De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zondag, januari 18, 2004
Hoe is de stand, Mieke?
Het gaat in de Amerikaanse media vandaag en morgen nog maar om 1 ding: de caucus in Iowa. Peilingen vliegen je om de oren, kandidaten vliegen elkaar spreekwoordelijk in de haren en niemand kan ook maar een wilde gok doen wie er maandag de caucus gaat winnen.
Een paar kanttekeningen.
Doet het er toe wie er morgen de caucus gaat winnen? Volgens mij zijn er nog altijd zo’n vijftig staten met een voorverkiezing, in wat voor vorm dan ook. Iowa is dan wel de eerste staat, maar er wordt haast hysterisch geroepen dat Iowa en New Hampshire het verloop van de verkiezingen gaan bepalen. Ik ben daar niet zo zeker van. Ik wil best geloven dat een vroege winst behalen een zekere mate van voordeel kan hebben, maar de geschiedenis heeft uitgewezen dat winst in Iowa alles behalve zekerheid geeft over de uitkomst van de voorverkiezingen voor welke partij dan ook. De opwinding is dus een beetje misplaatst.
De opwinding is voor het grootste deel op het conto te schrijven van de media in de VS. Elke vier jaar proberen zij het proces te confisceren omdat het zoveel en zo eenvoudig gevulde kolommen en zendtijd oplevert. Wat we in de krant lezen en op tv zien is meer een afspiegeling van de mediakoorts dan die van de kiezer. De media proberen grip op de kiezer te krijgen door het houden van een onbegrijpelijk groot aantal opiniepeilingen. Elke procent verandering wordt als een dramatische ontwikkeling gebracht. Momenteel geven de peilingen aan dat het in Iowa een race tussen vier kandidaten wordt. Dat wil ik best geloven. Maar dat het weer een halve pagina waard is om te melden dat John Kerry twee procentpunten is gestegen lijkt me overdreven, vooral omdat de laatste spectaculaire ontwikkelingen zijn gebaseerd op peilingen met een foutmarge van plus of min 4,5 (dat is een eufemisme voor plus of min 5). Werkelijk alles kan. Howard Dean, Dick Gephardt, John Kerry en wellicht ook John Edwards kunnen de Iowa caucus winnen. De kiezer beslist uiteindelijk.
Het feit dat de peilingen een zo spannende race voorspellen, geeft al aan wat de uitslag zal betekenen. Niet idioot veel namelijk. Het is de eerste uitslag, in een kleine boerenstaat, waar volgens mij meer Republikeinen wonen dan Democraten. Als bij de uitslag van de caucus de verschillen even klein zijn als in de peilingen, wie van de kandidaten kan zich dan trots op de borst kloppen en zijn winst van de daken schreeuwen? Verlies voor Gephardt zal hem waarschijnlijk opbreken, een plaats hoger dan plek vier voor Edwards zal hem tot morele winnaar maken (althans, dat zal zijn campagne er van maken), maar een eerste of tweede plaats voor Dean of Kerry maakt niet zoveel uit.
Dan wordt het dinsdag. De media zijn de uitslag vrijwel meteen vergeten, want op dinsdag houdt president Bush in het Capitool in Washington de State of the Union. Het hele circus verplaatst zich naar de hoofdstad, de uiteindelijke winnaar in Iowa achterlatend met een nog lang niet voltooide strijd. Halverwege volgende week vertrekken de journalisten weer naar de volgende staat, New Hampshire, waar het hele spektakel weer van voor af aan begint.
Iowa mag dan wel het begin zijn, maar het is ook niet meer dan dat.




© Marc van Gestel 2003 - 2004