De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

maandag, maart 29, 2004
Nader aan de slag
Ralph Nader komt in actie. Nog geen spannende publiciteitsstunts (ik verwacht dat hij rond de tv-debatten weer onder het oog van vele camera's de zaal uitgedonderd zal worden), maar eerst het noeste grondwerk. Elke staat heeft zijn eigen eisen omtrent toelating van onafhankelijke kandidaten op het stembiljet en Nader is nu begonnen met zijn poging om in alle 50 staten verkiesbaar te zijn. Lukt hem dat, dan hebben de Democraten weer een reden erbij om zenuwachtig te worden.
De campagne heeft 7000 vrijwilligers bereid gevonden om in heel de VS handtekeningen te verzamelen die nodig zijn voor een plaatje op het stembiljet. Maar Naders team is ook druk om andere methodes te vinden om op de stembiljetten te komen, zoals het tijdelijk oprichten van een derde partij (in staten waar politieke partijen lagere drempels hebben dan individuele kandidaten), het houden van conventies op state-niveau en het beginnen van rechtszaken (in staten waar de regels discriminerend zijn ten aanzien van onafhankelijke kandidaten (en dat is in de meeste staten het geval)). De campagne richt zich eerst op de moeilijkste staten en kijkt dan weer verder. Bovenaan het lijstje van lastige staten staat Texas, dat een vroege inschrijvingsdeadline heeft (10 mei) en waar de onafhankelijke kandidaat 64.000 handtekeningen moet verzamelen van mensen die nog niet in de Democratische of Republikeinse voorverkiezingen hebben gestemd. Andere lastige staten zijn Oklahoma, Georgia, Indiana en North Carolina (inderdaad allemaal zeer Republikeinse staten).
In het hele land opgeteld moet Nader voor deelname in alle 50 staten 620.000 handtekeningen verzamelen, maar in lang niet alle staten zijn de eisen zo streng als in Texas. Tot grote vreugde van Nader, anders had hij het wel kunnen vergeten.




© Marc van Gestel 2003 - 2004