De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
vrijdag, oktober 10, 2003
Ik schreef zondag al over hem en afgelopen week hakte de Democratische kandidaat Bob Graham de knoop door: hij trok zich terug als kandidaat voor het presidentschap. Logisch, want geld en aandacht van de media ontbraken vrijwel helemaal. Ondanks mijn beperkte voorspellende gaven, durf ik te beweren dat er vast vri jsnel nog meer Democraten zich zullen terugtrekken. Van de overgebleven negen Democraten zijn er nog eens vier zo goed als kansloos: Carol Moseley Braun, Dennis Kuchinich (die altijd nog kandidaat van de Green Party kan worden), dominee Al Sharpton en John Edwards. Voor deze vier is doorgaan gewoon zonde van het geld.
Een Libertijnse groep heeft New Hampshire aangewezen als locatie van een nieuwe “vrije staat.” Het is de bedoeling dat 20.000 Amerikanen er een staat in de Libertijnse traditie zullen opbouwen.
New Hampshire is een geschikte staat, kijk alleen al naar het motto: “Live free or die”. De nieuwe Libertijnse staat zal model moeten staan als nationaal model voor een kleine overheid, weinig wetten en individuele vrijheid. Een aantal bezorgde inwoners van New Hampshire ziet ze als een stelletje anarchisten.De libertijnen zeggen niet te komen om de staat over te nemen, maar om de Amerikaanse droom in vervulling te laten gaan. Zo willen ze de wettelijke beperkingen op gokken opheffen, medicinaal gebruik van marihuana legaliseren en het recht om wapens te hebben versterken. Maar de libertijnen zullen zich ook inspannen voor liefdadigheid, studiebeurzen en men zal burgers helpen hun overheid weer terug te krijgen.
Er is een actie gaande om cineast, documentairemaker en schrijver Michael Moore er toe te bewegen om zich kandidaat te stellen. Hij heeft in ieder geval meer kans dan Ficus, van wiens campagne hij vier jaar geleden campagneleider was.
Maar voor sommige Amerikanen is Moore de gedroomde kandidaat voor de Green Party. Als Ralph Nader zich niet kandidaat stelt, dan zou Moore dat moeten doen. Waarom? Zijn pleitbezorgers zeggen dit: Naamsbekendheid. Moore heeft waarschijnlijk een even hoge naamsbekendheid als Nader, die op 91 procent stond. Kennis van zaken. Lees zijn boeken, bekijk zijn documentaires en films, en je zult zien dat hij weet wat er mis is met het land. Bovendien heeft hij politieke ervaring: op zijn 18e won hij een plek in de school board van zijn school. Mensen mogen hem. Michael Moore is de kern van wat Amerika is. Media-aandacht. Geen kandidaat kan zonder media-aandacht. Geen kandidaat zou zoveel media-aandacht kunnen creëren als Michael Moore. De camera houdt van hem. Bekendheid. Amerikanen kennen hem al. Wat je ook over hem denkt, iedereen weet waar hij voor staat, en dat kan een onbekende kandidaat niet zeggen. Er is geen tijd nodig voor het vergaren van naamsbekendheid. Er mag geen tijd verloren gaan. Zegt men. Ik heb nog geen beweging zien opstaan om Moore over de streep te trekken. Dus reken maar niet op bumperstickers met Moore 2004, hoe mooi dat ook rijmt.
Niets is zo nobel als het mobiliseren van mensen om te gaan stemmen. Grote instanties en vaak tv-zenders doen daar enthousiast aan mee. Het goede is natuurlijk dat het een onpartijdig initiatief is. Niemand zegt op wie er gestemd moet worden. Het populaire Black Entertainment Television Network (BET) heeft aangekondigd voor meer dan 1 miljoen dollar aan reclamespotjes te gaan uitzenden waarin jongeren worden aangespoord om zich te registreren en te gaan stemmen. De reclamecampagne wordt samen gedaan met het National Action Network, een organisatie die gelieerd is aan Democratisch presidentskandidaat Al Sharpton. Maar de spotjes zullen niet een specifieke kandidaat aanprijzen. De bedoeling is om in de lente van 2004 een miljoen nieuwe kiezers te hebben aangebracht.
In New Hampshire deelde Democraat Wesley Clark zijn visie op technologie met zijn toehoorders op zijn campagnetrip. Hij is er namelijk van overtuigd dat de mens sneller dan de lichtsnelheid zou moeten kunnen reizen.
"I still believe in e=mc², but I can't believe that in all of human history, we'll never ever be able to go beyond the speed of light to reach where we want to go," zei Clark. "I happen to believe that mankind can do it. "I've argued with physicists about it, I've argued with best friends about it. I just have to believe it. It's my only faith-based initiative." Clark's commentaar leverde hem gelach en een applaus op. Niet iedereen is zo optimistisch over de wetenschappelijke vooruitgang als Clark. Gary Melnick, een astrophysicus op Harvard was kritisch. Volgens hem was Clarks geloof in de mogelijkheid van reizen met meer dan de lichtsnelheid "probably based more on his imagination than on physics." Daaraan voegde hij toe: "Even if Clark becomes president, I doubt it would be within his powers to repeal the powers of physics." donderdag, oktober 09, 2003
Het gerucht gaat dat voormalig vice-president Al Gore van plan is een tv-zender te kopen, samen met nog een aantal investeerders. De zender, Newsworld International, nu nog in bezit van mediaconcern Vivendi Universal, is een kleine kabelzender, met een bereik van minder dan 20 miljoen Amerikaanse huishoudens.
De zender moet 70 miljoen dollar kosten en zou moeten uitgroeien tot een linkse versie van Fox News Channel, het zeer populaire nieuwskanaal van Rupert Murdoch en qua signatuur aan de rechtse kant. Geen van de partijen is bereid tot commentaar.
Bush heeft een memo geschreven voor zijn fondsenwervers, over wat er wel en niet mag bij het geld inzamelen. Interessante literatuur. De opmerkingen van Washington Wrap er tussendoor zijn van de webrubriek van CBS News:
Question: “Can I use my personal aircraft for campaign business?” Answer: “No, you may not use your personal aircraft for campaign business. Corporate aircraft may be used, but only if each person boarding the plane pays the equivalent of a first-class airplane ticket.” [Washington Wrap: Do the buy one ticket and get one free deals apply?] Question: “Can I have a fund-raising cocktail party for my friends at a private club or hotel and pay for the party?” Answer: “No. You may have them come to your house and treat them up to $1,000 in expenses per adult in the household without it counting against your $2,000 contribution limit.” [Washington Wrap: Does the $1,000 in expenses include the cost of the goody bags?] Question: “Can I use my executive assistant to help with my fund-raising activities?” Answer: “Any person can volunteer to help. Employees may volunteer a maximum of 1 (one) hour per week during working hours and an unlimited amount outside of the office.” [Washington Wrap: Does it count if my assistant is working out of the conference room? What about the lobby?]
Geheel in de geest van Ficus for president was er ook de actie Nobody for president. Net zo onsuccesvol als de Ficus-actie maar net zo ludiek. De kandidaat Nobody denkt erover om ook dit jaar weer mee te doen. Bezoek de campagnesite.
woensdag, oktober 08, 2003
Iedereen weet dat Arnold Schwarzenegger niet de eerste Hollywood-ster is die zich kandidaat heeft gesteld voor een politiek ambt. We herinneren ons allemaal zonder veel moeite ene Ronald Reagan, die het tot zeer geliefd president schopte. Dat zit er voor Schwarzenegger niet in, want hij is niet in Amerika geboren. Sterren zijn ideaal voor het huidige politieke klimaat in de VS, waar het goed overkomen op tv belangrijker lijkt te zijn dan een politieke boodschap.
Heel veel sterren en sterretjes gingen hem voor, of volgen hem. Een kort overzicht: Jesse “The Body” Ventura – voormalig gouverneur van Minnesota Clint Eastwood – voormalig burgemeester Carmel, CA. Fred Thompson – voormalig senator, nu rol in Law & Order Sonny Bono – (van Cher) voormalig lid Huis van Afgevaardigden Ben Jones – afgevaardigde, speelde Cooter in The Dukes of Hazard Fred Grandy – afgevaardigde, speelde Gopher in The Love Boat En Frasier-ster Kelsey Grammer liet onlangs vallen dat hij ook wel de politiek in wilde. Niemand, maar dan ook niemand, ging daar serieus op in. Het is ook niet altijd een succes, Hollywood en Washington.
Kleine donoren worden tegenwoordig zeer gewaardeerd. Dat komt vooral door de nieuwe campagnefinancieringswet, die er voor heeft gezorgd dat grote donoren minder mogen doneren dan tevoren. Met kleine donoren bedoel ik natuurlijk niet mensen onder de 1 meter 50, maar mensen die kleine bedragen doneren. En veel kleine bedragen, maken toch een groot bedrag. Zo ook bij de Republikeinen, die sinds het aantreden van president Bush meer dan 1 miljoen nieuwe kleine donoren hebben mogen verwelkomen. Een nieuw record. De miljoen nieuwe donoren brachten 55 miljoen in de kas van het RNC. En dat is veel voor donaties die meestal de 30 dollar niet overschrijden. De donoren kwamen vooral uit California en Florida
Ook de Democraten mogen niet klagen: 600.000 nieuwe donateurs.
De leukste kandidatuur van vier jaar geleden was de actie van Michael Moore: Ficus for Congress. De potplant zou het enige alternatief zijn voor de Democratische en Republikeinse kandidaten, die vrijwel allemaal hetzelfde politieke programma hebben. De ficus kon niet officieel worden toegevoegd aan het kiesbiljet, omdat daarvoor een handtekening van de kandidaat zelf voor nodig was. De ficus was analfabeet.
Maar mede dankzij de aandacht op tv werd de campagne voor de ficus een groot publicitair succes. In 21 kiesdistricten werd Ficus door de kiezer zelf bijgeschreven op het stembiljet. De kiescommissie maakten aan deze ludieke actie een eind door te weigeren de stemmen op de kamerplant te tellen. En dat terwijl de plant het zo goed zou doen in het Congres. Hij zou geen campagnebijdragen accepteren, dus een zuivere campagne voeren. En alles wat hij nodig had was lucht, zonneschijn en water. En een beetje mest, maar daarvan was er volgens Michael Moore genoeg te vinden in Washington. "The choice is simple - hot air or oxygen? I've seen a lot of politicians lie, cheat, steal, and use improper syntax. I have never met one who can perform photosynthesis." dinsdag, oktober 07, 2003
Ralph Nader, nog-steeds-geen-kandidaat van de Green Party, roept president Bush op zich te distantiëren van het partijprogramma van de Texaanse Republikeinse partij. Dat is namelijk zo conservatief dat het volgens Nader van het politieke spectrum afglijdt. Het Texaanse partijprogramma voorziet in een afschaffing van het minimumloon, Amerikaanse terugtrekking uit de VN, herovering van het Panamakanaal en afschaffing van het ministerie van onderwijs en de belastingdienst. Nader probeert het contrast tussen de beide vleugels binnen de Republikeinse partij te accentueren. De Bush-Cheney-campagne geeft geen commentaar.
Volgens David Greenberg, auteur van een nieuw boek over Richard Nixon, dreigen de Democraten wederom in dezelfde val terecht te komen als in 1968. Toen vaagde Richard Nixon de anti-oorlogskandidaat van de Democraten, George McGovern, van de politieke kaart en werd president. De Democraten leken het contact met de gemiddelde Amerikaan te hebben verloren. McGoverns aanhangers leken zonder uitzondering uit het kamp van de hippies te zijn gerekruteerd en de Vietnam-oorlog was een enorme splijtzwam onder de bevolking.
Volgens Greenberg is hetzelfde weer aan de gang in 2004, met Bush in de rol van Nixon (laten we hopen van niet) en Democraat Howard Dean in de rol van George McGovern. Ik denk dat het allemaal zo’n vaart niet loopt. Ik heb op dit moment ook geen idee wie er zal winnen, al weet ik wel dat als Bush een tweede termijn krijgt, dat Greenberg zal roepen: “Heb ik het niet gezegd?” Maar de situatie is natuurlijk niet te vergelijken met Vietnam in 1968. Er is misschien wel steun voor de oorlog in Irak, maar de kritiek op hoe Bush de afloop aanpakt groeit en wordt breed gedragen in Amerika. Verder is de aanhang van Dean niet te vergelijken met de Margrieten-kransjes producerende hippie-aanhang van McGovern. En Greenberg vergeet voor het gemak de kandidatuur van generaal Clark. Met Clark als kandidaat voor het (vice)presidentsschap blijft er van Greenbergs theorie al helemaal niets over. Een kwestie van voor je beurt praten. En van het vergeten van de belangrijkste les uit de geschiedenis: l’Histoire ce ne répète jamais!
Ook een aardige bio van de Des Moines Register over de enige vrouwelijke presidentskandidaat, Carol Moseley Braun. Zij werd geboren in een ziekenhuis waarin blank en zwart gescheiden waren. Omdat haar moeder een lichte huidskleur had, dacht men in eerste instantie dat het kind blank was, totdat ze haar vader zagen. De baby werd meteen overgebracht naar het zwarte deel van het ziekenhuis, maar het papierwerk was al gereed en zo ging Carol Moseley Braun veertig jaar als blanke door het leven, althans volgens het geboortecertificaat. Op haar veertigste werd zij lid van het Congres en kreeg ze het voor elkaar haar geboortepapieren aan te passen.
Moseley Braun begon als tweederangs burger maar werkte zich via de rechtenstudie op tot jurist, politicus voor de staat Illinois, senator en ambassadeur. Ze streed voor onderwijs en burgerrechten. Complimenten over haar zijn er veel. Hoogleraar rechten en kandidaat voor de senaat Barack Obama zegt: "I think there are very few politicians more gifted than Carol Moseley Braun. She can light up a room. She's extraordinarily intelligent, a very clear and analytical thinker." Maar kritiek is er ook, vooral op haar beslissing toen ze senator was. Veel kritiek kreeg zij op een reis naar Nigeria, toen daar dictator Abacha aan de macht was, wiens staat van dienst wat betreft mensenrechten vrij bedroevend was. Ook werd zij onderworpen aan een onderzoek van de Federal Election Committee en de belastingdienst, waar maar weinig kwalijks werd gevonden. Het was toch een smet op haar blazoen. Haar kandidatuur moet een stimulans zijn voor rechten van vrouwen en zwarten. Ze zou de weg voor een volgende vrouwelijke kandidaat effenen, want ze weet dat zij kansloos is. De Democratische partij neemt haar kandidatuur daarom ook niet serieus. maandag, oktober 06, 2003
Vier jaar geleden was Ralph Nader de kandidaat voor de Green Party, en maakte het in Florida Gore onmogelijk om te winnen. Samen natuurlijk met het hertellingscircus dat listig door de Republikeinen in Florida en het Hooggerechtshof werd gemanipuleerd. Maar Ralph Nader twijfelt nog of hij zich ook kandidaat zal stellen voor het presidentsschap in 2004. Hij wil eerst zien hoe de Democraten en Republikeinen zullen reageren op zijn politieke agenda. Ik voorspel dat ze dat niet zullen doen. Zij zullen vrijwel zeker zijn plannen voor universele ziektekostenverzekeringen, een progressiever salarisbeleid en een aggressievere aanpak van witteboordencriminaliteit naast zich neer leggen. Maar het gaat Nader vooral om het verslaan van president Bush, die volgens Nader Amerika aan de afgrond brengt.
Mocht Nader zich kandidaat stellen, dan is dat vrijwel zeker voor de Green Party. Maar hij heeft de Democraten nog niet opgegeven. Hij steunt de kandidatuur van Dennis Kuchinich, een oude vriend en politieke zielsgenoot. Maar diens kans op de Democratische nominatie is erg klein. Kuchinich is de minst bekende kandidaat van allemaal.
Van de bijzondere derde partijen is de Prohibition Party er een. Zij zijn nog conservatiever dan de conservatieve vleugel van de Republikeinen en willen het liefst terug naar de jaren twintig, toen het drinken van alcohol verboden was in de VS. Vandaar ook de naam van de partij. De drooglegging in de VS heette er The Prohibition. Wat mag er nog meer niet van de Prohibition Party?
Abortus, gokken (behalve als het niet commercieel is), homoseksualiteit, pornografie en drugs. Welke wetgeving moet er veranderd worden? Belastingen, rechtspraak, kiesrecht, campagnefinanciering en scholen. Verder is de soevereiniteit van de VS heilig, dus zijn organisaties als de VN en verdragen als internationale handelsverdragen van twijfelachtig allooi. Een interessante partij.
Mooi profiel van Dennis Kuchinich in USA Today, van de eerste keer dat hij zich als student kandidaat stelde voor een openbaar ambt in 1967 (hij verloor) tot de juiste uitspraak van zijn achternaam (niet koe-ki-nik of koe-tsji-nitsj, of varianten daarop, maar Koe-sie-nik. Leerzaam. En handig voor als ik hem eens tegenkom).
Op zijn 31ste werd hij de jongste burgemeester van een grote Amerikaanse stad, Cleveland, Ohio. Twee jaar later was hij burgemeester van de eerste stad sinds de Grote Depressie die bankroet ging. In 1979 was zijn carrière als burgervader voorbij. Een tweede kans kreeg hij pas in 1996, toen hij een zetel in het Huis van Afgevaardigden won. Daarna heeft hij geen verkiezing meer verloren. Maar daar komt volgend jaar hoogstwaarschijnlijk verandering in, want de kans dat hij het tot presidentskandidaat of zelfs tot president schopt in 2004 is erg klein. Politiek analisten vragen zich af waarom hij zich kandidaat heft gesteld. Sommigen denken dat hij naam wil maken als nationale leider van het “echte” links, anderen denken dat hij ooit de consumentengroep Public Citizen wil overnemen van zijn oude vriend en supporter Ralph Nader. Dat Nader een goede vriend is zou meteen verklaren waarom deze consumentenman zich nog steeds niet kandidaat heeft gesteld voor het presidentschap, net als in 2000, toen hij Gore zijn overwinning door de neus boorde. Wat zal Kuchinich doen als hij president is? Hij belooft een arbeiders-Witte Huis, dat vrede brengt, gezondheidszorg voor iedereen en een intrekking van Nafta, het voor Amerikaanse arbeiders nadelige Noord-Amerikaanse vrijhandelsverdrag. De Katholieke kandidaat heeft kritiek gekregen op de wijziging in zijn abortusstandpunt. Hij was tegen, maar gelooft nu in het recht van de vrouw om te kiezen. Toen hij lid werd van het Huis van Afgevaardigden, sprak Kuchinich zijn politieke motto uit: "If at first you don't succeed, try, try, try, try, try again." zondag, oktober 05, 2003
Volgens een peiling van het Amerikaanse tv-station CBS loopt de VS nog niet zo warm voor de verkiezingen. Slechts 18 procent van de Amerikanen volgt nu al geïnteresseerd de verkiezingen en 41 procent een beetje.
Van de Democratische kandidaten valt nog niemand significant op. De top vijf is Clark, Gephardt, Lieberman, Dean, Kerry, maar hun percentages vallen allemaal binnen de foutmarge. Uit die vijf verwacht men ook de uiteindelijke kandidaat tevoorschijn te zien komen. De meeste kiezers, meer dan de helft, weet nog niet genoeg van de kandidaten om nu tot een keuze te kunnen komen. Tot mijn verbazing is Al Sharpton volgens de peiling de minst onbekende kandidaat: 49 procent heeft nog nooit van hem gehoord. De rest komt zelfs over de 50 procent onbekendheid, met absolute hoogtepunt Dennis Kuchinich, met een 86 procent onbekendheid. De peiling heeft ook onderzocht of het er toe doet of de kandidaten hun titel (senator, generaal, gouverneur) gebruiken of niet. Volgens Howard Kurtz van de Washington Post zakte de populariteit van Wesley Clark namelijk enorm, als hij niet generaal werd genoemd. Daarvan blijkt niets in deze peiling. Wat wel opvalt, is dat de titel vrijwel niets uitmaakt, met twee uitzonderingen. Senator John Kerry (21 procent) is veel populairder dan John Kerry (13 procent). Maar Congreslid Dennis Kuchinich (3 procent) is daarentegen veel minder populair dan Dennis Kuchinich (7 procent). Curieus.
Eind januari wordt het druk voor de Democratische kandidaten. De eerste voorverkiezingen in New Hampshire (27 januari), voorafgegaan door de eerste Caucus in Iowa (19 januari). Daarna volgt een stortvloed aan voorverkiezingen in februari: op 3 februari al Arizona, Delaware, Missouri, New Mexico, North Dakota, Oklahoma en South Carolina. Op 7 februari zijn voorverkiezingen in Michigan en Washington State en aan het eind van februari hebben 19 staten en het District of Columbia (Washington D.S. dus) gestemd. Mocht er nog twijfel zijn, dan stemmen op 2 maart 11 staten, inclusief California en New York. Donna Brazile, een ervaren Democratisch campagnestrateeg, denkt dat al eind februari 2004 de Democratische kandidaat bekend is. Anderen houden het op begin of half maart. Hoe eerder, hoe beter, moet Brazile denken, want de Democratische kandidaat heeft een achterstand op Bush omdat de Democraat al veel geld heeft moeten uitgeven aan zijn eigen nominatie, terwijl Bush alleen maar geld heeft binnen gehaald en nauwelijks geld heeft hoeven uitgeven.
Investeringen van Democraten in hun campagnes in Iowa nemen toe. Howard Dean, koploper bij de Democraten, heeft zijn staf uitgebreid met 50 campagnemedewerkers en Bob Graham, hoezeer hij ook twijfelt over voortzetting van zijn presidentscampagne, heeft in Des Moines een appartement gehuurd. Hij verwacht dus veel aanwezig te zijn in de staat van de eerste Caucus.
Ook Joe Lieberman investeert in Iowa. Hij zal er een derde campagnekantoor openen en heeft er nu 20 stafleden rondlopen. In de lente waren dat er nog maar drie. Dit ondanks het gerucht dat Lieberman zijn campagne in Iowa juist zou opbreken. Kevin McCarthy, campagneleider van Lieberman in Iowa, zei dat die geruchten al vanaf de eerste dag rond zoemen, en dat daar dus niets uit afgeleid kan worden.
Ook de voortsputterende campagne van de Democraat Bob Graham maakt zijn eerste slachtoffers. De woordvoerder van Graham, Jamal Simmons, nam ontslag terwijl de campagne bijeen was in Florida om te kijken of er nog leven in te blazen was. Hoe ervaren Graham, de senator voor Florida, ook is, zijn ingetogen campagne wil maar niet van de grond raken. Te verwachten is dat hij binnen niet al te lange tijd de handdoek in de ring zal gooien.
Het grote graaien is nog lang niet ten einde. Niet alleen de kas van president Bush moet gespekt, ook die van het Republikeins Nationaal Comité (RNC) moet vol. Dan kan dat, los van de Bush-activiteiten, de goede zaak steunen, door bijvoorbeeld geld te schuiven naar verkiezingen van Republikeinse leden van het Congres.
Komende week organiseert het RNC een Gala, waarbij de president wordt verwacht. De andere verwachting is dat bij tijdens dit Gala – 1500 dollar per kaartje – minstens tien miljoen dollar wordt binnengehaald. Tuxedo’s overigens niet meer verplicht.
Nog meer geld. Generaal Wesley Clark zamelde in de eerste twee weken van zijn campagne meer dan 3,5 miljoen dollar in, meer dan sommige Democratische rivalen in totaal bij elkaar hebben gekregen. Tweederde van het bedrag kwam binnen via het internet, zei Clarks campagnewoordvoerster Kym Spell. De generaal ontving geld van 21.000 mensen, die gemiddeld 167 dollar overmaakten. Gemiddeld kwam er per dag dus 250.000 dollar binnen.
Clark gaat overigens druk door met geld binnenharken. Hij heeft een achterstand op de rest van het pack, en hij is vastbesloten die achterstand in te halen.
Op 4 november zal kabelnieuwszender CNN samen met Rock the Vote (een non-profit-organisatie die jongeren politiek bewust wil maken) een debat tussen de Democratische presidentskandidaten sponsoren. Het debat zal plaatsvinden in Boston, Massachusetts en zal worden geleid door CNN-journalist Anderson Cooper. De vorm is een town hall debat, waarin toeschouwers vragen kunnen stellen, die overigens ook via internet kunnen worden opgestuurd.
|