De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

woensdag, oktober 06, 2004
Debat nummer 2: Cheney en Edwards
Let the spin begin! Het leek er direct na afloop van het debat tussen vice-president Dick Cheney en John Edwards weer op alsof het verklaren van een winnaar belangrijker was dan waar het gesprek daadwerkelijk over ging.
CNN en de BBC schakelden meteen over naar "Spin alley" om te horen wat ze blijkbaar zelf niet rechtstreeks willen roepen, omdat zij neutrale journalisten zijn: wie is er de winnaar van het debat? Volgens de Democraten was dat John Edwards, volgens de Republikeinen was dat Dick Cheney en volgens de journalisten, die tegen elkaar wel willen zeggen wat ze er zelf van denken, maar voor hun eigen publiek niet, was het een gelijkspel. Maar daar moesten we die mensen nog niet op vastleggen, want het was nog vroeg. Analyse als een instant pudding. Snel klaar, maar of het een geslaagde pudding is, blijft een verrassing.
Maar nu leid ik u ook af van het echte verhaal: het debat tussen de vice-presidentskandidaten.
Het zwaartepunt van de vragen die Gwen Ifill van CBS op beide kandidaten afvuurde lag bij de buitenlandse politiek. Daar kwam Cheney goed uit. Van het koppel Bush-Cheney is hij toch al degene geweest die zijn ogen meer op het buitenlands beleid heeft gericht de afgelopen vier jaar. De boodschap van Cheney was duidelijk: de strijd tegen de Taliban en Saddam is gestreden, democratie komt er aan, het beleid van president Bush was het enig juiste en het was een groot succes. Oh ja, en Kerry bakt er helemaal niks van.
In het eerste debat van dergelijke schaal voor John Edwards deed hij het goed. Hij kwam goed uit zijn woorden, herhaalde kundig de standpunten van zijn baas, maar voelde zich volgens mij minder op zijn gemak in het zoeken van de aanval dan Cheney. Niet dat hij daarom de aanval niet zocht.
Cheney straalde de autoriteit uit die Bush vorige week in zijn eerste debat miste. Wellicht alleen daarom zal men de vice-president dit debat op punten laten winnen. Cheney kende zijn cijfers, of liet in ieder geval niet merken dat hij ook maar de helft van het verhaal zat te vertellen (daar hadden beide kandidaten overigens last van) en ging veel meer dan Bush in op de aantijgingen van zijn opponent. Die weersprak overigens meestal weer wat Cheney daarvoor beweerde. Dat leidde regelmatig tot een welles-nietes-spel waarin de kijker maar aan zijn lot werd over gelaten: wie moest hij nou geloven? Dat is ook een van mijn argumenten voor een gelijkspel: ik denk dat weinig kijkers van mening zijn veranderd door dit debat.
Ook Edwards scoorde punten. Eindelijk legde iemand uit waarom Kerry tegen de 87 miljard dollar voor de wederopbouw van Irak en Afghanistan (maar vooral voor steun aan de troepen) stemde: namelijk de 20 miljard ervan die de regering aan contracten voor wederopbouw kon uitdelen zonder dat er een aanbesteding aan te pas kwam. Wie profiteerde buitenproportioneel van dat geld? Halliburton, het bedrijf waar Cheney de baas van was voordat hij vice-presidentskandidaat werd. Ik kan overigens niet inschatten of het een sterke zet is om over Halliburton te beginnen. Het bedrijf is wel degelijk relevant in het tegenstemmen voor de extra steun door Kerry, maar misschien had Edwards het daar bij moeten laten. Cheney kwam sterk terug op dit punt: hij noemde de aandacht van Edwards voor Halliburton een rookgordijn om de aandacht af te leiden van zijn eigen stemgedrag in de Senaat. Cheney merkte ook nog fijntjes op dat hij als voorzitter van de Senaat zijn opponent Edwards dit jaar voor het eerst zag aan de discussietafel hier op het debat, en niet in de Senaat.
Dus als conclusie over het buitenlandgedeelte zou ik zeggen dat er meer punten gaan naar Cheney, omdat hij wel deed wat zijn baas vorige week naliet: het effectief verdedigen van het beleid van Bush, en het prikken in de argumenten van het Democratische koppel. Maar van een onherstelbare voorsprong was geen sprake.
Het binnenland dan. Op papier meer het terrein voor de Democraten dan voor het Witte Huis de afgelopen vier jaar. In de praktijk meestal ook. Edwards opende sterk. Hij meldde wat er onder het bestuur van president Bush allemaal mis was gegaan en vroeg zich af of Amerika nog vier jaar Bush aankon.
Maar de discussie over het binnenlands beleid werd met minder emotie gevoerd dan de discussie van het eerste uur. De verschillen in plannen waren minder groot en ook de aanval van Edwards op het beleid wat betreft werkgelegenheid en gezondheidszorg leken er minder toe te doen. Ook nu weer wist Edwards eindelijk redelijk uit te leggen wat er mis was met de Leave No Child Behind Act, de onderwijswetgeving die Bush ondertekende: te weinig geld voor uitgetrokken.
Maar de angel bleek na het eerste uur een beetje uit het gesprek te zijn verdwenen. Hoewel Edwards uit het tweede deel goed naar voren kwam en Cheney iets minder de aanval opzocht, was de sectie binnenland een duidelijk gelijkspel.
Opgeteld kom ik niet verder dan een gelijkspel met wellicht iets meer punten voor Cheney in the Expectation game die vooraf gespeeld leek te worden. Edwards deed goed zijn werk in dit debat, zeker voor "een debutant", maar kreeg niet de kans de rol te spelen die Kerry in het eerste debat zo voortreffelijk speelde. Dus mijn gok is dat Cheney voorzichtig als de winnaar wordt aangewezen in een gelijkopgaand debat. Voor de peilingen zal dat vooral als gevolg hebben dat de tussenstand niet verslechterd voor Bush, en dat zou al een hele prestatie zijn voor een vice-presidentskandidatendebat.
Maar wanneer de peilingen eindelijk de gevolgen van dit debat kunnen laten zien is het al weer tijd voor het tweede presidentskandidatendebat, in de nacht van vrijdag op zaterdag. Plaats van handeling: Washington University in St. Louis, Missouri.

- Het transcript van het debat staat al helemaal online bij Debates.org, de sponsor van de debatten.
- Ik ben benieuwd hoeveel mensen er gekeken hebben. De uitzending was gelijk met een wedstrijd uit de play-offs van het Amerikaanse honkbal.
- beide kandidaten hadden een microfoontje op hun stropdas in plaats van een microfoon voor hun neus. Dat was soms een probleem voor Cheney, die nogal vaak voorover leunde waardoor het microfoontje onder zijn colbertjasje verdween en hi jdus minder te verstaan was. En iemand zal hem toch wel verteld hebben dat met je hand voor je mond praten niet handig is?




© Marc van Gestel 2003 - 2004