zijn). Maar het computersysteem lijkt nog onbetrouwbaarder dan de ponskaartmachines. Onderzoek van onder andere MIT toonde aan dat DRE (direct recording electronic) systemen tot de meest onbetrouwbare systemen behoorde. Het met de hand tellen bleef het meest betrouwbaar.
Bij de machines hoeft niets te zijn wat het lijkt te zijn. De machine kan aangeven dat je op een Democratische kandidaat hebt gestemd, maar gebeurt dat ook in het geheugen van de computer? Problemen worden nog steeds gemeld: machines die 0 stemmen tellen, of die wel kiezers registreren, maar geen stemmen. De mogelijkheden tot fraude zijn eindeloos, mede dankzij het verbod op controle van de geheime soft- en hardware. Denial-of-service attacks, easter eggs, trojan horses, alles kan ingeprogrammeerd worden en niemand mag dat van de leveranciers controleren. Iemand heeft al een eigen systeem ontworpen, de Fraud-o-matic (zie www.weheresthepaper.org) die altijd winst voor een bepaalde kandidaat geeft, wat je er ook in stopt.

De discussie over de zwakke punten van de stemcomputers wil in de VS maar niet op gang komen. De fabrikanten roepen dat de critici alleen maar bang zijn voor nieuwe technologie. Maar het feit dat de fabrikanten gelieerd zijn aan de Republikeinse partij en hun systeem vrij houden van externe controle is genoeg reden tot zorg.

En dan hebben we het nog niet eens over de inspanningen van de regering-Bush om het stemmen via internet makkelijker te maken, voor de troepen overzee en de expats, beiden trouwe Republikeinse stemblokken. Stemmen via internet is nog onbetrouwbaarder en ontvankelijker voor virusaanvallen.

Niet iedereen gaat zomaar mee in de stemcomputergekte. De staat Oregon besloot alleen stemmen via de post toe te staan en New York wil niets weten van computers zonder controleerbare papieren backup. Maar de overgrote meerderheid van staten is minder kritisch. De vraag is of het verstand op tijd terugkeert bij de verkiezingscomités in de staten. Tot slot het commentaar van Roxanne Jekot, die de problemen met de de stemcomputers nu fulltime onderzoekt: "Corporate America is very close to running this country. The only thing that is stopping them from taking total control are the pesky voters. That's why there's such a drive to control the vote. What we're seeing is the corporatisation of the last shred of democracy.”

Nog een artikel over dit onderwerp bij Wired.




© Marc van Gestel 2003 - 2004