De Chicago Tribune komt met een reportage van de campaign trail. De journalisten die John Kerry volgen door het land krijgen de kandidaat nauwelijks te spreken. En wat gebeurt er met een kandidaat die nauwelijks met de pers praat? Die kan kritische stukken verwachten in de krant. Dat moet je als kandidaat niet willen. Vreemd dat het campagneteam van Kerry daar niets aan doet. Elke dag stukjes in de kranten, dat vormt het beeld dat de lezers krijgen van een kandidaat. Die moet goed overkomen, dat is al jaren zo, en dus moet je met meer dan regelmaat je kandidaat ter beschikking stellen aan de reporters. Introductieles campagnevoeren. Voor de lezers die de mooie documentaire "Journeys with George" hebben gezien weten waar het over gaat. In het begin van de campagne werd kandidaat George W. Bush afgeschermd van zijn journalistieke stalkers. Maar Republikeins tegenkandidaat John McCain werd op handen gedragen door zijn volgers van de pers, omdat hij altijd beschikbaar voor ze was. En bam! Opeens komt Bush met enige regelmaat naar de journalisten in het vliegtuig en zijn charme-offensief werkt. Al Gore negeert ondertussen de journalisten die opdracht hebben gekregen zijn campagne te volgen en dat levert niet al te positieve stukjes op. Dat moet Kerry toch ook weten. Via de pers praat je ook met je kiezers. gepubliceerd door Marc op zaterdag, september 18, 2004 #
