De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

donderdag, september 23, 2004
Elke ademstoot vastgelegd in contract voor debatten
32. Zoveel pagina's zijn er nodig om de drie presidentskandidaatsdebatten en dat ene debat voor de vice-presidentskandidaten vast te leggen. Te verankeren. In beton te storten. Dicht te timmeren. Het is nu al duidelijk: president Bush heeft de debatten al gewonnen. Daar hoeven de kandidaten niet meer voor op te koemn dagen. Elke handbeweging, elke knikkende knie, elke vraag maar veel erger, elk antwoord staat vast, of is voor te bereiden. James Baker voor president Bush en Vernon Jordan voor John Kerry hebben een dikke zwarte stift gepakt, het woordenboek opengeslagen en zijn aan het krassen gegaan. Spontaniteit. Kraskraskras. Reageren. Kraskraskras. Discussie. Kraskraskras. Debat. Kraskraskraskras. Dat was ik zelf, die laatste keer.
Ik vermoed dat de Democraten, in hun aandrang om toch maar drie debatten tussen Kerry en Bush eruit te slepen, hebben toegstaan dat de Republikeinen op hun beurt hebben gezorgd dat uit alle debatten de lont is gehaald. Want: hoe kan John Kerry het debat winnen? Door de argumenten van Bush onderuit te halen, door beter te argumenteren. Allemaal niet mogelijk. Het is de kandidaten niet toegestaan om elkaar toe te spreken en in debat nummer twee mogen de vragenstellers uit het publiek niet met een vervolgvraag komen.
Tijdens het geven van de antwoorden mogen geen shots gemaakt worden van het publiek (ze zouden eens afkeurend met hun hoofd kunnen schudden), hetzelfde geldt voor het tonen van de andere kandidaat tijdens een antwoord van de ene. Aan het begin van elke debat moeten de tegenstanders elkaar de hand schudden, maar verder moeten ze van elkaar afblijven. Bush en Kerry krijgen een beperkte ruimte waarin ze vrij mogen bewegen, ver van de andere kandidaat vandaan (Daar gaat de eerste debatwinst die Kerry in gedachten had: op Bush aflopen, even door de knieën (zo groot is de president niet), en dan een grote knuffel onder de tekst "I love you, man").
Maar goed, debat nummer twee, de townhall meeting, gaat gewoon door en Bush mag blij zijn dat Bill Clinton niet de Democratische kandidaat is, want hij beheerste het format als werkelijk geen ander. Hoe Kerry het gaat doen weten we binnenkort. Het eerste debat gaat overigens over het buitenlands beleid en is in de traditionele debatvorm: twee kandidaten, één vragensteller, precies de antwoorden die de kandidaten willen geven, ook als de relevante vraag niet wordt gesteld.
Maar ga ik kijken? Absoluut. Ik ben er van overtuigd dat Bush, wiens paladijnen de voorwaarden ongeveer hebben gedicteerd, precies weet hoe hij het beste uit het debat kan halen. Ik reken op een aantal briljant ingepaste aanvallen op zijn opponent, en ook de flipflops zullen niet ontbreken.
Kerry is de beste debater, maar of hij, net als Al Gore vier jaar geleden, al zijn kennis aan het volk tentoon spreidt, is nog maar de vraag, want dat viel niet altijd goed bij de kijker: die kreeg medelijden met de goedbedoelde onkunde van Bush. Kerry zal een aantal aanvallen die de Republikeinen al maandenlang op hem hebben losgelaten moeten neutraliseren en daarna nog laten zien dat hij wat te melden heeft.
Dat kan allemaal uitstekend slagen of mislukken. Het blijft spannend om die woordenstrijd te zien. Zelfs om drie uur 's nachts.
Dus: 30 september, 8 oktober en 13 oktober zijn de debatten van Kerry en Bush. Op 5 oktober ontmoet John Edwards vice-president Dick "het zonnetje in huis" Cheney.

Tim Overdiek had gisteren al een column over de voorgekookte debatten. Is hij me te snel af. Bah;^)




© Marc van Gestel 2003 - 2004