De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zondag, maart 14, 2004
De verkiezingen: de finish is nog lang niet in zicht
Over iets minder dan acht maanden is het zover: dan draait de helft van de Amerikanen die mogen gaan stemmen zich nog even om in hun bed terwijl de andere helft daadwerkelijk gaan stemmen. Met de opkomst in de grootste democratie van de wereld is het niet zo rooskleurig gestemd.

Maar daar trekken de Republikeinse kandidaat George W. Bush (geen verrassing) en Democratisch kandidaat John Kerry (virtueel althans) zich niets van aan. Voor hen is de strijd de komende maanden de strijd om de kiezers die wel op komen dagen op 2 november. De kandidaten zullen de kiezer bestoken met bliksembezoeken en tv-reclames en daar komt niemand onderuit, want de campagne duurt lang.
Erg lang en de tijd is in het nadeel van Democraat John Kerry. Hij zou liever hebben dat de verkiezingen morgen waren dan over al die maanden. Elke dag campagne voeren is duur, en dat is in het voordeel van de kandidaat met het meeste geld. En dat is zoals bekend president Bush, die zo'n 100 miljoen dollar voor staat op Kerry. De vraag is of en zo ja hoe snel Kerry een financiële inhaalslag weet te maken. Misschien dat hij er bij de keuze van zijn vice-presidentskandidaat (weer een heel ander verhaal) rekening zal houden. Bush heeft aan zijn vice-president Dick Cheney een goede, wat betreft fondsenwerfactiviteiten. Kerry heeft een goede fondsenwerver aan zijn zijde hard nodig.

Acht maanden is lang voor de economie. Voor veel Amerikanen is de economie en daaraan natuurlijk gekoppeld de werkgelegenheid het belangrijkste onderwerp in de verkiezingsstrijd. Uit alle cijfers blijkt dat de Amerikaanse economie er langzaam bovenop komt. De werkgelegenheid blijft wel dramatisch achter, vandaar dat Bush het graag heeft over de "jobless recovery". Maar het ligt in de lijn der verwachtingen dat het aantal banen de komende maanden zal toenemen en die groei zal de president luidkeels opeisen. De Democraten zijn daarmee een van hun belangrijkste wapens kwijt. Natuurlijk blijft het gigantische begrotingstekort dat Bush heeft veroorzaakt als het zwaard van Damocles boven de economie hangen, maar de gevolgen daarvan zullen pas tijdens de volgende vier jaar merkbaar worden, dus dat is volgens Bush van later zorg en het is een lastig onderwerp voor de Democraten, omdat het tekort alleen is op te lossen door het verhogen van de belasting. De presidentskandidaat die het woord "belastingverhoging" in de mond neemt, heeft de strijd bij voorbaat verloren.

De tijd is overigens niet helemaal in het voordeel van Bush. De kans op een nieuwe terreuraanslag is in de aanloop naar de verkiezingen niet gering. De kans dat in Irak voor 2 november de rust weerkeert is net zo klein. Toch lijkt het er op dat het buitenlands beleid en de binnenlandse veiligheid als doorslaggevende factoren in de verkiezing op het tweede plan zijn geraakt.
Blijft een terreurdaad uit, dan staat of valt de verlenging van het presidentschap van Bush met de economie. Daar zal het dus de komende maanden over gaan, in tv-spotjes, bij campagne-optredens, in interviews en in de debatten.

Daarnaast is er gelukkig veel ruimte voor zaken die er niet toe doen. Oude verkeersovertredingen, ontdoken dienstplicht, scharrels, versprekingen, ontslagen in de staf, harde grappen van David Letterman, buttons, struikelpartijen, onthullingen, vlaggen, posters, wallen onder de ogen van de kandidaten, proefballonnetjes, beschuldigingen, laster, vieze trucjes, wallen onder de ogen van Charles Groenhuijsen, een boze Ralph Nader, je kunt het zo gek niet verzinnen of je zult het op een of ander moment in de komende maanden lezen of zien. Voor de echte liefhebbers wordt het dus zeker smullen. Voor alle anderen: op 3 november weet u alles wat u moet weten, namelijk wie er de komende vier jaar in het Witte Huis zit.

Dit stukje schreef ik onlangs voor de nieuwsbrief van Allesamerika.com




© Marc van Gestel 2003 - 2004