De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zondag, januari 18, 2004
De overbodigheid van Elsevier
Er zijn nu kort op elkaar twee stukken van Diederik van Hoogstraten verschenen in het weekblad Elsevier en beide stukken blinken uit in overbodigheid. Nu is dat niets nieuws bij Elsevier, maar wel jammer van het papier. Bij het blad is het de traditie om partij te kiezen voor de Republikeinen (geeft niet wie het is) en tegen de Democraten (geeft ook niet wie). Dat is gezien de politieke signatuur van Elsevier wel te begrijpen, maar ik snap niet waarom er ter verdediging van dit ideologische standpunt zulke grote onzin wordt geschreven.
Het begint in het artikel van 17 januari 2004 natuurlijk al met de tendensieuze kop "Smeken om stemmen." Alsof alleen die jammerlijke Democraten zich door de staten slepen met de vraag of iedereen toch maar op hun wil stemmen. Dat is een basisprincipe van de Amerikaanse verkiezingen, of Van Hoogstraten moet een vergevorder inzicht hebben dat hem er van overtuigt dat de kiezers als bijen op de honing op de Republikeinen afkomen en dat alleen de Democraten moeten bedelen. Sneu inzicht.
Verder toont de auteur zich de traditionele mediavolger die enthousiast inzet op de horse race die de verkiezingen volgens de Amerikaanse media zijn, en laat zich in zijn enthousiasme niet hinderen door zijn gebrekkige feitenkennis. Niets nieuws overigens, de hele Nederlandse paers doet daar enthousiast aan mee. Zo hebben de Democraten in Iowa volgens Van Hoogstraten slechts 61.000 geregistreerde stemmers. Interessant om te weten is dat hij dat helemaal nog niet kan weten, want de kiezers dienen zich bij elke verkiezing opniew te registreren en de meesten in Iowa doen dat pas aan de vooravond van de caucus. Er zijn nu al sterke vermoedens dat het aantal geregistreerde Democraten dit jaar het dubbele zal zijn dan het aantal vier jaar geleden. Nieuwe kiezers die voor een groot deel gemobiliseerd zijn door Howard Dean, die Van Hoogstraten voor het gemak maar indeelt bij de populistische oud-linksers. Gebrek aan inzicht moet je maar vol bravoure brengen, moet Van Hoogstraten denken. Dean is alles behalve een oud-linkser, wat onze scherpschutter van Elsevier ook onder dat vage begrip mag verstaan. Een populist is hij zeker, maar dat zijn meestal de interessantste kandidaten.
De ijverige correspondent in New York diskwalificeert zich tenslotte volledig wanneer hij weet te melden dan oud-president Clinton niets ziet in Howard Dean. Dat betekent dat Van Hoogstraten of kind aan huis is bij Clinton, of dat hij geruchten opwaardeert tot feiten. Clinton houdt zijn mond stijf dicht als het gaat om zijn voorkeur voor een Democratische kandidaat en het is vrij zeker dat hij de uiteindelijke Democratisch presidentskandidaat zonder problemen zal steunen, dus ook Dean. Dat de campagne van Clark een hoop oud-Clinton-medewerkers kent, dat Clark net als Clinton uit Arkansas komt en onder Clinton generaal was zegt op zich vrij weinig. In ieder geval niet genoeg om er zeker van te zijn dat je de gedachten van Clinton kan lezen.
Vooringenomen lawaai-journalistiek, Elsevier waardig.




© Marc van Gestel 2003 - 2004