De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

dinsdag, september 21, 2004
Hastert jaagt maar weer schrik aan
Het lukt de Republikeinen keer op keer: de Democraten op de kast jagen. Ditmaal was de beurt aan Dennis Hastert, de breedgeschouderde (of is dat alleen de snit van zijn maatpak?) Republikeinse Speaker of the House. Hij herhaalde nmog maar eens in zijn eigen woorden wat vice-president Cheney niet al te lang geleden had geroepen: met de Democraten aan de macht is er een grotere kans op een terroristische aanslag. "I don't have data or intelligence to tell me one thing or another, (but) I would think they would be more apt to go (for) somebody who would file a lawsuit with the World Court or something rather than respond with troops," zei Hastert over Kerry.
Wederom geen enkele journalist die Hastert wees op de domheid van zijn uitspraak. Niemand, maar dan ook niemand weet of een aanslag voor de verkiezingen in het voordeel uitpakt van John Kerry of president Bush. Het kan alletwee, al is het eigenlijk waarschijnlijker dat in het geval van een aanslag het Amerikaanse volk weer als één man achter de president gaat staan. Het zou van een ongelofelijke kennis van de Amerikaanse psyche getuigen als Al Qaida zou weten hoe Amerikanen op nog een aanslag zouden reageren.
Hasterts opmerking dat de terroristen liever een zogenaamd slappe Amerikaanse president zouden willen hebben getuigt in ieder geval van een volledig gebrek aan kennis van wat er in de hoofden van terroristen omgaat.
John Edwards mocht namens de Democraten reageren. Hij beweerde het volgende: "Let me say this in the simplest possible terms: When John Kerry is President of the United States, we will find al-Qaida where they are and crush them before they can do damage to the American people." Dat is dan weer naar de andere kant doorslaan, maar ik kan de reactie begrijpen.




© Marc van Gestel 2003 - 2004