De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, april 17, 2004
In een poging om jongeren aan zich te binden komt John Kerry met het plan om collegegeld te schenken aan jongeren als zij in ruil daarvoor burgerdienstplicht verrichten. Kerry tourt momenteel langs verschillende onderwijsinstellingen en op een stop van die tour lanceerde hij dit plan, "Service for College". OK, de naam had met wat meer verbeelding kunnen worden gekozen, maar het plan heeft aantrekkelijke kanten, behalve natuurlijk als je Republikein bent, die dit soort overheidsbemoeienis een gruwel is.
Het plan doet denken aan Peace Corps-achtige initiatieven uit de koker van president Kennedy en ook president Clinton heeft zulke ideeën gelanceerd. Een soortgelijk initiatief bestaat overigens al: het Americorps. In ruil voor het geschonken collegegeld (en dat loopt in de VS altijd snel in de papieren. Gewone universiteiten en colleges vragen al snel 10.000 dollar per studiejaar (twee semesters)) moeten de studenten na afstuderen twee jaar aan de slag als agent, docent of tutor. Volgens Kerry kan het plan geheel bekostigd worden door afschaffing van de gegarandeerde winst die banken maken op de huidige studentenleningen. Hoe Kerry aan dat geld denkt te komen wordt mij niet helemaal duidelijk.
Jeb Bush, gouverneur van Florida en broer van, doet zijn best om president Bush aan te prijzen bij de Spaanstalige bevolking van zijn staat. Waarom zo'n inspanning? Hispanics zijn in Florida de swing vote, en daar wordt dus hoog op ingezet. Ook door de Democraten overigens (John Kerry heeft bijlessen Spaans genomen). De president spreekt vloeiend Spaans. Als je de bestelling doorgeven bij de Taco Bell tenminste vloeiend Spaans spreken wil noemen. Maar gouverneur Bush spreekt wel echt goed Spaans: hij is zelfs getrouwd met een Mexicaanse, Columba Bush.
In 2000 stemde maar 35 procent van de Hispanics Republikeins. Volgens Nelson Reyneri van de Office of Hispanic Outreach van het Democratic National Committee zijn de Democratische plannen op gebied van banen, gezondheidszorg en onderwijs beter voor Hispanics dan de Republikeinse plannen. Stel dezelfde vraag overigens aan de Republikeinen en u krijgt het omgekeerde antwoord.
Op de tafel van de Federal Election Commission, de FEC, ligt de klacht van de Republikeinen over de onafhankelijke actiegroepen (527's, een verwijzing naar de belastingvrije status van de groepen) die met hun anti-Bush-spotjes teveel steun verlenen aan de Democratische kandidaat John Kerry. Het dispuut richt zich op de vraag of die groepen wel onbeperkt geld mogen inzamelen en die dan tegen Bush mogen inzetten. Volgens de Republikeinen is dat in strijd met de gewijzigde campagnefinancieringswetten, die het gebruik van "soft money" zeer inperken.
Maar de FEC zal naar verluidt voor deze verkiezingen niets doen om die actiegroepen dwars te zitten. Men verwacht namelijk niet genoeg stemmen te kunnen verzamelen binnen de FEC om er dit jaar nog nieuwe regels door te krijgen. Dat is goed nieuws voor organisaties als MoveOn.org , America Coming Together en het Media Fund, die allemaal maar één doel hebben: het verslaan van president Bush. Miljardair George Soros heeft aan deze groepen geld over gemaakt. In totaal wel 15 miljoen. De FEC heeft het extra lastig omdat het in deze zaak natuurlijk ook gaat om de vrijheid van meningsuiting, een grondrecht in de VS dat ongeveer heilig is. De Republikeinen zullen trouwens wel blijven aandringen op een snelle beperkende maatregel.
Wie een paar maanden geleden in Google zocht op "miserable failure", kwam direct terecht op de biografie van president Bush op Whitehouse.gov. Grappig vonden sommigen. Triest en puberaal vonden anderen. Ik hoef u niet te vertellen bij welke partij welk sentiment overheerste. De truc die werd uitgehaald was dat een classificatieroutine van Google, namelijk een hogere relevantiescore wanneer een bepaald begrip wordt gekoppeld aan een webpagina, werd misbruikt. Webloggers linkten in groten getale "miserable failure"aan de bio van Bush (niet veel later gaf "great president" hetzelfde resultaat). Het goede voorbeeld werd enthousiast gekopieerd, dus het intypen van "raar kapsel" leverde als zoekresultaat Balkenende op en nu het nieuwtje van de hele actie er wel af is, ontdekken wat tegenstanders van John Kerry het speeltje opnieuw. Over mosterd na de maaltijd gesproken. Dus zoek op "waffles" en kom terecht bij Johnkerry.com. Tenminste dat is de bedoeling van de lolbroeken.
Waarom nou weer "waffles"? Omdat Kerry volgens Bush en zijn vrienden "waffle-t". Is eerst voor de ene kant dan weer voor de andere. Ze hadden ook "flipflop" (van die schuimrubberen teenslippers) kunnen nemen als woord, want dat betekent ongeveer hetzelfde. Bij Yahoo komt Kerry op plaats twee bij het zoeken naar waffle en bij MSN Search ook. Maar bij Google komt de link naar Kerry niet voor. Daar begon het geintje en daar heeft men inmiddels de classificatieroutine aangepast. Het verpest namelijk de relevantie van de zoekresultaten.
NBC's "The Tonight Show with Jay Leno":
President Bush released his tax returns yesterday. He listed the economy as a liability so he gets to write that off. CBS's "The Late Show with David Letterman": The press conference came from the White House and I was watching the press conference and I kept hearing ... a small commotion, shuffling around and things being moved. Well, I called my buddy at the White House ... and I said Kenny what was that noise I heard in the background? And he said that was John Kerry measuring for drapes.
Soms zou het geld, tijd en moeite schelen als er eens een opiniepeiling NIET zou worden gehouden. Want die van Quinnipac University Polling Institute valt zeker in de categorie overbodig. Het instituut peilde namelijk de stemming in de staat New York, een van de meer progressieve staten van de VS. Goed, vlak na 11 september 2001 was de populariteit van president Bush boven de 80 procent, maar er is daarna nogal wat gebeurd. Geen wonder dus dat John Kerry in een race tussen hem en de president met 53-36 wint. Doet onafhankelijke kandidaat Ralph Nader mee, dan staat Kerry op 49 procent, Bush op 35 en Nader op 6. Maar ja, er was natuurlijk een kansje dat president Bush hier aan de leiding zou gaan, dus toch maar 1279 kiezers uit de staat gebeld (meer natuurlijk, want de meesten hangen de telefoon meteen op als het om een peiling gaat).
vrijdag, april 16, 2004
Blogspot had een storing waardoor u het grootste deel van de vrijdag geen nieuwe posts hebt kunnen lezen, terwijl ze er wel waren. Excuses daarvoor. Achteraf bleek dat het weglaten van de "www" in mijn webadres (www.potus2004.blogspot.com) de recentste posts boven water had gekregen, maar ik kon die oplossing alleen niet posten op een plek waar u dat kon lezen. De site-hosters waren er nog redelijk snel bij en het is pas de eerste keer dat er iets zo lang mis is gegaan. Het kan dus blijkbaar gebeuren. Zaterdagochtend weer verse berichten.
De Bush-campagne zal na een indrukwekkend tv-reclame-bombardement even gas terug nemen. 50 miljoen dollar was er al uitgegeven aan tv-spotjes voor president Bush en nu verwacht de campagne dat de aandacht van de kiezer verslapt en wacht men tot een moment dat die aandacht weer aantrekt. De komende tijd dus even geen overvloed aan spotjes van het Bush-team. Het vuurtje wordt op een lager pitje wel doorgestookt, maar valt in het niet bij de lawine aan spotjes van de afgelopen maand. De kijker ziet dus maximaal de helft minder Bush-spotjes op tv, afhankelijk van waar de kijker woont.
In topweken kocht Bush wel voor 9 miljoen dollar per week aan reclamezendtijd in. Rivaal John Kerry kwam niet verder dan 2 miljoen per week. Het grote verschil in investeringen lijkt zijn vruchten nog niet te hebben afgeworpen. De uitslagen in de peilingen veranderden de afgelopen weken niet in het voordeel van de president. Maar het kan goed zijn dat de spotjes een langetermijneffect hebben, wanneer de Bush-campagne consequent blijft met het uitdragen van de boodschap op tv. Maar het is natuurlijk nog veel te vroeg om zulke beweringen te kunnen onderbouwen.
Daar waar president Bush even gas terugneemt, intensiveert John Kerry juist zijn inspanning op het gebied van tv-spotjes. De spotjes moeten de nadruk leggen op de CV van Kerry en zijn politieke voorstellen. Er weten nog steeds te weinig mensen wie John Kerry is en waar hij voor staat, aldus de kandidaat. De komende weken zal Kerry meer geld uitgeven aan spotjes dan in de weken hiervoor, toen hij op ongeveer 2 miljoen dollar per week zat.
John Kerry heeft zijn financiële boekhouding over vorig jaar openbaar gemaakt. In de VS een stuk gebruikelijker dan in Nederland, maar er wordt in de VS over geld sowieso minder moeilijk gedaan dan hier.
•Belastbaar inkomen: $395.338 •Belastingheffing (23%): $90.575 •Giften (goede doelen): $43.735 •Salaris: $147.818 •Winst (o.a. uit verkoop schilderij): $145.805 •Trust-fondsen: $89.220 •Rente: $11.141 •Inkomsten uit boek "A call to service": $89.000 (gaat op aan inkomstenbelasting op inkomsten van boek, rest naar goed doel) •Eerder meldde hij dat zijn investeringen $2,4 miljoen bedragen •Pincode: er zijn grenzen aan openheid President Bush had vorig jaar trouwens een inkomen van $822.126, waarvan zo'n 400.000 zijn salaris is. De rest is rente en winst uit de trusts die zijn (on)roerende goederen beheren (ook aandelen). Hij betaalde $227.490 aan inkomstenbelasting (28%).
In het jaarboek van Yale University van 1966 staat onder de foto van John Kerry dat hij lid is van de Young Republicans. Dat staat er dus al bijna 40 jaar en niemand was het in al die tijd opgevallen. Dat zegt genoeg over hoe populair zo'n jaarboek wel niet is.
De Kerry-campagne en ook Renny Scott, destijds voorzitter van de Young Republicans op Yale, ontkennen dat Kerry lid was van de jonge Republikeinen en gooien het op een studentengrap. Moet haast wel, want tijdens zijn studietijd (politieke wetenschappen) was hij de baas van de debatingclub en van de Liberal Party op de campus. Bovendien was hij penningmeester van de Yale Young Democrats in 1962-63, dus een lidmaatschap van de jonge Republikeinen kan wel uitgesloten worden. Maar het blijkt wel weer: in de research naar de kandidaten blijft geen pagina ongelezen.
De progressieve actiegroepen die tv-spotjes maken kunnen Democratische uitdager John Kerry helpen, maar de spotjes kunnen net zo goed in zijn nadeel werken. De actiegroepen mogen hun spotjes niet afstemmen met de kandidaat, want dat staat de campagnefinancieringswetgeving niet toe. Dus kunnen ze de zorgvuldig uitgedachte mediastrategie van de Kerry-campagne voor de voeten lopen, door met spotjes over andere onderwerpen te komen, door met negatievere spotjes te komen dan de Kerry-campagne nuttig acht of door onderwerpen aan te stippen waar Kerry liever zijn vingers niet aan brandt.
Een zelfde potentieel probleem hangt overigens de Republikeinen boven het hoofd wanneer naast de Bush-campagne ook de Republikeinse actiegroepen met hun tv-spotjes komen. Die kunnen net zo goed als ongeleide projectielen tekeer gaan en Bush meer schade berokkenen dan goed voor ze is. Doorgaans komen wel de meest spraakmakende spotjes juist van die actiegroepen, dus media-aandacht is verzekerd.
Howard Dean, de oud-kandidaat en -koploper bij de Democraten, blijft er nog maar even op hameren: stem niet op Ralph Nader! Hij haalde met de leus zelfs de opiniepagina van de New York Times. Het stuk had de titel: “For Ralph Nader but Not For President.” In het stuk schrijft Dean: “Democrats are motivated to defeat the president this year. They’ve seen firsthand what three years of Bush administration policies have done to America. Many Democrats also admire Ralph Nader’s achievements, as I do. But if they truly want George Bush out of the White House, they won’t vote for Ralph Nader in November.” Hij vervolgt: “Ralph Nader once said that your best teacher is your last mistake. Too many of us learned the consequences of not standing together four years ago. This November, we can elect a president who fights for average Americans. But we can achieve this goal only if we join together — and don’t repeat our last mistake.”
En ik ben er van overtuigd dat Dean het nog meent ook. En eveneens dat Nader zich er helemaal niets van aantrekt ("Stop whining and get back to work."). donderdag, april 15, 2004
Alle ogen zijn bij de Democraten gericht op hun kandidaat, John Kerry. Maar iemand dreigt binnenkort op de voorgrond te treden. Daar is hij weer: Bill Clinton! Wat nu weer? De autobiografie van Clinton is in het finale stadium terecht gekomen en het is de aanhang van Kerry er veel aan gelegen om de publicatie van die memoires zo ver mogelijk van de verkiezingen vandaan te laten plaatsvinden. Want anders komt alles weer langs: Whitewater, Paula Jones, Monica L. En dan is er geen enkele aandacht meer voor John Kerry, de man die president Bush moet doen vergeten. Lancering van het boek moet zelfs het liefst voor de democratische conventie plaatsvinden.
Clinton belt intussen in het rond en leest iedereen die niet ophangt hele passages uit het boek voor, om te kijken of de feiten kloppen, maar natuurlijk ook omdat hij trots is op zijn proza. Hij lijkt geen haast te maken; hij is al twee jaar met het boek bezig. Hij heeft do voorzitter van de Democratische partij, Terry McAuliffe, beloofd dat het boek op de openingsdag van de Democratische conventie (26 juli) uit zal komen. Ik gok dat het boek en de bijbehorende toer door het land helemaal niet in het nadeel zullen zijn van John Kerry. Het blijft aandacht voor de Democratische zaak. Daar kan toch niemand bezwaar tegen hebben, zolang het maar ruim voor de verkiezingen gebeurt. Oh ja, Clinton kreeg een voorschot van 10 miljoen dollar van zijn uitgever Knopf, ene divisie van Random House. Niet slecht, want daar heeft hij ongetwijfeld zijn uitstaande advocatenrekeningen mee betaald.
Uit welingelichte bronnen vernam ik dat RTL4 in mei weer begint met het uitzenden van The West Wing, de serie die iedereen een keer gezien moet hebben (en daarna wil niemand iets anders meer zien). Vanaf 8 mei begint The West Wing 1 weer, als alles goed gaat. Ze beginnen meteen met twee afleveringen achter elkaar, wat me niet zo'n goed plan lijkt, maar ik ben geen schemabouwer bij RTL (if only). Daarna elke week één tussen 11 en twaalf. Typisch iets voor de videorecorder wat mij betreft (ware het niet dat ik alles al op DVD heb). Maar het blijft een enorme aanrader. Met een beetje goede wil (lees: voldoende adverteerders) komen ook de volgende seizoenen bij RTL op de buis.
(Met dank aan Lucas voor de tip).
Er zijn inmiddels Republikeinen die vinden dat de keus van de stad New York als locatie voor de Republikeinse conventie niet zo briljant meer is. Het leek voor de hand te liggen: New York was de stad waar op 11 september 2001 de aanslag op het World Trade Center werd gepleegd, en dus aan de basis stond van de populariteit van president Bush, de strijder tegen het terrorisme.
Maar nu de hoorzittingen van het Congressionele onderzoek naar 9/11 steeds meer feiten boven tafel brengen, lijkt New York iets van de glans van de president weg te nemen. Want: hadden de aanslagen van 11 september voorkomen kunnen worden? Heeft de president te weinig aandacht aan de dreiging gegeven? Kortom: moet de president als hij gekozen wordt tot Republikeinse kandidaat wel dagelijks geconfronteerd worden met New York, wellicht meer het symbool van het falen van de regering-Bush, dan het symbool van zijn leiderschap? De meningen zijn verdeeld. Er is de potentie van een negatief effect. En dat zou te allen tijde voorkomen moeten worden, want het leidt de aandacht af van de feestelijke nominatie. De keus voor New York was toch al omstreden, want de Republikeinen weren er van beschuldigd met de keus de aanslagen politiek te exploiteren. Het tegenovergestelde dreigt nu te gebeuren. Roger Stone, Republikeins strateeg: "The premise for coming to New York is no longer valid. Karl Rove's master stroke idea may turn out to be an unmitigated disaster. It has the potential to highlight an issue that may be a negative by the time he gets to the convention."
De media willen van geen opgeven weten. Dus kreeg Republikein John McCain voor de duizendste keer de vraag of hij beschikbaar is voor het vice-presidentschap onder John Kerry, dit keer bij Meet the Press (NBC): “When my kids were smaller my wife wore a t-shirt that said “What part of the word no don’t you understand?’ I’d like to start wearing that T-shirt myself: No. No. No. I will not leave the Republican Party. […] I cherish the ideals and principles of [Theodore] Roosevelt, [Ronald] Reagan. I will not be vice president of the United States, under any circumstances.”
Maar ik denk dat de media hier naar zullen luisteren. Ik vermoed dat McCain inderdaad met dat t-shirt aan op tv zal komen. Prachtig plaatje namelijk.
Interessante ontwikkelingen in de race om de senaatszetels. De Republikeinen leken een paar maanden geleden hun kleine marge in de Senaat (51-48) te kunnen behouden, maar het wordt weer spannend, dankzij wat open races doordat de zittende Senator zich terugtrok en dankzij strijd tussen Republikeinse kandidaten onderling. De Democraten leiden nu in de peilingen in alle zeven spannende races waar gepeild wordt en dat zou wel eens drie zetels winst voor de Democraten kunnen opleveren, in Oklahoma, Colorado en Alaska. Dat zou een stuivertje wisselen van het aantal senaatszetels betekenen en een meerderheid voor de Democraten, vooral vervelend als president Bush zou worden herkozen. Maar de Democraten blijven voorzichtig. Het heeft gene zin zich te vroeg rijk te rekenen. Op 2 november is dus niet alleen de presidentsuitslag van belang.
woensdag, april 14, 2004
Thuiswedstrijd voor John Kerry: Democratische fondsenwerfavond in Massachusetts. De inkomsten staan al van tevoren vast: men verwacht in ieder geval 4 miljoen dollar, bijeen gebracht door tenminste 3000 gasten (er waren er 1000 verwacht). Een onverwachte meevaller. Men hoopte in eerste instantie op 1,5 miljoen dollar, maar had daar zelfs een hard hoofd in.
Kerry haalde in maart 38 miljoen dollar binnen. Dat is voor Democratische begrippen erg veel. Vooral kleine donateurs (die opeens relatief veel doneren) en donaties via internet dragen bij aan het hoge bedrag. Een van de gasten op de avond is natuurlijk senator van Massachusetts Edward Kennedy, en het publiek wordt vermaakt door Stephen Stills (zal wel met de leeftijd van John Kerry te maken hebben), maar zonder Crosby en Nash.
Newsweek komt met een peiling waarin John Kerry nu weer voorstaat op president Bush, zelfs wanneer Ralph Nader meedoet. Dat was natuurlijk te verwachten, want dat volgt geheel de Jan-Boerenfluitjes-methode die ik al eerder hier uit de doeken heb gedaan: slecht nieuws voor een kandidaat: punten eraf, goed nieuws: punten erbij. De precieze percentages doen er niet toe. Ze kloppen toch niet. President Bush had de afgelopen week last van de 9/11-commissie maar vooral van de tegenslagen en doden in Irak. Punten eraf dus. Verschillen nog steeds gering.
John Kerry gaf inzicht in zijn pro-choice-standpunt dat hij combineert met zijn Katholieke geloof: "I'm not a church spokesman. I'm a legislator running for president. My oath is to uphold the Constitution of the United States in my public life. My oath privately between me and God was defined in the Catholic church by Pius XXIII (sic) and Pope Paul VI in the Vatican II, which allows for freedom of conscience for Catholics with respect to these choices." OK, hij bedoelde waarschijnlijk paus Johannes XXIII. Of Pius XII. Eén van die jongens in ieder geval. Kerry bedoelt het natuurlijk goed. En hij ging met Pasen gewoon ter communie en kreeg ondanks zijn standpunt voor abortus zijn hostie en wat er allemaal nog meer bij komt kijken.
Hij bestaat nog: Dennis Kucinich. De media zijn alleen niet meer zo in hem geïnteresseerd. Maar als hij zijn mening over het Irak-beleid van president Bush wil geven, is er altijd wel een journalist beschikbaar om zijn woorden te noteren. Het lijkt zelfs de enige reen van Kucinich om nog in de race te blijven: zijn mening geven over gevoelige kwesties, die Democratische kandidaten meestal uit de weg gaan volgens de kandidaat. Ook heeft Kucinich moeite met de ideeënarmoe binnen zijn partij: "The Democrats lost the election in 2000 not from their ideas but from their lack of ideas."
De VS heeft volgens Kucinich een exit-strategie nodig voor Irak. En die is er nu niet: "The United Nations is the one group that can help us out. We need to pay for reparations in Iraq, then bring in a U.N. peacekeeping force. Give the oil rights to the U.N. to set up a trusteeship for the Iraqi people. There should be no more Halliburtons there." Dat laatste is een verwijzing naar het voormalige bedrijf van vice-president Dick Cheney, dat grof geld verdient aan de wederopbouw van Irak. Kucinich heeft niet veel geld, maar haalt elk kwartaal wel ongeveer 1,6 miljoen dollar binnen en zal campagne blijven voeren tot en met de Democratische Conventie in juli.
Nog even over de Misery-index, waar John Kerry mee op de proppen kwam. Op een teletekstpagina kan natuurlijk niet alles staan, dus hier nog even wat details van het onderzoek naar de Amerikaanse "Misery." De situatie is volgens het onderzoek vooral voor middle-class-families verslechterd. De index wordt samengesteld volgens een bepaalde formule op basis van gegevens over inkomens, collegegeld, gezondheidszorg, brandstofprijzen etc. Onder Bush, volgens het onderzoek (inderdaad gedaan door vooraanstaande Democraten, onder andere Roger Altman en Gene Sperling), is de Misery Index voor middenklasse gezinnen met 13 punten gestegen. De Bush-Cheney-campagne is het vanzelfsprekend niet eens met de resultaten van het onderzoek. That would be the day.
De Misery Index is overigens een term die al opdook tijdens de crisis in de jaren zeventig onder president Jimmy Carter. Kerry hoopt ook de jeugd te interesseren voor zijn plannen en ongetwijfeld ook voor zijn nieuwste speeltje de Index, dus is hij begonnen met een tour langs scholen en universiteiten: “Change Starts with U: Kerry Campus Tour 2004.” Politieke praatjes, hapbaar gemaakt met de onontbeerlijke live-optredens van bandjes en niemand minder dan Jon Bon Jovi.
NBC's "The Tonight Show with Jay Leno":
"Today John Kerry introduced what he calls the middle class misery index. He thinks the middle class in this country is miserable. Oh sure, if you're worth over $700 million, being middle class would look pretty miserable to you too. It would be a nightmare." "According to a survey, 91 percent of Americans said they would not want to share a cocktail with any of the presidential candidates. You can see why. That's why people drink in the first place, to forget about those guys. Which candidate could you even have a cocktail with? Think about it. It wouldn't be Bush because Bush doesn't drink any more. John Kerry, he'd take too long to decide what to order. Then Ralph Nader, he'd want to stick a wanted label on the bottle telling people about the evils of drink, oh my God, so you really couldn't go out ... I should have quit with Kerry." dinsdag, april 13, 2004
Als journalisten zich echt vervelen dan willen ze zich nog wel eens meer bezighouden met de vorm dan met de inhoud. De reporters die de kandidaten volgen horen elke dag zo vaak dezelfde speech dat zij steeds vaker gaan schrijven over het gedoe om de campagne heen dan over wat de kandidaat te zeggen heeft. Bij zeer grote verveling pakt een journalist dan wel eens de stopwatch of slaat hij aan het turven. Hoe vaak verspreekt de kandidaat zich of hoeveel keer verwijst hij naar de andere kandidaat. Dat werk.
Dit keer dus werd de stopwatch ingedrukt tijdens de toespraken van president Bush. En wat blijkt? Zijn toespraken worden steeds langer. Wilde Bush in het begin nog wel eens kort van stof zijn, vooral om te voorkomen dat hij struikelde over een te lang woord dat zijn speechschrijvers in zijn tekst hadden gestopt, tegenwoordig dreigt hij net zo lang van stof te worden als zijn voorganger Clinton, die niets liever deed dan spreken totdat iedereen uitgeput op zijn stoel zat. De favoriete onderwerpen van Bush zijn banen en de economie. Als hij daar eenmaal over begint, dan is er geen stoppen aan. Steeds vaker duren die speeches van Bush zo'n vijftig minuten á een uur. En dat zijn lange zitten. Zijn standaard speech duurde in het begin van de campagne niet langer dan 24 minuten (daar was de klok zelfs op gelijk te zetten), maar nu overschrijdt zijn standaardpraatje dikwijls het halve uur. Een ramp ongetwijfeld voor de makers van het campagneschema, maar vast niet voor zijn aanhang, die zijn president nu langer te zien en te horen krijgt. De belangrijkste speeches uit zijn carrière blonken overigens steeds uit in de korte duur: zijn inaugurele rede was al voorbij voor we het wisten (15 minuten), de herdenkingsmis in de National Cathedral drie dagen na de aanslagen van 11 september duurde 7 minuten (al kan de zorg om zijn veiligheid een reden van de korte toespraak zijn geweest), 25 minuten voor zijn toespraak voor de VN waarin hij zijn Irak-plannen uitlegde en slechts vier minuten om de bevolking toe te spreken toen de aanval op Irak was ingezet. Kort en krachtig. Handelsmerk van president Bush. En daar zou hij eigenlijk niet van moeten afwijken.
John Kerry is ontzettend voorzichtig wanneer het gaat om uitspraken over de ontwikkelingen in Irak. Hij wil wel kritiek leveren op het beleid van president Bush, maar wil tegelijkertijd niet overkomen als iemand die politiek voordeel haalt uit dode Amerikaanse militairen. Dus houdt hij zich op de vlakte, zonder duidelijke plannen voor een alternatief te melden: "Right now, what I would do differently is, I mean, look, I'm not the president, and I didn't create this mess so I don't want to acknowledge a mistake that I haven't made." En waarom zou Kerry ook een alternatief moeten geven? De Republikeinen vallen hem daar op aan, terwijl er als hij president was geweest helemaal geen inval in Irak had plaatsgevonden. En het is al maanden duidelijk: Kerry wil een veel grotere inbreng van de Verenigde Naties. En Kerry kan pas met de VN in overleg treden wanneer hij president is. Dus de Republikeinen moeten niet zeuren.
Drama in Stamford, Connecticut. Een man die op 2 maart stemde kreeg in het stembureau een sticker uitgereikt met daarop de tekst "I voted today" (ik dacht dat stickers meer iets waren voor kleuters). De sticker bleek echter een onverwijderbare lijmvlek op zijn suède jas te hebben achtergelaten. De stomerij wist er ook geen raad mee en dus wilde hij geld zien van de stad, 106 dollar om precies te zijn, de aankoopprijs van de jas inclusief BTW. De ambtenaar die verantwoordelijk was voor de verkiezingen verwees de klacht door, maar de jurist van Stamford wist te melden dat de eigenaar van de jas geen cent krijgt uitgekeerd. De stad is namelijk niet verantwoordelijk voor dergelijke schade.
Hier in Nederland zouden we de Rijdende Rechter inhuren, maar ik verwacht in dit geval een traditionele Amerikaanse gang naar de rechter.
Amerikaanse soldaten overzee moeten nog steeds op dezelfde manier stemmen als vier jaar geleden, toen de administratieve onduidelijkheden rondom het "absentee ballot" tot grote problemen leidde in Florida.
Associated Press rapporteert dat "seven months before the general election, the Pentagon has not fixed military absentee ballot problems that were pivotal in the disputed 2000 presidential contest, according to the Defense Department's inspector general." Het Pentagon kwam met de Military Voting Rights Projects, maar een van de oplossingen, het stemmen via internet (kosten 22 miljoen dollar), werd afgeblazen omdat het systeem veel te onveilig was. Dus alles blijft voorlopig bij het oude.
Sommige Democraten denken dat er wonderen staan te gebeuren wanneer John Kerry snel met een vice-presidentskandidaat op de proppen komt. Ik zie niet waarom dat zo snel moet, want de aandacht in de media ligt toch vooral bij de problemen die president Bush heeft met Irak en de 9/11-commissie. Ik zou Kerry lekker met rust laten als ik een Amerikaanse Democraat was. Maar dat ben ik niet. Twee Democratische senatoren hebben inmiddels besloten dat het nodig is om hun steun uit te spreken voor collega John Edwards als running mate. Byron Dorgan en Kent Conrad zijn de senatoren, van wie u ongetwijfeld nog nooit gehoord heeft. Wellicht hopen ze zo op wat meer aandacht in de media. Dorgan: "I am not waging a campaign, I am just expressing myself and others should express their interest as well. I want the strongest ticket possible this fall. I want to win the presidency and I happen to believe the strongest ticket possible will be a John Kerry-John Edwards ticket."
Eens kijken of Kerry tegen de niet aflatende druk binnen zijn eigen partij kan. Voor de Democratische conventie (eind juli) moet hij een naam bekend maken. Hij heeft dus nog ruim de tijd. maandag, april 12, 2004
Op teletekst stond het volgende bericht, dat ik maar hier knip en plak:
"De Democratische kandidaat John Kerry heeft president Bush aangevallen op zijn economische beleid door een 'ellende-index' te publiceren. Daarin becijfert hij dat de inkomens van de middenklasse zijn gestagneerd sinds het aantreden van Bush, terwijl de kosten van zorg en onderwijs zijn gestegen. Met het rapport wil Kerry aantonen dat Bush' beleid van belastingverlagingen een averechts effect heeft gehad op de koopkracht. De situatie in alle staten van de VS wordt afzonderlijk behandeld. Een woordvoerder van Bush doet de index af als een stunt in de aanloop naar de presidentsverkiezingen in november." Maar stunts zijn natuurlijk niet per definitie onwaar.
Een bezoek aan Chicago, Illinois, heeft Democratisch kandidaat John Kerry minstens 2 miljoen dollar voor zijn campagnekas opgeleverd. In zijn strijd met president Bush heeft Kerry elke cent nodig. Het feestje werd bezocht door 1362 Democraten, die samen goed waren voor die 2 miljoen, en het geld komt nog steeds binnen. Het bezoek aan Chicago is onderdeel van de tour langs 20 steden die kandidaat Kerry momenteel maakt in de hoop de ongelijke strijd met de puissant rijke campagne van Bush een beetje gelijker te maken. Bush staat op 182 miljoen en breit inmiddels een eind aan zijn fondsenwerfactiviteiten. Kerry gaat nog even door.
Altijd leuk wanneer alle opiniepeilingen tegelijkertijd met andere antwoorden op dezelfde vragen komen. Volgens een peiling van Ipsos-Public Affairs voor persbureau AP blijven de verschillen tussen president Bush en John Kerry gelijk. Beide staan op ongeveer 45 procent, met 6 procent voor Ralph Nader. Noch de lawine aan tv-spotjes, noch de ontwikkelingen op het gebied van economie en Irak lijken dus enige invloed uit te oefenen op de uitslag. Bij AP althans.
De angst dat de militaire actie in Irak leidt tot een groter terroristisch gevaar is inmiddels wel gegroeid. Ook de waardering voor Bush op het gebied van binnenlandse veiligheid en buitenlands beleid is gedaald. Maar dat uit zich nog steeds niet voor een achterstand voor Bush in de overall peiling.
"I’ve listened to people for a long time referring to George W. Bush as 43. I didn’t really know what it meant until now. I’ve figured it out. It’s his approval rating, ladies and gentlemen." --Sen. John Kerry, die niet helemaal op de hoogte is van de huidige resultaten in de peilingen, maar die onjuiste cijfers niet in de weg laat staan voor een goede grap.
Eerder schreef Michael Kinsley al over de bewering van de Republikeinen dat John Kerry als senator wel 350 keer voor hogere belastingen stemde. Kinsley toonde al aan dat het cijfer berustte op creatief boekhouden door de Republikeinen, maar Kinsley is een liberal, dus in sommige ogen verdacht. Nu heeft ook het Annenberg Public Policy Center de cijfers geanalyseerd, en het centrum is minder verdacht (behalve wanneer je vindt dat ook alle universiteiten linkse bolwerken zijn).
De optelsom van de Republikeinen is inderdaad flink opgeblazen: - Als Kerry voor minder hoge belastingverlaging stemde werd dat meegeteld als een stem voor belastingverhoging. - Een stem tegen belastingverlaging (en dus het houden van dezelfde belasting) werd meegerekend als een stem voor belastingverhoging (dit gold voor het merendeel van de 350 keer die de Republikeinen telden). - Dezelfde voorstellen kwamen meerdere malen terug ter stemming. Elke stem van Kerry werd geteld. Dus ook wanneer het uiteindelijk niet eens tot een stemming kwam. Maar de Democraten rekenen zichzelf ook graag rijk. Volgens een Democratisch spotje op internet verlaagt president Bush het budget voor belangrijke onderwijsmaatregelen met 27 procent en bezuinigt hij 24 procent op training voor werklozen. In werkelijkheid vroeg Bush minder geld van het Congres voor zijn onderwijsprogramma "No child left behind" dan Congres daarvoor had vrijgemaakt, maar in de eerste drie jaar van Bush' regering is 60 procent meer geld in onderwijs gestoken, meer dan in acht jaar Clinton. De bezuiniging in training voor werklozen is eigenlijk een transfer van fondsen van het ene programma naar het andere. Maar of de gemiddelde kiezer iets van deze details begrijpt, of ze zelfs maar onder ogen krijgt, dat blijft de vraag, en dat blijft overigens ook waar beide partijen op hopen.
NBC's "The Tonight Show with Jay Leno":
"The White House Easter egg hunt will be open to the public, but President Bush will not be there. How embarrassing would that be? It's bad enough he can't find weapons of mass destruction, what if he can't find any Easter Eggs either." "President Bush has begun his Easter week vacation in Crawford, Texas. It's part of his plan to get in touch with ordinary Americans, to see what it's like to be at home and not working." zondag, april 11, 2004
Lezers die niet geïnteresseerd zijn in de Amerikaanse dramaserie The West Wing, kunnen deze post rustig overslaan, want ze zullen mijn enthousiasme toch niet delen. Ik heb namelijk The West Wing serie 3 op dvd binnen! Vreugde en blijdschap hier in huis. Ik kom de komende dagen niet meer buiten, behalve voor de verplichte familieaangelegenheden die Pasen met zich meebrengt. Verder 22 afleveringen van 40 minuten genieten. Jammer genoeg staan op de dvd's niet de beloofde extra's, dus ik ga een diepbedroefde brief naar Warner Videos sturen. Maar ik kan nu al niet wachten op de uitkomst van de cliffhanger van seizoen 2, al is de spanning niet zo groot, want de cliffhanger was: zal president Bartlet zijn herverkiezingscampagne opstarten of niet. De serie is in de VS al in seizoen 5, met president Bartlet, dus het antwoord lijkt duidelijk. Maar je weet het natuurlijk nooit.
Er is één onderwep verdacht afwezig in de presidentscampagne van 2004: Social Security. Vier jaar geleden leek het ook al minder belangrijk, maar acht jaar terug, in de race tussen president Clinton en Robert Dole, was het vrijwel topic nummer 1. En wat ik van die verkiezingen heb meegekregen is dat het toch echt vijf voor twaalf was voor Social Security, de pensioenen en andere uitkeringen. Er was zelfs sprake van dat er een commissie ingesteld ging worden, geleid door beide partijen, die een oplossing zou moeten vinden voor de problemen die de ouderen van vandaag en morgen te wachten stonden. Want Social Security zou onbetaalbaar worden. Acht jaar gelden al.
En nu? De overheidstekorten zijn huizenhoog, president Bush heedt een keer geroepen dat ook Social Security wel geprivatiseerd kan worden en nergens, maar dan ook nergens, lees ik iets dat er op wijst dat de zaak dit jaar ook echt een zaak wordt. John Kerry houdt zich stil, president Bush houdt zich stil, de media houden zich stil. Wat is er aan de hand? Zou het probleem soms opgelost zijn? Is het zo'n beladen onderwerp dat beide partijen er niet hun vingers aan willen branden? Wat voor drama staat de VS te wachten als het systeem binnenkort in elkaar dondert omdat niemand er wat aan durfde te doen? Waarom maakt zich niemand daar zorgen over? Vreemd allemaal. En een antwoord weet ik ook niet. Ik blijf het in de gaten houden, maar het zou mij niets verbazen als we er de komende tijd alleen maar in het voorbijgaan over horen. Terwijl het probleem zich kan meten met het begrotingstekort, de werkloosheid en de explosieve situatie in Irak.
Belangrijke mediasteun kreeg president Bush deze week van de mediatycoon Rupert Murdoch, van het Australische, maar binnenkort naar Amerika verhuisde, mediabedrijf News Corp. Hij gaf zijn steun in een Australisch radioprogramma, ongetwijfeld op een van zijn eigen zenders. Volgens Murdoch, tevens eigenaar van de succesvolle Amerikaanse nieuwszender Fox News, zal Bush zonder problemen herkozen worden, want het gaat weer goed met de economie en vanwege het succesvolle optreden van Bush in Irak (succesvol? Is dat niet ene beetje al te stellig?) De Amerikanen stemmen dus massaal op Bush. Murdoch: "They're with him on that, completely. He's going to walk it in."
De steun van de Australiër is wat waard. Volgens velen droeg de steun die Murdoch uitsprak aan Tony Blair bij aan diens verkiezingsoverwinning in Engeland in 1997.
Teresa Heinz Kerry verveelt zich geen moment. Zij heeft zich de afgelopen tijd bezig gehouden met het ontwerpen van een sjaal (zal in modekringen wel een "shawl" heten), om de campagne van haar echtgenoot John Kerry te promoten. De sjaal (shawl) is rood, wit en blauw, bedekt met allemaal kleine Amerikaanse vlaggetjes en de initialen van John Kerry en onderop staat de tekst "John Kerry for President 2004". Een must-have in elke garderobe. Mevrouw Kerry heeft overigens wel hulp gehad van Vineyard Vines uit Greenwich, Connecticut, het bedrijf dat ook al verantwoordelijk was voor de "John Kerry for President"-stropdas, nu al een collectors item. Zowel sjaal als stropdas zijn van 100 procent zijde en beschikbaar voor campagnedonoren (en dan bedoel ik natuurlijk niet de gulle gevers van 20 dollar aan de campagne).
Senator Edward Kennedy over de vraag wie John Kerry als vice-presidentskandidaat moet kiezen: "Number one is to have a very powerful, positive, upbeat, hopeful message as an alternative to the message that we have with this administration. Secondly, have a person that can take on the responsibilities of the president and be compatible. And third, in no way be able to divert focus or attention away from the nominee." Dat zou kunnen betekenen: wel John Edwards en zeker geen John McCain.
|