De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

vrijdag, oktober 08, 2004
Wiens fout het ook is, het is niet die van de president
The "blame game" wordt nog steeds gespeeld rond de vraag: waarom deed president Bush het nou zo slecht tijdens het eerste debat. Sommige mensen zeggen dat zijn geheime zendertje niet goed werkte, maar anderen leggen de schuld bij de "White House Bubble." De term verwijst naar de entourage die de president omringt, zoals geheim agenten, hulpjes en woordvoerders die de buitenwereld zo ver mogelijk van de president vandaan houden. Mensen die niet bang zijn om lastige vragen aan hem te stellen kwamen dus ook niet bij hem in de buurt, volgens mij tot zijn grote genoegen. Hij hield minder persconferenties dan welke voorganger uit de moderne geschiedenis dan ook en tegensprekers verdwenen al snel van het toneel. Hij mocht dan wel bekend staan om zijn debatvaardigheden, maar als je ze nooit hoeft te gebruiken, dan verroesten ze. Karen Hughes, Bush-vertrouwelinge van het eerste uur en onderdeel van de "bubble": "Presidents tend to listen and make decisions; they don't engage in debates with their opponents or really with anyone else. They listen and make decisions." Oftewel: Bush is zo'n goede president, geen wonder dat hij aan die flauwekul van die debatten geen tijd meer kon besteden.
Bush zelf zei dat het door zijn gelaatsuitdrukkingen tijdens het debat kwam. Maar dat was niet zijn schuld maar van John Kerry: "You hear all that and you can understand why somebody would make a face."
Het is duidelijk: Bush kan zijn verlies niet toegeven. Maar met zijn uitspraken over Irak in het achterhoofd mag dat niet als een verrassing komen.




© Marc van Gestel 2003 - 2004