De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, april 03, 2004
Gisteren in het NOS Journaal het bericht dat er in maart 308.000 nieuwe banen bij kwamen in de VS. Een jubelende president Bush ("Zie je wel, mijn beleid werkt!") en het nieuws was volgens het Journaal slecht nieuws voor John Kerry. Maar is alles wel zoals het lijkt?
Er zijn inderdaad 308.000 nieuwe banen bijgekomen, volgens het Journaal vooral in de bouw. Dat lijkt me niet verwonderlijk, want de winter is voorbij dus begint de bouw weer met, inderdaad, bouwen. Dan wil ik natuurlijk ook van het Journaal horen of er elke jaar in maart sprake is van een stijging in de werkgelegenheid, want de kans is natuurlijk groot dat die stijging een jaarlijks terugkerend evenement is, die dan nauwelijks iets te maken heeft met de maatregelen van de president. Het werkloosheidspercentage stijgt van 5,6 naar 5,7 procent. Dat betekent dat er meer dan 308.000 banen zijn verdwenen (of dat er veel nieuwe werkzoekenden bij zijn gekomen). Waarom is dat goed nieuws? Niemand bij het Journaal die mij dat uitlegt. Van groot belang is het om te weten waar de banengroei wordt gerealiseerd. Hoe fijn het ook is om een baan te krijgen, als de banengroei plaatsvindt in een staat die veilig in handen is van de Republikeinen of Democraten, dan heeft die banengroei geen enkele invloed op de verkiezingsuitslag. Dus wil ik horen of de banengroei plaatsvindt in de swing states, want daar worden uiteindelijk de verkiezingen gewonnen. En zoals ik gisteren al schreef staat het er in die staten nog steeds slecht voor wat de werkloosheid betreft. De cijfers die Bush bekend maakte zijn dus op dit moment niet per se slecht nieuws voor Kerry.
Onafhankelijk kandidaat Ralph Nader heeft wat gratis advies voor zijn Democratische concurrent John Kerry: "loosen up." Hij vindt John Kerry op het campagnepad veel te stijfjes: "John Kerry has got to get loose. He cannot allow political consultants to put handcuffs on his mind and his imagination. He's got to stop talking Senate-ese and be the old John Kerry I knew 23 years ago." Toch lief, zo'n opmerking van Nader, want hij geeft aan dat hij Kerry niet kent als de stijve hark die hij nu lijkt te zijn. Zou hij hetzelfde advies vier jaar geleden ook aan Al gore hebben gegeven? Dat was toen ook wel op zijn plek geweest. Ach, zoals ik al eerder schreef, Nader gaat binnenkort bij Kerry op bezoek. Misschien kan hij nog wat aardige heupwiegjes en stoere loopjes aan Kerry voordoen. Nader herhaalde nog eens dat Kerry en hij hetzelfde doel hebbenen dat hij hem dat op het bezoek ook zal zeggen: "Look, we have one thing in common. We want to send the Bush corporation back to Crawford, Texas."
De minister van financiën van president Bush, John Snow, gooide weer olie op het nog smeulende vuurtje van de Amerikaanse banen die naar lage-lonenlanden verhuisden. Hij blijft er namelijk bij dat het zogenaamde "outsourcen" een integraal onderdeel is van een wereldhandelssysteem. Deze uitspraak werd openbaar gelijk met een toespraak van president Bush in Ohio, waar de uitstroom van productiebanen naar het buitenland de afgelopen vier jaar had geleid tot een banenverlies van 80.000. Die toespraak zal dus wel niet veel Republikeinse stemmen in Ohio hebben opgeleverd. Maar Snow blijft erbij, zoals N. Gregory Mankiw, de topeconoom van Bush, vorige maand al verkondigde, dat het outsourcen van banen de VS sterker maakt. De Democraten vinden van niet. En drie miljoen werklozen ook niet. Maar dat mag geen verrassing heten.
Ondanks de schouderproblemen begon de fondsenwerftour van John Kerry in Hollywood al heel lekker. Drie miljoen dollar was meer dan men in eerste instantie had verwacht en zo komen de beoogde 20 miljoen lekker in de buurt. Wie gooiden hun portemonnee allemaal leeg in Kerry's collectezakje? Ondermeer Meg Ryan, Leonardo DiCaprio, Jennifer Aniston, Kevin Costner en Barbra Streisand.
De jetset mocht genieten van een optreden van James Taylor en van een standupje van Larry David, producent van onder andere Seinfeld. Hij bedelde bij Kerry om het vice-presidentschap, want hij was "a nincompoop, a chicken and a liar," waarmee hij in concurrentie met president Bush het ticket mooi kon balanceren. Maar als Kerry iets overkwam dan hadden ze met hem als Veep wel een probleem want zijn eigenschappen waren dan "obviously […] disastrous for anyone who was actually the president." "You are qualified," antwoordde Kerry. "To be a Republican."
De eerste financiële cijfers van de campagne van Ralph Nader zijn binnen. Elke campagne is verplicht op te geven hoeveel geld zij hebben binnengehaald en van wie. En waar veel Democraten al voor vreesden blijkt te kloppen: 10 procent van de donateurs van Nader die meer dan 250 dollar hebben gedoneerd zijn in het dagelijks leven Bush-aanhangers. Ze hebben er veel voor over om het feestje van de Democraten te verstieren. Eerder doneerden Republikeinen ook al aan de Green Party met hetzelfde doel.
Nu hopen de Democraten dat deze constatering Nader zal helpen inzien dat hij gebruikt wordt als een wapen tegen John Kerry. Ze hopen allemaal dat Nader zich daarvoor niet wil laten gebruiken en zijn conclusies trekt. Ik denk dat ze er ver naast zitten. Mocht Nader voortijdig de race verlaten (wat ik niet verwacht), dan zal de steun van deze rijke Republikeinen niet de reden van vertrek zijn. Daarvoor heeft hij gewoon veel teveel principes die hem in de weg zitten.
In het hoofdstuk trivia, ook bekend als het hoofdstuk "Journalisten willen nogal eens de grote lijn uit het oog verliezen", het volgende: volgens een onderzoek van het Center for Media and Public Affairs zijn er in de periode 1 januari – 9 maart 2004 maar liefst 213 grappen over president Bush gemaakt in de late-night shows. John Kerry kwam er wat dat betreft bekaaid van af: slechts 53 grappen ten koste van de Democratische concurrent van de president. Ook daar dus blijft Kerry nog op grote afstand van de president.
vrijdag, april 02, 2004
Het ministerie van financiën heeft een aantal van zijn ambtenaren opdracht gegeven om de budgetplannen van John Kerry door te rekenen. Probleem, want het ministerie mag dat helemaal niet doen. Het is namelijk niet toegestaan om ambtenaren in te zetten voor politieke campagnedoeleinden en het verzoek kwam van de meerderheidsleider van het Huis van Afgevaardigden, de Republikein Tom DeLay.
De ook Republikeinse woordvoerder van het departement ontkende natuurlijk dat ze dat budget niet hadden mogen onderzoeken. Rob Nichols: "That's a core functionality of the department. Doing the analysis is proper, it's prudent, it's appropriate. It's our obligation to do it." Maar de Democraten hebben natuurlijk een sterker punt in hun bezwaren. De doorrekeningen zullen worden gebruikt in de campagne om Kerry beter van repliek te kunnen dienen en er zal met de naam van het ministerie geschermd worden om de kritiek meer gewicht te geven. Dat deugt van geen kanten. De Democraten hebben een klacht ingediend bij de Office of Special Councel, die in voorgaande gevallen heeft geadviseerd dat federale ambtenaren niet ingezet mogen worden in zaken die met de verkiezingen te maken hebben. De Office is een onafhankelijk bureau dat onderzoek doet en vervolgt in geval van aantasting van federale personeelswetgeving. Lijkt me een inkoppertje, maar de Special Counsel zal wel van alle (Republikeinse) kanten onder druk gezet worden om het zaakje toch maar goed te vinden. Ik vermoed overigens dat ook de Democraten in dezelfde positie hetzelfde zouden proberen. Mijn gezond wantrouwen wil in deze zaak nog geen partij kiezen.
Goed nieuws voor John Kerry: 76 procent van de zakenlieden en politieke leiders wil dat John Kerry wint. Wablief? Ja, die van Duitsland in ieder geval, zo blijkt uit een onderzoek van het tijdschrift Capital. 12 procent ziet liever president Bush winnen in november. De peiling werd gedaan door het conservatieve Allensbach Institut in Duitsland en het bleek dat de Duitse zakenwereld overweldigend meer in Kerry zag: 78 procent tegen 11 procent voor Bush.
In een peiling onder alle Duitsers, door het blad Focus, bleek al dat Kerry op de steun van 65 procent mocht rekenen en Bush op slechts 11. Kerry kan dus bij verlies meteen door naar onze oosterburen, die hem met open armen zullen ontvangen. Misschien. Het blijft maar een peiling.
Slecht nieuws voor de president. In negen van de 17 staten waar de strijd het hevigst zal worden gestreden in november is de werkloosheid gestegen, met vooral grote groei van werkloosheid in Missouri en Arkansas. Dat blijkt uit cijfers van het ministerie voor werkgelegenheid. In zes andere cruciale staten daalde de werkloosheid en in twee bleef het percentage gelijk. En dat allemaal terwijl de economische groei langzaam doorzet. Er is echter nauwelijks een bedrijf dat mensen aanneemt.
Over het hele land gezien daalde de werkloosheid in 24 staten en Washington DC, steeg die in 19 staten en bleef de stand gelijk in drie staten. Het werkloosheidspercentage in de hele VS is 5,6 procent berekend tot en met februari. Sinds het aantreden van president Bush zijn er 2,2 miljoen banen verdwenen. Maar veel analisten verwachten dat de werkloosheidscijfers de komende maanden zullen dalen. Voor Bush is het belangrijk met welk tempo dat zal gebeuren. Elke stagnatie is in zijn nadeel. Daalt de werkloosheid flink, dan wordt zijn herverkiezing een stuk zekerder.
De radiogolven zijn al jaren het domein van de Republikeinen. Dat is wat kort door de bocht, maar ik bedoel te zeggen dat de meest succesvolle talkradiohosts zonder uitzondering conservatief zijn en dat er eigenlijk geen populaire Democratische tegenhangers zijn. Tot nu in ieder geval, want op woensdag werd Air America Radio gelanceerd, een agressieve linkse zender, die met bekende namen zoals komiek en schrijver Al Franken, Janeane Garofalo, Robert F. Kennedy Jr., Alan Colmes en Chuck D. de ether onveilig probeert te maken.
Dat zal een lastige klus worden, want zoals conservatieve schrijfster Ann Coulter (de Pamela Hemelrijk van de VS, maar dan wel met een schrijftalent. En knapper.) al eens schreef: talk radio, dat kunnen die liberals niet. Ze hebben het namelijk al vaker geprobeerd, al was dat niet op een eigen zender. Jim Hightower en Mario Cuomo flopten, want er luisterden te weinig mensen naar. Maar Franken en zijn team proberen nu van hun zwakte (onervarenheid) hun kracht te maken. Vrijwel geen van de presentatoren heeft radio-ervaring. Maar Franken is er van overtuigd dat er een liberal markt is voor zijn station. Hij zal zelf het programma The O'Franken Factor presenteren, een sneer naar de O'Reilly Factor, een tv-show van conservatief Bill O'Reilly op Fox TV. O'Reilly en Franken zijn nou niet bepaald goede vrienden. In Frnaken's laatste boek "Lies and the lying liars who tell them" hakt hij frank en vrij op O'Reilly en diens wereldbeeld in. Dezelfde tactiek wil hij voor zijn radioprogramma gaan gebruiken. Geld verdienen is overigens niet het eerste doel. Franken verwacht geen winst in de eerste drie jaar en het opzetten van de zender kost ongeveer 30 miljoen dollar. Frankens optimisme is in ieder geval aandoenlijk. Hij zei te verwachten 12 of 13 jaar nodig te hebben om goed te worden als radiopresentator. Zo lang deed Rush Limbaugh, nu de populairste conservatieve radiohost, en onderwerp van een van Al Frankens eerste boeken: "Rush Limbaugh is a big fat idiot". Een groot pluspunt van de zender: hij is via internet via audiostream te volgen.
Ben je net lekker bezig met een presidentscampagne, komt je vader er zich weer tegenaan bemoeien. Vast allemaal goed bedoeld hoor, maar zijn beurt is al voorbij dus zijn emotionele kritiek op degenen die jou aanvallen leidt alleen maar af vande goede zaak. Ik heb het natuurlijk over de vader van president Bush, oud-predident George H. W. Bush, die alle kritiek op zijn zoon wat betreft zijn optreden in Irak maar "deeply offensive en contemptible" vindt om te horen. Niet alleen de Dmeocraten maar natuurlijk ook de media kregen van de oudere Bush, die de tranen nauwelijks wist binnen te houden volgens persbureau Reuters (niet te beroerd overigens om zo'n detail in de verslaggeving te gebruiken), de zwarte piet toegespeeld. Blijft natuurlijk het feit dat president Bush (de huidige) Saddam Hoessein helemaal niet had hoeven verdrijven als zijn vader dat wat eerder zelf had gedaan, bijvoorbeeld toen de Amerikaanse legers bji de bevrijding van Koeweit toch al in de buurt waren. Hoessein was toen al een even grote bruut en dictator als die hij de afgelopen tijd was. Maar dat is een ander verhaal.
"Late Show with David Letterman":
"John Kerry had shoulder surgery, but he didn't have any anesthesia. He just listened to one of his speeches. Zzzz." "The former vice president Al Gore has purchased his own cable television channel ... he says it will be a lot like C-Span but less exciting. "The Tonight Show with Jay Leno": "Not only will Condoleeza Rice testify before the 9-11 commission, but President Bush has also agreed to meet with the entire commission, but he said he will have Dick Cheney there with him. Why does President Bush have to have Cheney with him? What, does he have like a learner's permit to be president? He has to have an adult with him?" "John Kerry had surgery on his shoulder. Actually, when he showed up, out of force of habit the doctor gave him a Botox shot. There was one scary moment during John Kerry's operation. The hospital transfusion room ran out of blue blood." "Vice President Cheney has criticized this Richard Clarke guy, he's the former White House chief coordinator for anti-terrorism. He said he was 'out of the loop'. Shouldn't the Bush administration put their chief anti-terrorism coordinator IN the loop? Shouldn't that guy BE the loop? donderdag, april 01, 2004
President Bush en zijn vrienden blijven doorklieren. Nu beschuldigen zij er de Democraten van dat zij "soft money" (verboden onder de nieuwe campagnefinancieringswet) gebruiken in hun campagne.
De Republikeinse partij en de campagne van Bush zeggen dat pro-Kerry groepen illegaal rechtstreeks geld steken in de campagne van Kerry. Het Kerry-team en de Democratische partij zouden deze financiering coördineren. En dat mag allemaal niet. De pro-Kerry-groepen (onder andere MoveOn.org en het Media Fund) zeggen dat zij niets illegaals doen. Ze vallen wel veelvuldig Bush aan, maar zolang ze geen directe steun verlenen aan een kandidaat is dat geen probleem. Dat doen ze met spotjes in de belangrijke swing staten, staten waar Kerry, zij het op kleinere schaal (hij heeft weinig geld) ook spotjes vertoont. Verdacht, roepen ze bij de Bush-campagne. Logisch, roept het Kerry-team terug. En inderdaad, het lijkt me logisch dat je je spotjes vooral laat zien in staten waar de strijd gestreden zal moeten worden. Het moment van protest door de Republikeinen is goed getimed, want de Federal Election Commission moet een beslissing nemen over het beperken van het gebruik van soft money door van belasting vrijgestelde organisaties (zoals MoveOn.org en de Media Fund). Een strenge beperking is dus vooral in het nadeel van de Democratische groepen, tot genoegen van de Republikeinen, die die groepen maar knap vervelend vinden, vooral vanwege de anti-Bush-spotjes en de ruime aanwezigheid van fondsen, waardoor het verschil tussen Kerry en Bush kleiner is dan de Republikeinen willen.
Meer donkere wolken boven de campagne van Al Sharpton, die toch al niet meer zo enthousiast campagne voert, maar die nu misschien naar de overheidssubsidie kan fluiten. Wat is er aan de hand? Wanneer een presidentskandidaat in aanmerking wil komen voor overheidssubsidie, dan moet hij zich aan bepaalde beperkingen houden, zoals een maximum aan ingezameld geld en een maximum aan eigen fondsen die in de campagne gestoken mogen worden. Volgens de Federal Election Commission heeft Sharpton dat laatste maximum van 50.000 dollar overschreden.
Sharpton heeft nu 20 dagen om op deze beschuldiging te reageren en om te bewijzen dat het niet waar is, anders kan hij fluiten naar zijn maandelijkse overheidssubsidie. En dat zou zijn toch al niet florissante financiële situatie verslechteren. Sharpton staat intussen 634.000 dollar in het rood.
In weer een nieuw radio-spotje laat de Bush-campagne een politie-agent uit Massachusetts, de thuisstaat van John Kerry aan het word, en die is niet positief over de Senator. De agent zegt in het spotje van dubbele lengte (60 seconden, het Bush-team heeft geld zat, zeker voor de radio) dat John Kerry 350 keer de belastingen heeft verhoogd (eerder deze week betoogde Michael Kinsley van Slate al dat Bush niet kan optellen), en dat Kerry de uitkeringen belastte en tegen belastingverlaging voor kleine bedrijven was om ziektekostenverzekeringen te kunnen afsluiten.
De Kerry-campagne had het dus weer druk met het ontkennen van alle aantijgingen. Zo stemde Kerry in 1993 juist tegen een belastingverhoging op de uitkeringen, maar werd die wet door de Republikeinen tegengehouden, omdat ze het geld liever gebruikten voor belastingverlaging voor de rijken. En natuurlijk heeft Kerry ook het beste voor met de kleine bedrijven. Elk spotje van de Republikeinen tegen Kerry heeft dezelfde teneur en zal die houden zolang de verkiezingen aanhouden: Kerry wil alleen belasting betalen en dan uw geld uitgeven. Zolang de Republikeinen in die strijd het initiatief kunnen houden, komt Kerry nooit aan een eigen campagne toe en bestaat inderdaad de kans dat er iets van de Republikeinse boodschap bij de kijkers blijft hangen. En dat is waar zij al hun miljoenen op inzetten. Of de kijker/luisteraar zapt meteen weg als hij weer een politiek spotje ziet of hoort. Kan natuurlijk ook. Wij doen hier namelijk hetzelfde.
De hoge benzineprijs heeft op stormachtige wijze een plekje in de campagne veroverd. Bush laat de olieprijzen stijgen door de federale oliereserve aan te vullen en zo een olieschaarste en dus hoge prijzen te veroorzaken. Dus komt John Kerry met een eigen plan om de olieprijzen niet uit de klauwen te laten lopen.Hij deed zijn voorstellen in San Diego, California, waar de benzineprijzen het hoogst van de hele VS zijn: 2,12 dollar per gallon. Als die prijzen zo hoog blijven, schertste Kerry, "(Vice President) Dick Cheney and President Bush are going to have to carpool to work together."
Kerry zei dat zijn regering OPEC de duimschroeven zou aandraaien en de olieproducerende landen zou dwingen om meer olie te produceren. De OPEC is namelijk van plan om de olieproductie de komende tijd met een miljoen vaten per dag terug te brengen. En wat volgt er dus een dag nadat Kerry zijn brandstofbeleid min of meer uiteen heeft gezet? Een campagnespotje van Bush waarin Kerry's stemgedrag rond brandstof wordt bekritiseerd. De campagne van Bush heeft ongetwijfeld voor elke mogelijk onderwerp een negatief spotje klaarliggen waarin Kerry's stemgedrag in de Senaat wordt aangehaald. Dat bedoelde Karl Rove dus toen hij een paar weken geleden liet weten dat de Republikeinen goed zijn voorbereid. Kerry heeft volgens het spotje maar liefst 11 keer gestemd voor hoge benzineprijzen: "Some people have wacky ideas. Like taxing gasoline more so people drive less. That's John Kerry." Waarmee maar weer eens onderstreept wordt: John Kerry is een belastingverhogende liberal. Volgens de Kerry-campagne betalen de Amerikanen 12 procent meer voor benzine sinds president Bush aan de macht is, dus hij heeft volgens het Kerry-team geen reden om zo hoog van de toren te blazen. In 2000 beloofde Bush om de brandstofrekening van middle-class gezinnen te verlagen, maar dat is nooit gebeurd. Integendeel, zegt de Kerry-campagne, de regering heeft gezorgd voor recordwinsten van de olie-industrie en voor een toegenomen afhankelijkheid van buitenlandse olie.
De schouderoperatie die John Kerry moet ondergaan beperkt hem op een ander gebied dan alleen het fysieke ongemak: hij kan namelijk een tijdje niet onbeperkt handen schudden. En handen schudden is zo ongeveer de ruggengraat van elke presidentscampagne. Van Bill Clinton was bekend dat hij de beste handenschudder was die er op aarde rondliep. Als je eenmaal een hand van hem had gehad, kon je bijna niets anders doen dan op hem stemmen. Kerry moet ongetwijfeld van zijn arts rustig aan doen, maar als hij op een campagnestop last krijgt van zijn schouder en op moet houden met het schudden van de handen van zijn supporters, dan heeft hij een probleem. Hij kan natuurlijk wel surrogaat-handenschudders aanwijzen (is Clinton vrij?), maar het hele team hoopt dat hij tot en met de Democratische conventie in Boston genoeg handen kan schudden zonder hulp, of zoveel eerder als de vice-presidentskandidaat bekend is. Kortom: een zware tijd voor Kerry.
Uit cijfers verzameld door het Campaign Finance Institute van George Washington University blijkt dat de traditie dat de Republikeinen meer donaties krijgen via kleine donoren dan de Democratische kandidaten nog steeds op gaat. Wat dit jaar natuurlijk wel anders is dat de totaalbedragen alle records verbreken. De individuele contributies aan kandidaten van de twee grote partijen steeg van 184 miljoen dollar in de voorverkiezingen van 2000 tot 316 miljoen dollar in 2004. Van de groei van 132 miljoen kwam 55 procent (74 miljoen dollar) in donaties van hoger dan 1000 dollar. Maar daar stond tegenover dat 40 miljoen dollar werd ingezameld door donaties van 200 dollar of minder, een stijging van 103 procent vergeleken met vier jaar geleden.
De Democraten ontvingen 51 miljoen in kleine donaties, vergeleken met slechts 9 miljoen in 2000. Het leeuwendeel van dat bedrag (30 miljoen) komt overigens op het conto van de kandidaat van de kleine donateurs: Howard Dean. John Kerry kreeg 6 miljoen dollar van kleine donateurs (18 procent van zijn totaal), maar dat percentage steeg toen zijn kandidatuur succesvol werd in februari (25%). President Bush haalde 27 miljoen dollar binnen via kleine donaties, vijf keer zoveel als in 2000. woensdag, maart 31, 2004
Waag het niet om zoals John Kerry een bijbelcitaat te gebruiken tegen de Godsvrezende president Bush. Dan krijg je namelijk niet met de toorn van God, maar met de toorn van zijn plaatsvervanger op aarde, president Bush, te maken (en met deze opmerking roep ik ongetwijfeld dezelfde toorn over me af).
Kerry sprak in de New North Side Baptist Church in St. Louis, waar hij, overigens zonder de president bij naam te noemen het boek van Jakobus 2:14 (in de Engelse vertaling James) aanhaalde: "What good is it, my brothers, if a man claims to have faith but has no deeds?" Daarop vervolgde Kerry met: "The Scriptures say, what does it profit, my brother, if someone says he has faith but does not have works? When we look at what is happening in America today, where are the works of compassion?" De Bush-campagne reageerde wat overspannen via woordvoerder Steve Schmidt, die de opmerking van Kerry betitelde als: "beyond the bounds of acceptable discourse and a sad exploitation of Scripture for a political attack." Ik vind date en beetje teveel eer voor het hele voorval. UPDATE: Ik heb dankzij een oplettende lezer de bron van het bijbelcitaat verbeterd. Dat was natuurlijk niet Johannes, maar Jacobus. Dat krijg je als je alleen met de kinderbijbel bent opgevoed.
Het was een traditie dat de leiders van de vrije wereld Engels spraken en verder geen letter over de grens. Die traditie werd al verbroken door president Bush die het Spaans machtig is, of in ieder geval "Spanglish". Dat heeft hem zeker geholpen bij de Spaanstalige kiezers.
John Kerry spreekt Frans en Italiaans, en het gerucht gaat dat hij zijn Spaans aan het bijwerken is ("Como esta? Donde es el White House?"). Mocht hij zich verslikken in een werkwoordsvervoeging of lidwoord, dan kan hij nog altijd terugvallen op zijn vrouw Teresa Heinz Kerry, die vijf talen spreekt, waaronder Portugees, Spaans en Frans.
Het is in de VS nu mogelijk om te zien wie in jouw omgeving hoeveel geld doneert aan welke kandidaat. Dat kan dankzij de vernieuwde website Fundrace.org, die bestaande gegevens van de FEC heeft verrijkt zodat met het invoeren van de postcode alle politieke donateurs uit heel de VS kunnen worden achterhaald.
Zo kan de bezoeker aan de site zien dat Donald Trump zowel aan president Bush als aan John Kerry de maximaal toegestane 2000 dollar heeft gedoneerd. Via gedetailleerde plattegronden kan de bezoeker van de site een goed inzicht krijgen op wie staten, steden, wijken, straten en individuen hun geld inzetten. Never mind de privacy van de donateurs. Leve het internet.
De Democraten zetten stevig in op de stemmen van Amerikanen in het buitenland. Dat bleek in Edinburgh in Schotland, waar de overzeese Democraten bijeen kwamen om hun afgevaardigden te kiezen voor de Democratische conventie in Boston in juli. Aanwezig was Diana Kerry, de zus van de Democratische kandidaat, die de "Americans overseas for Kerry"-campagne lanceerde. Er waren 200 gedelegeerden uit 22 landen aanwezig om de afgevaardigden voor Boston aan te wijzen.
De gebeurtenissen in 2000 hebben laten zien dat de stemmen van Amerikaanse expats zwaar kunnen tellen in een spannende verkiezing. Volgens het ministerie van buitenlandse zaken wonen er ongeveer 7 miljoen Amerikanen buiten de VS, maar de cijfers zijn natte-vingerwerk en een opsplitsing tussen democraten en Republikeinen durft men bij het ministerie al helemaal niet te maken. De Republikeinen hebben gene overzeese operatie. Zij rekenen eigenlijk alleen maar op de stemmen van de in het buitenland gelegerde militairen, net als vier jaar geleden.
Mogelijk interessante ontwikkelingen van het anti-Bush front: onafhankelijk kandidaat Ralph Nader zal binnenkort Democratisch kandidaat John Kerry ontmoeten om te overleggen hoe president Bush in november het best kan worden verslagen. Opvallend, omdat veel Democraten sinds 2000 er van overtuigd zijn dat zij de verkiezingen hebben verloren door de kandidatuur van diezelfde Nader.
Nader heeft verklaard zijn kandidatuur te zien als een "second front against Bush, however small." President Bush omschreef hij op zijn bekende subtiele manier als "a giant corporation residing in the White House camouflaging as a human being." Tegelijkertijd drong Nader er bij Kerry op aan om de traditionele Democratische waarden uit te dragen, zoals het helpen van arbeidersgezinnen. Reed Dickens, een van de vele woordvoerders van de Bush-campagne, ziet een toenadering tussen Kerry en Nader wel zitten: "There's going to be a clear choice come November between the president's positive agenda of removing the barriers to growth in order to move the economy forward or raising taxes on the American people, a choice between being strong in the face of terror or backward-looking policies that view the war on terrorism as a law enforcement effort." Blablabla. De campagnes hebben kennelijk besloten dat elke scheet van de ene campagne beantwoordt moet worden door de andere, ook als er eigenlijk geen zinnig word over is te zeggen.
Voormalig minister van financiën onder president Clinton, Robert Rubin, heeft gemeld dat hij niets ziet in een eventuele positie als vice-president onder John Kerry. In het circuit gonst – naast ongeveer iedereen die de laatste tien jaar als Democraat adem heeft gehaald – namelijk ook zijn naam. En wat doe je dan als journalist, een Franse nog wel? Dan ga je eens lekker die namen afbellen met de vraag of zij voor de functie in zijn. Rubin dus niet. Dat is typisch een kwestie van niet terug willen vallen in een mindere positie. Rubin is momenteel voorzitter van de executive committee van Citigroup, het grootste financiële dienstenbedrijf ter wereld. Daar heeft hij aanzienlijk meer invloed dan de vice-president. En wellicht ook een aardiger salaris.
dinsdag, maart 30, 2004
Hoewel er vermoedens zijn dat zowel president Bush als zijn tegenstander John Kerry al moeite hebben met het uit- en aanzetten van een computer, is dat vor de president geen reden om met een plan voor universele breedbandtoegang voor internet te komen. In 2007 zou elk huis toegang tot snel internet moeten hebben. "We've got to make sure this country's on the leading edge of broadband technology," zei Bush. Verder zei hij dat de VS competitief moest blijven in de wereld en dat er dus "new highways of knowledge" geopend moeten worden om innovaties in onderwijs, medicijnen en andere gebieden te verspreiden. Van een president die met betrekking tot internet nog praat over "new highways" moet niet veel verwacht worden, denk ik. En Het geld zal ongetwijfeld net op zijn wanneer de kabels doorgetrokken moeten worden naar de achterstandsbuurten. Die toch al geen geld voor de aanschaf van een pc hebben, dus dat komt goed uit. Niet dat je een Republikeinse president hoeft te zijn om dat te doen. Democraten kunnen dat net zo goed. Afwachten dus, al voorspel ik dat 2007 een uitermate optimistische inschatting is.
Goed nieuws voor de tegenstanders van stemcomputers in Maryland: de Senaat van de staat overweegt om papieren bewijzen van stemmen voor de kiezers verplicht te maken bij stemmen via de stemcomputer. Maar waarschijnlijk komt de wetswijziging te laat voor de verkiezingen van november. Dat vrezen tenminste de politieke leiders in het Huis van Afgevaardigden van Maryland. De tegenstanders hopen toch dat de wet er komt en dat de wijziging een precedentwerking zal hebben voor andere staten. Tegenstanders van stemcomputers vinden de machines onbetrouwbaar en ontvankelijk voor hackers. Bovendien kan in de programmatuur sowieso al ingebouwd zijn dat de ene kandidaat wint en de andere verliest. Dat er Amerikanen zijn die een licht paranoïde trekje hebben is bekend. Maar als de eigenaar van één van de fabrieken die de stemcomputers fabriceert zich in zegt te zetten voor de herverkiezing van president Bush (ik schreef er op 1 september 2003 al over op dit weblog), dan is paranoia wellicht op zijn plaats.
Wie of wat is Reggie the Registration Rig? Dat vroeg de jeugd die zich op Times Suare had verzameld om bekende popsterren te zien bij MTV's Total Request Live (vraag maar aan uw buurjongen: een wrede en coole show) zich ook af. Het was een enorme truck die door de Repblican National Committee was omgebouwd tot regsitratiestation, voorzien van computerspelletjes, plasmaschermen en podium voor optredens. Met het gevaarte hopen de Republikeinen de jeugd aan te spreken en hen er van te overtuigen dat zij zich moesten registreren om in november te kunnen gaan stemmen. Gastheer die middag was de voorzitter van de Republikeinse nationale partij, Ed Gillespie: "If we can register new voters, bring 18-, 19-, 20-year-olds into the Republican Party, maybe they'll stay there a whole lifetime. It's worth a shot." De Republikeinen willen 3 miljoen nieuwe stemmers registreren en zo de herverkiezing van president Bush zeker stellen. Hoewel ze de eerste miljoen registraties al binnen hebben, liep het bij de MTV-jeugd niet zo soepel. Slechts aan handvol liet zich registreren, en dan ook nog voor een deel als Democraat. Niet verwonderlijk in New York, dat als Democratisch bolwerk bekend staat. Daarna reed Reggie the Registration Rig weer verder. Misschien zou een wat coolere naam wat helpen?
Michael Kinsley is de oprichter van het internettijdschrift Slate. Fijne bron, want elke auteur heeft een mening en is van plan die mening om de drie regels te geven. Ook Kinsley, journalist, en een tijd in het CNN-programma Crossfire de stem van links, steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. Dus als hij duikt op het bewering van de Bush-campagne dat John Kerry in zijn hele politieke leven 350 keer heeft gestemd voor het verhogen van de belastingen, dan kunt u begrijpen dat de hakmessen snel op tafel liggen:
"The purpose of a phony statistic like this one isn't really to persuade people of its own accuracy. The purpose is to trap your opponent in a discussion he doesn't want to have (in this case about his past votes about taxes), bog the discussion down in silly details that few people will follow, and leave a general impression that where there is smoke, there must be fire. And certainly, if what matters to you above all else is paying fewer taxes, you'd be a fool to choose Kerry over Bush. But this isn't about taxes; it's about honesty." Op de website van de Republikeinse partij staan al die 350 belastingverhogingen vermeld. Behalve dan date en aantal stemmen twee of drie keer zijn geteld, stemmen tegen belastingverlaging voor het gemak worden gerekend tot voorstellen voor verhoging: "The only actual tax increase on Bush's list (counted twice, but hey … ) is Kerry's support for Clinton's 1993 deficit-reduction plan. That's the one that raised rates in the top bracket and led to a decade of such fabulous prosperity that even its most affluent victims ended up better off." Daarna kijkt Kinsley naar de beslissingen van Bush de afgelopen vier jaar. Daar blijkt Bush, de regels hanterend die hij bij Kerry van toepassing acht, ook belastingen te hebben verhoogd: "[I]n the four fiscal years 2002-2005, Bush has proposed 63 actual "revenue enhancers," as his father used to call them. This doesn't include, as Bush includes for Kerry, his opposition to any tax cuts (and there have been some, such as Democratic proposals to reduce the payroll tax). Nor does the list seem to include any "supply-side" revenue enhancement by magic or growth. These are actual proposals to take more money out of people's pockets and give it to the government." Als Bush even lang president zou blijven als dat John Kerry senator was, dan zou Bush een langere lijst belastingverhogingen op zijn naam hebben staan dan de Democratische presidentskandidaat. Tenminste, volgens de redenering van Kinsley. Lees maar na.
Elk jaar houden de Amerikaanse politieke journalisten in Washington DC een galadiner: de Radio and Television Correspondents' Association annual dinner. Nummer 60 alweer dit jaar. De president komt meestal zelf ook en houdt een doorgaans grappig bedoelde speech. Ook de journalisten laten zich niet onbetuigd en proberen de president met plagerige sketches en voordrachten uit.
De president schrijft zijn grappige speech of sketch natuurlijk niet zelf, daar wordt een batterij speechschrijvers op gezet en er worden komieken ingehuurd, want humor, dat blijft lastig. Dat bleek ook weer dit jaar. Bush mocht een diashow presenteren onder de titel "White House Election-Year Album." En het leek een grappig moment: een foto van de president op handen en voeten in de Oval Office, zoekend onder het meubilair, met daarbij de tekst: "Those weapons of mass destruction have got to be somewhere!" Kijkers die het fragment bij CNN zagen waren minder geamuseerd dan de journalisten in de zal. Ook buitenlandse media waren niet blij. Zij vonden allemaal dat de president maar een lolletje maakte van de oorlog in Irak en dat was ongepast. Maar het was ook traditie van het galadiner. Na afloop buitelden de woordvoerders over het scherm om te melden dat het allemaal maar als grapje was bedoeld en dat de president echt heel serieus is als het om de oorlog in Irak gaat. Dat laatste vond ik dan weer slap. Sta gewoon voor die grap. Ik vond hem wel grappig. Maar ongepaste humor is dan ook mijn favoriete soort.
Ipsos-Public Affairs peilde voor Associated Press maar weer eens de stemming in het land. De uitslag was wederom geen verrassing. Dat kan ook nauwelijks, want er zijn sinds afgelopen week geen echt spannende dingen gebeurd in de VS. De "onthullingen" van voormalig veiligheidsassistent Richard Clarke zijn in ieder geval nog niet meegenomen. President Bush komt landelijk uit op 46 procent van de ondervraagden, John Kerry op 43 procent en onafhankelijk kandidaat Ralph Nader komt zonder noemenswaardige campagne al uit op 5 procent. Het kan de komende maanden nog alle kanten op stromen en dat zal zeker gebeuren. Van deze uitslagen ligt geen enkele kandidaat wakker, behalve misschien Nader. Van opwinding ("Vijf procent. Joepie!!").
maandag, maart 29, 2004
Groot nieuws: John Kerry moet naar het ziekenhuis. Hoewel, groot nieuws. Hij wordt geopereerd aan een jarenoude schouderblessure die hij opliep bij een fietsongelukje. Hij kreeg er weer last van toen hij op een campagnestop in Iowa zich moest vasthouden voor een noodstop van de campagnebus. De chauffeur is ontslagen.
De operatie zal poliklinisch worden uitgevoerd en zal maar een uurtje duren. Begin vorig jaar onderbrak Kerry zijn campagne tweemaal voor een medische ingreep. Een voor de verwijdering van een kankergezwel in de prostaat en een voor de verwijdering van een wrat op een ooglid. Altijd leuke details om te weten. De chauffeur van de campagnebus werd natuurlijk helemaal niet ontslagen.
President Bush heeft een nieuw probleem erbij: de brandstofprijzen stijgen in de VS de pan uit. Dat is voor geen enkele president fijn, want kom je aan brandstof, dan kom je aan de ultieme vrijheid van de Amerikaan, namelijk aan zijn auto, maar in een verkiezingsjaar is een stijgende brandstofprijs extra vervelend voor een president.
De regering-Bush is druk bezig om de oliereserves (de Strategic Oil Reserve) aan te vullen. Maar daarmee wordt zoveel brandstof aan de markt onttrokken dat de prijzen stijgen. Geen probleem voor de olieboeren, die krijgen namelijk meer geld voor hun product. Maar de consument is niet blij. Democratisch Senator voor New York Charles Schumer: "You really have to scratch your head about why the White House is refusing to budge from a policy that is contributing to higher gas prices." Oproepen om die reserve nu juist aan te spreken om de nood te lenigen vinden bij het Witte Huis geen gehoor: de reserves zijn er alleen maar om te gebruiken in hoge nood. De benzineprijs is met 18 procent gestegen sinds president Bush aantrad en staat nu op 1,74 dollar per gallon. De hoge olieprijzen zullen volgens de Democraten een gemiddeld gezin deze zomer alleen al 350 dollar kosten. Het belastingvoordeel van 400 dollar dat de belastingverlaging van Bush die familie opleverde is daarmee weer grotendeels teniet gedaan. Koren op de molen van de Democraten dus. Trent Duffy, een woordvoerder van president Bush, vindt dat die hogere kosten voor dat gemiddelde gezin juist een reden moeten zijn om de belastingverlaging permanent te maken en niet om kritiek op het beleid te uiten.
Kandidaten voor het presidentschap leveren nadat ze hun kandidatuur hebben bekend gemaakt meteen een flinke portie privacy in. Ze moeten hun hele levenswandel bekend maken en de media gaan bij de belangrijke kandidaten nog net niet door de vuilnisbak. Ook de financiën van een kandidaat komen op straat, vanwege alle financieringsvoorwaarden waaraan een campagne moet voldoen. Zo weten we hoeveel geld en bezittingen meneer en mevrouw Kerry hebben. Vooral de bezittingen die zij samen hebben zijn van belang, omdat het Heinz-fortuin van Teresa Heinz Kerry buiten de boedel wordt gehouden. Daar mag kandidaat Kerry toch al niet aan komen om voor zijn campagne te gebruiken.
Maar de Kerry's bezitten vijf huizen die samen ongeveer 33 miljoen dollar waard zijn. Zo is daar het huis in Boston, Massachusetts, dat inmiddels via een tweede hypotheek voor een deel in de campagne zit, het huisje in Ketchum, Idaho, waar zij vorige week op skivakantie waren, een huis bij Pittsburg, Pennsylvania, een optrekje in Georgetown, een welvarende wijk van Washington D.C. en een huisje op het eiland Nantucket, vlak bij Cape Cod. Alle kenmerken van een Amerikaans patriciër dus. Maar hoewel ik de gegevens over president Bush nu niet bij de hand heb, wees maar niet bang dat hij minder bedeeld is dan zijn Democratisch kandidaat. Bush heeft een ranch in Crawford, Texas, samen met de rest van de familie een groot buitenverblijf in Kennebunkport, Maine, en ongetwijfeld nog meer onroerend goed en een aardig familiekapitaal dat hij meer dankzij zijn vriendelijke glimlach en familienaam dan dankzij zijn handelsgeest bij elkaar lijkt te hebben gesprokkeld. Althans, dat beweren zijn politieke tegenstanders. Feit blijft dat ook president Bush er na zijn presidentschap warmpjes bij zal zitten. Of dat nu na een of twee termijnen is.
Ralph Nader komt in actie. Nog geen spannende publiciteitsstunts (ik verwacht dat hij rond de tv-debatten weer onder het oog van vele camera's de zaal uitgedonderd zal worden), maar eerst het noeste grondwerk. Elke staat heeft zijn eigen eisen omtrent toelating van onafhankelijke kandidaten op het stembiljet en Nader is nu begonnen met zijn poging om in alle 50 staten verkiesbaar te zijn. Lukt hem dat, dan hebben de Democraten weer een reden erbij om zenuwachtig te worden.
De campagne heeft 7000 vrijwilligers bereid gevonden om in heel de VS handtekeningen te verzamelen die nodig zijn voor een plaatje op het stembiljet. Maar Naders team is ook druk om andere methodes te vinden om op de stembiljetten te komen, zoals het tijdelijk oprichten van een derde partij (in staten waar politieke partijen lagere drempels hebben dan individuele kandidaten), het houden van conventies op state-niveau en het beginnen van rechtszaken (in staten waar de regels discriminerend zijn ten aanzien van onafhankelijke kandidaten (en dat is in de meeste staten het geval)). De campagne richt zich eerst op de moeilijkste staten en kijkt dan weer verder. Bovenaan het lijstje van lastige staten staat Texas, dat een vroege inschrijvingsdeadline heeft (10 mei) en waar de onafhankelijke kandidaat 64.000 handtekeningen moet verzamelen van mensen die nog niet in de Democratische of Republikeinse voorverkiezingen hebben gestemd. Andere lastige staten zijn Oklahoma, Georgia, Indiana en North Carolina (inderdaad allemaal zeer Republikeinse staten). In het hele land opgeteld moet Nader voor deelname in alle 50 staten 620.000 handtekeningen verzamelen, maar in lang niet alle staten zijn de eisen zo streng als in Texas. Tot grote vreugde van Nader, anders had hij het wel kunnen vergeten.
Dennis Kucinich, de Lone Ranger van de Democratische partij, was te gast bij David Letterman en mocht een top tien voorlezen, de hoogste eer bij de entertainment late night show van de CBS-presentator. De topt tien had ditmaal als titel: "Ways Dennis Kucinich can still be president of the United States."
10. Keep doing what I'm doing — I'm winning, right? 9. Constitution is amended stating presidents must be 35 or older, a natural-born citizen and named "Dennis." 8. Act like a boob so people will perceive me as more presidential. 7. You want crazy campaign promises — fine! If I'm elected, everybody gets a million bucks. 6. Enter and win next "American Idol." 5. Announce your running mate will be a plate of fudge — people love fudge. 4. Just wait till I unleash my new campaign slogan: "Kucizzle in the hizzle!" 3. According to the order of presidential succession, if George W. Bush were to resign today, along with Dick Cheney (news - web sites) and about 300 other people, the presidency passes to a congressman from Ohio. 2. Get the governors of every state to rig the election. 1. I'm praying for a sex scandal.
Stemmen uit een ver verleden. Voormalige leden van de Yippies, een groep counter culture hippies die in de jaren zestig naam maakten (rellen bij de Democratische Conventie in 1968), willen tijdens de Republikeinse conventie in New York gaan protesteren. Daarom hebben de ex-leden van de Youth International Party (oftewel Yippies) aan de autoriteiten van New York toestemming gevraagd om te mogen kamperen in de parken van Manhattan's East River en Tompkins Square. Men veracht 20.000 protestanten. De autoriteiten hebben geen toestemming verleend. Activist John Penley reageeerde daarop met: "When they find 20,000 people camping out in Central Park, we're going to say: 'Look, we tried to do something about this, but you didn't want to work with us and now it's your problem.'" Het kan dus nog gezellig worden deze zomer in New York.
zondag, maart 28, 2004
De FBI blijkt begin jaren zeventig de anti-oorlogsactiviteiten van John Kerry van dichtbij te hebben gevolgd en een dossier te hebben aangelegd. Dat is afgelpoen week bekend geworden. John Kerry reageerde: "It's just sort of in the past, but it underscores to everyone of us why we have to be vigilant about civil liberties, why we have to have an attorney general who respects the Constitution, and why our Bill of Rights is so important in the United States." Hij voegde daaraan toe: "We're suddenly learning about it because I am about to be the nominee of the party, and the Republicans are very good at finding records that have been lost for a long period of time, particularly when they control the government."
De interesse van de FBI ging vooral uit naar de groep Vietnam Veterans Against the War, waar Kerry een van de medeoprichters van was. Toen hij er achter kwam dat hij de goede zaak beter kon dienen door zich verkiesbaar te stellen voor een openbaar ambt, verliet hij de actiegroep en begon hij zijn politieke carrière. UPDATE: Volgens NOS Teletekst zijn uit het huis van historicus Gerald Nicosia FBI-documenten gestolen die over John Kerry gingen. Volgens de historicus was de inbraak goed georganiseerd (dat zou ik in zijn geval ook zeggen) en kunnen de documenten als ze openbaar worden schadelijk zijn voor de Republikeinen (ze zijn ten tijde van president Nixon opgesteld). Dat klinkt al een stuk interessanter. Maar de vraag rijst op: wat moest deze historicus met de FBI-documenten over Kerry? En wie is die Nicosia? (Dat laatste heb ik snel gevonden: Gerald Nicosia is de auteur van "Home to War", over 33 jaar Vietnam-oorlogsactivisme door Vietnam-veteranen. Kijk daarvoor op zijn site: www.geraldnicosia.com. Het verklaart meteen de documenten die hij in zijn bezit had.) De inbraak is volgens de historicus gedaan door iemand met voorkennis en hij vermoedt ook dat er politieke motieven aan de inbraak ten grondslag liggen. Afgezien van de documenten is namelijk niets ontvreemd, terwijl er ook waardevolle artikelen in huis aanwezig waren. Uit de documenten blijkt niet dat Kerry op wat voor wijze dan ook de wet heeft overtreden. Nicosia heeft eerder deze week Kerry op de hoogte gebracht van het bestaan van de documenten en dat de FBI de Democratisch kandidaat tijdens zijn lidmaatschap van Vietnam Veterans against the War voeral heeft gevolgd. De LA Times deed daar ook verslag van eerder deze week nadat Nicosia de krant een aantal documenten had gegeven. Als werkelijk waar is dat Kerry niets strafbaars heeft gedaan en dat de documenten zoals Nicosia beweert schdelijker voor de Republikeinen zijn dan voor de Democraten, verwacht ik dat we er niet veel meer over horen, tenzij natuurlijk de Democraten de documenten gestolen hebben. Maar dan nog: echt spannend zal het pas worden wanneer blijkt dat de inbrekers in opdracht van de Bush-campagne handelden (inderdaad, dan is het Watergate all over). Maar ik vermoed dat dat niet het geval is. (Extra info verkregen via Volkskrant.nl)
In de campagne van president Bush is een rol weggelegd voor een Democratisch Senator. Ik bedoel natuurlijk niet John Kerry, maar Zell Miller, senator voor Georgia, is een conservatief Democraat, die openlijk de zijde van president Bush heeft gekozen. Miller bekritiseerde zijn partijgenoot John Kerry er van dat hij de langdurige Democratische traditie van belastingverlaging en benadering van buitenlandse politiek te grabbel gooit. "There are too many issues about which John Kerry and I disagree. And there are too few similarities between John Kerry and the great Democratic leaders I've known." De verwachting is dat Miller vaker ingezet zal worden om Kerry aan te vallen, want dat doet het natuurlijk goed: twee kibbelende Democraten. Misschien zou het het makkelijkst zijn om Miller maar uit de partij te zetten, maar zo werkt het niet in de VS.
Uit een peiling van het Pew Research Center for the People & the Press blijkt dat Amerikanen de komende verkiezingen zeer serieus nemen. Liefst 63 procent van de ondervraagden vindt dat het uitmaakt wie in november wint. In juni 2000 vond slechts 45 procent dat het uitmaakte wie er dat jaar de verkiezingen zou winnen.
Al tweederde van de ondervraagden heeft serieus nagedacht over de verkiezingen van november, een percentage dat in 2000 pas in de maand voor de verkiezingen werd bereikt. Wel spraken de ondervraagden hun bezorgdheid uit over de toon die beide campagnes aanslaan in de benadering van hun politiek opponenten: te negatief. Vooral de campagne van Kerry wordt tot nu toe te kritisch tegenover Bush gevonden (47%); het omgekeerde was in mindere mate het geval (33%).
Het kan zijn dat hij het zei in de hoop dat zijn woorden een bezwerende functie zouden hebben: voorzitter van de National Democratic Party, Terry McAuliffe, beweerde dat ze negatieve campagnespotjes van de Republikeinen op korte termijn misschien slecht uitvallen voor John Kerry, maar dat de kiezers op de lange termijn genoeg zullen hebben van de Republikeinse aanvallen. Ik vraag me dan af hoe hij aan die wijsheid komt. De geschiedenis heeft geleerd dat veel negatieve spotjes werken, de hoofdreden dat ze gemaakt worden. Ik noem een Willy Horton-spotje dat in 1988 Democraat Michael Dukakis dwars lag in zijn campagne tegen toenmalig vice-president George H.W. Bush. Nog steeds is niet duidelijk of het spotje Dukakis daadwerkelijk de kop heeft gekost, maar duidelijk is wel dat het de Bush-campagne, die bij hoog en bij laag beweerde niet verantwoordelijk te zijn voor het spotje (dat door een Republikeinse actiegroep werd betaald, maar toch echt verzonnen was door Bush-campagnevoerder Lee Atwater), geen kwaad deed.
Voor de lezers die geen zin of tijd hebben om het hele archief van dit weblog nog eens door te spitten (al kan ik dat iedereen van harte aanraden: sinds half september van 2003 heb ik het dagelijkse verkiezingsnieuws bijgehouden), hier een handig overzicht van Reuters met de highlights van de verkiezingen van mei 2002 tot nu. Ik laat het maar onvertaald, er staan weinig ingewikkelde dingen in:
2002 May 31 Former Vermont Gov. Howard Dean entered the presidential race. Aug. 7 Vice President Dick Cheney said he would run for a second term with Bush. Dec. 1 Sen. John Kerry of Massachusetts announced he would seek the Democratic nomination for president. Dec. 15 Former Vice President and presidential candidate Al Gore said he would not make another run for the White House. 2003 Jan. 2 North Carolina Sen. John Edwards announced he would seek the Democratic nomination. Jan. 6 Rep. Richard Gephardt of Missouri said he would seek the Democratic nomination. Gephardt later withdrew from the presidential race on Jan. 20, 2004 after finishing a poor fourth in the Iowa caucuses. Jan. 13 Connecticut Sen. Joseph Lieberman, who unsuccessfully sought the vice presidency on Gore's ticket in 2000, announced he would seek the Democratic nomination. Jan. 21 Civil rights activist Al Sharpton announced he would seek the Democratic nomination for president. Feb. 17 Rep. Dennis Kucinich of Ohio said he would seek the Democratic nomination. Feb. 18 Former Sen. Carol Moseley Braun of Illinois announced she would seek the Democratic nomination. Braun quit the race on Jan. 15, 2004, and endorsed Howard Dean. Feb. 27 Florida Sen. Bob Graham announced he would seek the Democratic nomination. Graham later dropped his bid on Oct. 6, 2003, after he trailed in the polls and struggled to raise money. Sept. 17 Retired Gen. Wesley Clark, the former commander of NATO, announced he would seek the Democratic nomination. Oct. 15 Dean smashed the Democratic Party's record for fund raising in a single three-month period, raising $14.8 million in July, August and September. Nov. 8 Dean announced he would not accept public financing during the 2004 presidential primaries. Nov. 10 Kerry fired his campaign manager and longtime adviser Jim Jordan. Nov. 14 Kerry said he would forgo public financing for the Democratic Party presidential primaries. Dec. 9 Former Vice President Al Gore announced his endorsement for Dean. Dec. 11 Bush made his final fund-raising appearance of a record-breaking year in which he raised more than $110 million since June for his uncontested primary race. 2004 Jan. 6 Former Sen. Bill Bradley of New Jersey endorsed Dean. Dean broke his own party record for fund raising, collecting more than $15 million in the last quarter of 2003. Jan. 13 Dean won Washington, D.C., nonbinding primary. Jan. 18 Former President Jimmy Carter offered words of praise for Dean, but kept his promise not to endorse anyone in the Democratic race. Jan. 19 Kerry won the Iowa caucuses. Jan. 20 Gephardt dropped his presidential bid. Jan. 27 Kerry won the New Hampshire primary. Jan. 28 Howard Dean fired his campaign manager and appointed Roy Neel, a former Gore aide, to the position. Feb. 3 Kerry won primaries in Missouri, Delaware and Arizona and caucuses in North Dakota and New Mexico. Edwards won South Carolina primary. Clark won Oklahoma primary. Lieberman dropped his presidential bid. Feb. 6 Gephardt endorsed Kerry. Feb. 7 Kerry won caucuses in Washington state and Michigan. Feb. 8 Kerry won Maine caucuses. Feb. 10 Kerry won Virginia and Tennessee primaries. Clark dropped his presidential bid. Feb. 12 Clark endorsed Kerry. Feb. 14 Kerry won Washington, D.C., and Nevada caucuses. Feb. 17 Kerry won Wisconsin primary. Feb. 18 Dean dropped his presidential bid. Feb. 22 Ralph Nader, the Green Party presidential candidate in 2000, announced he would run for the White House again, this time as an independent. Feb. 24 Kerry won the Utah primary and the Hawaii and Idaho caucuses. March 2 Kerry won primaries in California, Connecticut, Georgia, Maryland, Massachusetts, New York, Ohio and Rhode Island and caucuses in Minnesota. Dean won the Vermont primary. March 3 Edwards dropped his presidential bid. March 8 Kerry won primary in American Samoa. March 9 Kerry won primaries in Florida, Mississippi, Texas and Louisiana. March 13 Kerry won the Kansas caucuses. March 15 Sharpton endorsed Kerry. March 16 Kerry won the Illinois primary. March 20 Kerry won caucuses in Wyoming and Alaska. March 25 Dean endorsed Kerry. Democrats including former Presidents Bill Clinton and Jimmy Carter raised about $11 million for Kerry at a fund-raiser stressing party unity.
|