De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, januari 10, 2004
Het Democratisch dilemma
Omdat ik een groot voorstander ben van hergebruik, hier een stuk dat ik vorige week schreef voor www.allesamerika.com:

Het duurt niet lang meer en dan zijn de eerste voorverkiezingen in de Verenigde Staten. Te beginnen de caucus in Iowa en daarna de eerste primary in New Hampshire. De Republikeinse kandidaat is al een paar jaar bekend, want ze zijn daar niet zo gek dat ze de zittende president uitdagen. Dus het wordt George W. Bush tegen… Tegen wie?
Het zal u niet verbazen dat in de Nederlandse pers vooral de naam van Democraat Howard Dean rondzingt. Wat de Nederlandse pers namelijk doet, is het volgen van de Amerikaanse media en de Amerikaanse media hebben besloten dat zij Dean, oud-gouverneur van de vrij inwonersarme staat Vermont, de interessantste vinden. Dean is een outsider in Washington. Hij heeft nooit rondgelopen in het Amerikaanse Congres en buitenstaanders zijn nu eenmaal leuker om te volgen dan de politieke hoofden die de politieke pers soms al decennialang volgt. Dus Dick Gephardt, Joe Lieberman, John Kerry, John Edwards: seen that, done that. En kijk maar naar de uitslagen van de laatste decennia. In het rijtje Carter, Reagan, Bush Sr., Clinton en Bush Jr. heeft alleen Bush senior een verleden in het Amerikaanse Congres.
Of Congresleden het slecht doen bij de Amerikaanse kiezer en daarom gewantrouwd wordt door de media, of omgekeerd, het doet er eigenlijk niet toe: kandidaten met een Congresverleden hebben het moeilijk.
Daarmee is niet gezegd dat de race een uitgemaakte zaak is. Dean is dan wel koploper, maar een verrassende uitslag in een van de vroege staten (bijvoorbeeld een onverwacht goed resultaat voor oud-NAVO-generaal Wesley Clark), kan de dynamiek van de voorverkiezingen veranderen. Daarbij komt nog dat Dean momenteel door een aantal van zijn Democratische rivalen wordt uitgemaakt voor alles wat vies en vuil is, daarmee de Republikeinen alvast van ammunitie voorziend voor de nationale campagne, mocht Dean toch als Democratische winnaar uit de bus komen. Wat er nu aan de gang is, lijkt voor een buitenstaander onbegrijpelijk. Het is alsof kandidaten als Lieberman en Kerry roepen: “We hebben Dean inmiddels zo zwart gemaakt dat die kansloos is geworden als kandidaat tegen president Bush. Kies ons dus maar.” De kiezer ziet dat allemaal ook gebeuren, en er is goede kans dat zij een dergelijke negatieve kandidaat helemaal niet willen.
Wat de uitkomst ook zal zijn, na de nominatie van de kandidaat zal de Democratische partij veel werk moeten doen om de eenheid te herstellen. Daar hebben ze eigenlijk helemaal niet de tijd voor, want tegenover hen staat de Republikeinse partij, in wiens harnas geen deukje is te ontdekken. De Democraten staat een formidabele strijd te wachten, wie ook de kandidaat is.




© Marc van Gestel 2003 - 2004