De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, oktober 09, 2004
Debat nummer drie (twee als je alleen de presidentsdebatten rekent) zit erop. Beide partijen hebben inmiddels de overwinning geclaimd. Dat zat er dik in. Over mijn mening zometeen meer.
Het was een levendig debat. De town hall meeting geeft de kandidaten meer ruimte dan het format waarbij ze achter een katheder vragen mogen beantwoorden van een journalist. Hier stelde het publiek de vragen. Zij hadden ze van tevoren mogen indienen, een vraag voor elke kandidaat, en gastheer Charlie Gibson pikte daar de meest aansprekende uit. Daar ga ik in ieder geval van uit. Hij gooide er zelf ook wat vragen tussendoor, maar meer om de hoofdvraag te verdiepen. Leden uit het publiek mochten hun vraag weer voorlezen, en hen was op het hart gedrukt toch maar precies dezelfde vraag te stellen als opgegeven, anders werd de microfoon direct uitgezet. Geen van de vragenstellers nam het risico deze voorwaarde te testen. De vragen liepen uiteen van het bekende Irak, via gezondheidszorg naar stamcelonderzoek. Een breed scala van onderwerpen dus, waarbij Irak weer als eerste aan bod kwam. Wat mij opviel is dat er vrijwel geen dip in het debat was aan te wijzen. Dat betekent dat beide kandidaten er de volle 90 minuten bovenop zaten. Als ik naar de presentatie kijk, dan zie ik dat beide kandidaten het format goed beheersen, maar ik vermoed toch dat als je vraagt aan mensen die de laatste vier jaar in een hol onder de grond hebben gezeten wie van de twee de president van de Verenigde Staten is, zij naar Kerry zullen wijzen. Net als bij het eerste debat. Kerry was rustig, maar had een hoog spreektempo. Hij legde uit als hij dacht dat een term of opmerking niet meteen door iedereen zou worden begrepen. Hij sprak alle vraagstellers met hun voornaam aan. Hij reageerde snel op de vragen uit het publiek en hij ging goed op de argumenten van president Bush in. Hij was, in tegenstelling tot wat Hans Hillen bij de NOS beweerde, bondig en concreet. Was het dan helemaal niets met Bush? Hij was zeker beter dan tijdens het eerste debat. Als hij hetzelfde had gepresenteerd als toen was er weinig meer van hem overgebleven. Hij liet maar één of twee keer een stilte vallen (waarvan er een toch weer erg lang was). Maar hij leek een beetje te overcompenseren voor zijn gebrek aan assertiviteit bij debat nummer 1. Dat werkte niet onverdeeld positief. Republikeinen zullen het inderdaad assertief gevonden hebben, maar ik vond het gejaagd. Hij reageerde meerdere malen zichtbaar getergd, hij verhief zijn stem bij veel antwoorden en liet zich meeslepen in het hoge tempo van Kerry zonder diens rustige uitstraling over te nemen. Als ik niet op de inhoud van het debat let, dan wint Kerry al op punten. Maar goed, de inhoud is natuurlijk ook belangrijk, net als de presentatie. Inhoudelijk was er weinig nieuws te melden, behalve dan dat ook dit keer Bush regelmatig het defensief in werd gedreven. Zijn aanvallen op Kerry waren beperkt effectief, want meestal wist deze zonder al teveel problemen de beschuldigingen te weerleggen. Het marketingprincipe van herhaling, herhaling, herhaling werd door beide kandidaten weer ruim gebruikt. Bush viel Kerry weer aan omdat hij vond dat Kerry met zijn opmerking van "wrong war, wrong time, wrong place" onmogelijk de steun van coalitiegenoten zou kunnen krijgen. Kerry herhaalde dat hij keihard zou optreden tegen terroristen: hunt them down and kill them. Die hadden we allemaal al eerder gehoord. Bush herhaalde een aantal zaken waarvan al lang is vast komen te staan dat ze niet kloppen, maar zijn team is er van overtuig dat je onzin kan verkopen als je het maar zolang herhaalt dat de luisteraar het gaat geloven. Dat gold voor bijvoorbeeld de bewering dat Kerry de grootste liberal is in de senaat (er zullen vast momenten zijn geweest in 20 jaar senaat dat Kerry de grootste liberal was, maar over zijn hele senaatscarrière als geheel is hij dat zeker niet), dat Kerry 90 keer voor een belastingverhoging had gestemd (zie het Cheney-Edwards-debat) en dat iedereen die belastingen betaalt heeft geprofiteerd heeft van de belastingverlagingen van Bush (terwijl dat alleen geldt voor mensen die inkomstenbelasting betalen en dat doet niet iedereen). Factcheck.org komt ongetwijfeld weer met een lijstje jokactiviteiten. Ook vannacht bleek weer dat de debating skills van Kerry het sterkst waren. Ik noemde al eerder dat hij de vragensteller allemaal bij naam noemde. Maar een ander sterk punt was dat hij terug verwees naar wat Bush vier jaar terug had gezegd en beloofd tijdens de debatten. Om een punt te maken kwam hij meerdere malen met concrete voorbeelden die nog wel een paar keer herhaald zullen worden. Twee voorbeelden: Om aan te geven hoe sterk de oververtegenwoordiging van de Amerikanen in Irak is vergeleken met de bondgenoten, rekende hij voor dat als Missouri (waar het publiek vandaan komt en waar het debat werd gehouden) een apart land was geweest, de staat dan gerekend naar het aantal troepen dat het in Irak heeft, het derde land is na de VS en Groot-Brittannië. Een tweede voorbeeld was zijn uitleg van het herroepen van de belastingverlaging van Bush voor inkomens boven de 200.000 dollar. Hij voorspelde dat in de debatzaal maar drie mensen zaten die daar iets van zouden merken in hun belastinginhouding: president Bush, hijzelf en presentator Charlie Gibson. Dat leverde een lach uit de zaal op. En dat gebeurde niet vaak. Conclusie: Kerry wint het debat wederom op punten. Bush herstelde zijn optreden van de vorige keer, maar Kerry was beter op dreef. Ik heb de tv maar uitgezet voordat het grote spinfestijn begon, dus wat hier staat is gebaseerd op mijn eigen (voor)oordeel. Wat het Amerikaanse publiek er van vond weet nog niemand, maar daar zullen we binnenkort wel achter komen. Ik vermoed dat de media het op een gelijkspel zullen gooien. Vaak gaat het publiek daar wel in mee. Vandaag zal ik hier zeker nog op terug komen. En zoals te verwachten staat hier alweer het transcript van het debat van afgelopen nacht.
|