De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, maart 06, 2004
Clinton for Veep?
Zoals bekend kan John Kerry het niet alleen af in de race om het presidentschap. Hij heeft een vice-presidentskandidaat nodig. Daarover breken nu alle politieke deskundigen zich het hoofd. Want wie zou hij toch moeten kiezen? John Edwards ligt voor de hand, maar iets teveel, dus dat is niet leuk speculeren. Eerder publiceerde ik op dit weblog al een hele lijst met kandidaten. Maar die was natuurlijk nog niet compleet.
De naam van een vice-presidentskandidaat kan verrassen. Dat was zo vier jaar geleden, toen Al Gore opeens met Joe Lieberman aan kwam zetten. Dus hou er vooral rekening mee dat Kerry ook met een verrassing komt.

De afgelopen week gonsden meer namen door de binnen- en buitenlandse media.

Zo kwam ons aller Charles Groenhuijsen met de interessante optie van Hillary Clinton. Groenhuijsen kwam met argumenten voor en tegen Hillary als vice-president.
Vijf redenen waarom Kerry haar vooral niet moet kiezen, volgens Groenhuijsen:

1. Je kunt de Republikeinen geen groter plezier doen. Ze missen Bill Clinton zo! John Kerry is minder geschikt als politieke pispaal. De Clintons ‘back in power”?…. dat zal me een gejuich geven in het Witte Huis!
2. Ook buiten de politiek is Hillary in brede kring gehaat. Ze bemoeide zich te veel met staatszaken en was toen al Mrs. President.
3. Amerika is niet rijp voor een vrouwelijke president. Als de president iets overkomt is Hillary Commander in Chief. Veel Amerikanen zouden daarvan knarsentandend en kussenbijtend wakker liggen.
4. Het is al eens geprobeerd. Geraldine Ferraro was in 1984 running mate van Walter Mondale. Walter Wie?? Inderdaad, nooit meer van gehoord. Roemloos ten onder tegen Ronald Reagan.
5. Senator Clinton had haar achterban beloofd dat ze de volle zes jaar in de Senaat zou blijven. Breekt ze haar belofte? Jokt ze nu dus? Een jokkende Clinton…? Dat klinkt bekend en bevestigt alle vooroordelen.

Maar je kunt, zo vervolg Groenhuijsen, net zo goed vijf redenen waarom Kerry het wél zou doen.

1. Het moet er ooit van komen: een vrouwelijke (vice-)president. John en Hillary zouden er geschiedenis mee schrijven.
2. Het ‘reaching out’-argument: Kerry trekt er vast gematigde vrouwelijke kiezers mee aan die anders op Bush zouden stemmen
3. Ze steekt gunstig af bij de oerernstige vice-president Dick Cheney. Zijn sex-appeal is beperkt,… to put it mildly!
4. Ze zegt zelf geen ‘nee’ als er naar gevraagd wordt. Hoe was die slogan ook al weer: “Als een meisje ‘nee’ zegt bedoelt ze ‘nee’.” Da’s waar. Maar niet in de politiek. En zeker niet als je ambitieus bent en Clinton heet.
5. Kerry is een beetje een intellectuele saaineus. Hij is geen Bill Clinton. Met alle voor- en nadelen van dien. Een gewaagde keus kan zijn stoffige imago opfrissen.

Groenhuijsen besluit toch te voorspellen dat Hillary Clinton het niet wordt. Een goede voorspelling. Kerry zou zich geen raad weten met Hillary.

Maar het kan natuurlijk nog gekker.
Want waarom zou John Kerry niet kiezen voor… Bill Clinton? Omdat Clinton al tweemaal tot president is gekozen en hij dus helemaal niet meer mag volgens de Amerikaanse Grondwet (ok, volgens een amendement op die grondwet). Daarover nu valt volgens professor in de rechtsgeleerdheid aan de University of New York, Stephen Gillers, te twisten. Clinton is namelijk een heel aantrekkelijke kandidaat: hij komt uit het Zuiden, heeft voldoende ervaring en mensen zullen zelfs willen betalen om Bill Clinton in debat te zien gaan met Dick Cheney.
De constitutionele bezwaren kunnen eenvoudig weerlegd worden, althans volgens Gillers. In het 22ste Amendement (1951) staat: "No person shall be elected to the office of the president more than twice." Maar Clinton zou voor het vice-presidentschap gaan en niet voor het presidentschap. Daar staat niets over in. Ook al is Clinton daarmee tweede in lijn voor het presidentschap, dan is dat nog steeds geen probleem, want mocht John Kerry tijdens zijn presidentschap komen te overlijden of afgezet worden, dan wordt Bill Clinton president zonder daarvoor gekozen te worden. Het 22ste Amendement verbiedt zo'n opvolging niet.
Zou het een handige zet zijn? Gillers denkt van wel. Clinton kan de Democraten aan de overwinning helpen en Clinton kan mooie zware opdrachten naar zich toe trekken, hij zou namelijk de meest ervaren en invloedrijke vice-president ooit zijn.
Maar wat zou Kerry er van vinden? Ik denk niet veel. Hij heeft genoeg ego om te weten dat hij met Bill Clinton op het ticket volkomen over-ego-t zal worden. Maar aan de andere kant staat de niet onaanzienlijke kans dat hij de verkiezingen kan winnen. Moeilijk.

Maar misschien heeft Gillers te vroeg gejuicht. Het stuk van de jurist in de New York Times leverde natuurlijk reacties op, en niet verwonderlijk van collega-juristen. Zo kwam Joel Goldstein, professor en jurist aan de St. Louis University School of Law aanzetten met het 13e amendement. Daarin staat dat "no person constitutionally ineligible to the office of President shall be eligible to that of Vice-President of the United States." Clinton mag niet meer tot president gekozen worden, dus is hij volgens het 13e Amendement eveneens uitgesloten van het vice-presidentschap. De juridische discussie zal dus zijn dat Clinton's onverkiesbaarheid betekent dat hij alleen niet meer tot president GEKOZEN mag worden, zoals Gillers beweert, maar Goldstein wil daar niets van weten. Waarom in de grondwet zeggen dat een president maar twee keer gekozen mag worden om het daarna via een omweg weer mogelijk te maken? De hele intellectuele exercitie van Gillers druist in tegen de geest van de grondwet. Maar het lijkt mij toch interessant om het toch eens te proberen. Kijken wat het Hooggerechtshof er van zegt. U weet wel, het Hooggerechtshof dat George W. Bush de overwinning in 2000 toekende (of zich daar in ieder geval buitenproportioneel mee bemoeide). Verwacht een verrassing als de naam van de vice-presidentskandidaat door Kerry bekend wordt gemaakt, maar verwacht geen Clinton.




© Marc van Gestel 2003 - 2004