 |
|
|
De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij 
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, september 13, 2003
Dit is bij lange na niet het enige boek dat is geschreven over de uitloop van de verkiezingen van 2000 vanwege de hertellingen in Florida. Maar het is het boek dat bij mij in de kast staat, met de handtekeningen van alle auteurs er in. Soms zijn redenen om een boek aan te prijzen heel eenvoudig.
Een ding is duidelijk: het zal wel nooit duidelijk worden wie er nu precies heeft gewonnen in Florida. De naar Florida gestuurde politieke journalisten van de Washington Post schreven een dag tot dag overzicht van de gebeurtenissen, over de undervotes, de overvotes, de handmatige hertelling, en de strubbelingen in rechtszalen op alle niveau’s, eindigend in het Amerikaanse Supreme Court, het Hooggerechtshof, dat uiteindelijk de winnaar maar aanwees, geheel in lijn overigens met de politieke overtuiging van de leden van het hof. Een boek over een juridisch steekspel dat door de hele wereld, al dan niet geamuseerd, werd gevolgd. Wat er gebeurd zou zijn als deze gebeurtenis zich niet in Florida had afgespeeld, waar alles en iedereen die iets over het stemmen te zeggen had veilig in het Bush-kamp verkeerde, had er iemand anders in het Witte Huis kunnen zitten. Maar dat is meteen de meest nietszeggende constatering, want de zaken lagen anders en Bush is nu president. gepubliceerd door Marc op zaterdag, september 13, 2003 #  vrijdag, september 12, 2003
In 2000 was Ralph Nader, al jarenlang een succesvol consumentenactivist in de VS, de kandidaat voor de Green Party. Ondanks dat hij nauwelijks geld had, heel veel moeite moest doen om in alle staten op het stembiljet te komen, niet mee mocht doen aan de kandidaatsdebatten en pas in het vizier van de media kwam toen hij een bedreiging werd voor de winst van de Democraat Al Gore, wist hij met hulp van talloze vrijwilligers toch nog bijna drie miljoen stemmen te trekken. In Nederland word je daar minister president mee. In Amerika ben je niet meer dan een vlekje op de radar.
In dit boek, een verslag van de uitputtende campagne die Nader voerde in 2000, lees je wat voor hordes een derde partij allemaal moet nemen om aan de verkiezingen deel te nemen. Bijvoorbeeld de Catch 22-situatie rondom de verkiezingsdebatten. De debatten worden niet meer georganiseerd door een onpartijdige organisatie, maar door een club die is opgericht door de Democraten en Republikeinen (en waarin de tv-networks ook een grote vinger in de pap hebben), die er alle belang bij hebben dat er geen derde stem te horen is. Voor deelname aan de debatten moet een derde kandidaat minstens 15 procent steun hebben in de peilingen, die weer door de networks worden gehouden. En die zijn partij in het geheel. De media hebben pas aandacht voor een derde kandidaat als hij groot is en die kandidaat kan pas groot worden wanneer hij voldoende media-aandacht krijgt. Bijzonder boek van een man die veel niet-kiezers naar de stembus kreeg. De beschuldiging dat hij verantwoordelijk is voor het verlies van Gore, legt Nader terzijde. Dat is volgens hem meer de schuld van Gore zelf. Had hij maar een duidelijk alternatief voor Bush moeten zijn. gepubliceerd door Marc op vrijdag, september 12, 2003 # donderdag, september 11, 2003
Wie weten er nou meer van de huidige president van de Verenigde Staten dan twee doorgewinterde journalisten uit Texas, die Bush jr. vanaf het begin hebben kunnen volgen? Molly Ivins en Lou Dubose steken hun Democratische voorkeur niet onder stoelen of banken, en een kritisch boek is het gevolg. Zij kijken zeer zorgvuldig naar wat hij heeft gepresteerd in zijn korte politieke carriere. Bush was voor zijn presidentsschap gouverneur van de staat Texas, waar het Congres maar een paar maanden per twee jaar bijeen kwam en waar de gouverneur helemaal niet de machtigste of belangrijkste functie van de staat was. De luitenant-governor en de attorney general hadden meer politieke macht dan de gouverneur zelf. Voordat Bush, die door Molly Ivins tot Shrub (struikje, het verkleinwoord van Bush) werd gebombardeerd, aan zijn politieke carrière begon, was hij baas van een falend oliebedrijf en manager van het Texas Rangers honkbalteam. De contacten die hij daar opdeed en de wonderen die zijn achternaam verrichten, stonden aan de basis van zijn politiek carrière.
De auteurs zijn niet alleen maar kritisch. Zij prijzen zijn politiek gevoel en zijn resultaten op het gebied van het onderwijs in Texas. Ook van zijn inspanningen om de Spaanstalige kiezer te bereiken en zijn vaardigheid in het overbruggen van de kloof tussen Christelijk rechts en de economische conservatieven zijn de auteurs onder de indruk. Bush is een man waarvoor je moeite moet doen om hem onaardig te vinden. Verder is hij zo vaag, dat iedereen wel iets in hem ziet wat hij wil. Leest als een trein. Hier vindt u de columns van Molly Ivins. gepubliceerd door Marc op donderdag, september 11, 2003 # woensdag, september 10, 2003
James Carville was een de politiek adviseurs die Bill Clinton in het Witte Huis hielp. Mary Matalin was een van de politiek adviseurs van Bush in de voor hem niet zo succesvolle campagne van 1992. Al tijdens de campagne kregen Carville en Matalin een relatie, die in beide kampen niet met gejuich werd ontvangen. Het team van Bush haatte Carville, want niemand was in staat Bush zo scherp aan te vallen als hij, en bij het Clinton-Gore-team stond men ook niet te juichen voor het heulen met de vijand. In dit boek All’s fair : love, war, and running for president het ultieme insidersverhaal vanuit beide campagnes. Wat vond de ene club van de ander, wat vonden beide clubs van Ros Perot? En natuurlijk de love story, die eigenlijk geen moment kwijlerig wordt. Uit het boek komt ook duidelijk het verschil in stijl naar voren: Matalin wat minder dominant en scherp-zuur, Carville, bijgenaamd de "Ragin’ Cajun" omdat hij in hysterische schreeuwpartijen kon uitbarsten, treedt met liefde op de voorgrond en laat ook nu nog niet na het op te nemen voor Clinton en de Democratische partij. Beiden zijn nog met regelmaat te gast in de politieke talk shows, Carville is zelfs gastheer in één daarvan, Crossfire, samen met wapenbroeder Paul Begala en twee conservatieve commentatoren.
gepubliceerd door Marc op woensdag, september 10, 2003 # dinsdag, september 09, 2003
Wie herinnert zich de reclamespotjes uit de presidentsrace van 1988 tussen George Bush sr. en Michael Dukakis? Een vernietigend spotje waarin Dukakis figureerde op een tank met een veel te grote helm op zijn hoofd en een nog vernietigender spotje waarin Willie Horton, een zwarte Amerikaanse crimineel op verlof een nieuwe misdaad pleegt, volgens het spotje de schuld van Dukakis. Het eerste spotje komt uit de koker van Lee Atwater, de meester van de negatieve campagne, het tweede spotje komt niet van Lee Atwater, maar hij was wel degene die op het idee kwam. Het tweede spotje was zo schaamteloos dat de rest van het Bush-team het spotje weigerde te maken. Het tekent wel Atwater, die over lijken wilde gaan om te winnen.
Atwater was een politiek talent, dat volgens velen veel te vroeg stierf aan een hersentumor. Hij leefde en ademde politiek, had een bijna onuitputtelijke energie en was een conservatief Republikein in hart en nieren. Aan de andere kant was hij manipulatief, in zijn professionele leven, maar ook privé. In deze biografie komen alle kanten van zijn karakter naar voren. gepubliceerd door Marc op dinsdag, september 09, 2003 #
U moet wel liefhebber zijn om dit boek van begin tot eind uit te lezen. Het is meer dan duizend pagina’s dik, maar het leest als een trein. Tijd van handeling: de verkiezingen van 1988. Cramer volgt een flink aantal kandidaten tijdens de voorverkiezingen tot en met de verkiezingen in november 1988. Bush en Dole uit het Republikeinse kamp, Hart Biden, Gephardt (ook toen al) en Dukakis van de Democratische kandidaten. Het boek geeft als geen ander inzicht in de vraag waarom iemand zich kandidaat stelt voor het presidentsschap. Wat maakt iemand tot geschikt kandidaat? Een boek over ambitie, doorzettingsvermogen, de rücksichtsloze wil tot winnen. Een onthullend boek.
gepubliceerd door Marc op dinsdag, september 09, 2003 # zondag, september 07, 2003
Ik ben een aantal dagen op vakantie. Als ik terug ben breng ik u weer op de hoogte van de actuele gebeurtenissen. In de tussentijd zal ik elke dag, vanaf morgen, een boek bespreken uit mijn boekenkast, sectie Amerikaanse presidenten. Ik heb altijd al een voorkeur gehad voor boeken die geschreven zijn door journalisten, politiek adviseurs en politici zelf. Zeker, je krijgt een heel gekleurd beeld van het politieke proces, maar daar prik je als buitenstaander soms makkelijker doorheen dan als fervent aanhanger van de ene of de andere partij. Er staan wel wat wetenschappelijke verhandelingen in mijn boekenkast, maar ik raad liever boeken aan die ik met veel plezier gelezen heb. Ik link bij elk boek naar de juiste plek bij Amazon.com, maar zelfs daar zijn volgens mij niet alle boeken meer te krijgen. Wellicht is het zoeken in de bibliotheek een betere, en vooral goedkopere, oplossing. Ik ben vaste klant bij Amazon, maar dat is nog geen reden dat u dat moet zijn.
gepubliceerd door Marc op zondag, september 07, 2003 #
|
