De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, juni 05, 2004
De lolbroeken van de Republikeinse partij hebben weer een middel gevonden om John Kerry neer te zetten als rijke patriciër: op hun website (Gop.com) is "Kerryopoly" te spelen. In deze satire op het irritante bordspel Monopoly (ik ben bevooroordeeld: ik won nooit) start elke deelnemer aan het spel met 40.000 Kerryopoly-dollars, het gemiddelde jaarinkomen van een Amerikaan. "After a few trips around the board, most players will be millions of dollars in debt, proving that John Kerry's lifestyle is out of reach and out of sync with most Americans," aldus communicatiebaas Jim Dyke van de Republikeinse partij.
Wat een groot contrast met president Bush. Deze "self made man" uit een arbeidersgezin, stond jarenlang voor dag en dauw op om met twee baantjes tegelijk zijn gezin van meer dan droog brood te voorzien. Als ik mij goed kan herinneren was er vroeger een bordspel "Bankroet." Dat zouden de Democraten zo kunnen ombouwen tot een spel waarin de spelers die op het randje van bankroet staan, worden gered van de ondergang door vriendjes van hun vader. Leuk idee, dat Kerryopoly, als het niet zo hypocriet was. Hasbro, dat de rechten bezit op het spel Monopoly, heeft nog geen actie ondernomen.
Het Pentagon en de Amerikaanse posterijen gaan het makkelijker maken voor de troepen overzee om te stemmen. Eerder kwam het ministerie van defensie met het plan om de soldaten via internet te laten stemmen, maar dat bleek nog veel te fraudegevoelig. Nu gaat men voor de low-tech oplossing: betere coördinatie tussen post en Pentagon en het verlenen van hoge prioriteit aan enveloppen met de stembiljetten. Daarvoor is de layout van de envelop verbeterd (dat men daar niet eerder op is gekomen blijft een van de grote raadselen van het Amerikaanse verkiezingssysteem). In 2000 bleek een groot aantal absentee ballots (de stembiljetten van de buiten Amerika wonende of gelegerde staatsburgers) niet voorzien van een datumstempel, nodig voor geldigverklaring. Er was grote druk van de Republikeinen voor nodig om die stemmen toch geldig te verklaren, wat bijdroeg aan de overwinning van Bush in Florida, waar veel militairen geregistreerd staan.
Volgens de normen van de Federal Election Commission heeft onafhankelijk kandidaat Ralph Nader inmiddels genoeg fondsen ingezameld om in aanmerking te komen voor staatssubsidie voor de verkiezingen. Om daarvoor te kwalificeren moest de kandidaat in 20 staten minstens 5000 dollar inzamelen in donaties van 250 dollar of minder. De Nader-campagne haalde al meer dan 850.000 dollar op van 7800 verschillende donateurs.
Nog een celebrity in het kamp van president Bush, en een potentiële trekker van zwarte stemmers, is Don King. De bokspromotor, die vooral bekend is om zijn geëlektrocuteerde kapsel, tourt door het land, samen met de voorzitter van de nationale Republikeinse partij, Ed Gillespie. King spreekt vooral voor groepen zwarte zakenlieden en roept dan: "Sometimes, just sometimes, it ain't too bad to be in the Bushes." Dit in tegenstelling tot wat dominee Jesse Jackson zijn zwarte gehoor altijd voorhoudt: "Stay out of the Bushes."
King is niet de meest voor de hand liggende cheergirl voor Bush. Hij heeft een strafblad waarop twee moorden prijken (de tweede was overigens uit zelfverdediging) en hij mocht vaker de rechtbank bezoeken, voor zaken variërend van belastingontduiking (dat doet het vast wel goed in het Bush-kamp) tot fraude. Bush kreeg in 2000 maar 9 procent van de zwarte stemmers achter zich. King zou er voor kunnen zorgen dat dat percentage hoger wordt. Maar als ik Bush was, zou ik daar mijn geld niet op zetten.
Veel grote Amerikaanse sterren zijn weer druk in de weer om geld in te zamelen voor John Kerry. Muzikanten en acteurs zullen optreden tijdens twee concerten - in Los Angeles en in New York. De line up bevat onder andere de onvermijdelijke Barbra Streisand, Neil Diamond (inderdaad, die leeft dus ook nog), Willie Nelson en Billy Cristal in Los Angeles en Bette Midler, James Taylor, Jon Bon Jovi, Wyclef Jean, Robin Williams en Whoopi Goldberg in NY. Goede kans dat er nog nooit zoveel artiesten tegelijk zijn bezig geweest om geld in te zamelen voor goed doel Kerry.
De kandidaat is zelf muzikant (nee, geen saxofoon, maar gitaar) en is groot voorvechter van de vrijheid van expressie, dus de artiesten staan nog voor een groter doel op te treden ook. Hollywood is voor een groot deel Democratisch georiënteerd, hoewel de partij de stad niet exclusief voor zich mag opeisen. Clint Eastwood, Arnold Schwarzenegger en Bruce Willis, om maar een paar namen te noemen, zijn Republikein. Maar veel andere artiesten, maar ook regisseurs en studiobazen, hebben vooral een hekel aan het moralisme en gezedenpredik van Republikeinse politici en kiezen dus voor de partij die ze het meest met rust laat. Daarvoor wil men dus best één keer in de vier jaar een microfoon vast houden.
"President Bush has been campaigning around the country and today the crowd got so pumped up they started chanting, 'Four more wars, four more wars.'" —Craig Kilborn
"President Bush is leaving Washington for a long vacation. I'm sorry that's November's joke." —Craig Kilborn "President Bush announced that the Abu Ghraib prison will be closed. Another place Bush put out of business." —Jay Leno "John Kerry has a new campaign slogan, 'A mind is a terrible thing to change all the time.'" —Jay Leno "This election is shaping up great. Our choices are a guy who always has seconds thoughts or a guy who's never had a first thought." —Jay Leno vrijdag, juni 04, 2004
Even een vraagje aan de deelnemers van het symposium over de Nederlandse media en de Amerikaanse verkiezingen: als iemand op die dag foto's heeft gemaakt, zou die er dan een aantal af willen staan aan de organisatie van het symposium? De foto's die ze zelf hebben genomen zijn namelijk niet allemaal gelukt. Neem contact op met Gonny Pasaribu, e-mail: gonny.pasaribu@let.uu.nl.
Swingstaat Ohio neigt momenteel (volgens een peiling van Mason-Dixon althans) naar het kamp van president Bush. Als Nader meedoet aan de verkiezingen in deze staat staat president op dit moment op 47 procent, Kerry op 41 procent en Nader op 3 procent. Negen procent van de kiezers heeft nog geen beslissing genomen. Toch staat ongeveer de helft van de ondervraagden negatief tegenover het werkgelegenheidsbeleid van de president. Maar niet genoeg om hem virtueel uit het Witte Huis te peilen.
Twee weken geleden peilde de American Research Group nog een 94-42 procent voorsprong voor Kerry. In 2000 won Bush Ohio met 4,4 procent verschil.
Och, als de Australiërs eens mochten stemmen in de VS. Dan kreeg president Bush in ieder geval één Australische stem, namelijk die van de minister-president van dat land, John Howard. Die staat, als leverancier van 850 troepen in Irak, als een man achter Bush. En dat klopt, hij is één man.
Dick Cheney mocht weer even blaffen naar de tegenstrever van zijn baas de president. John Kerry moest weer een verbale aanval van de vice-president verduren, ditmaal over zijn standpunt wat betreft de Patriot Act, aangenomen om de uitwassen van terrorisme beter te kunnen bestrijden. Kerry heeft zo zijn twijfels over de wet, die meer aan vrijheden kost dan dat die aan veiligheid op lijkt te leveren, aldus de Democraat. Cheney sprak over Kerry: "The Patriot Act has been crucial to many of our successes. Yet Senator Kerry has chosen this moment, after these victories, to share his second thoughts on the Patriot Act." Kerry stemde voor de wet en prees deze toen die werd aangenomen. Wat dat betreft heeft Cheney natuurlijk gewoon gelijk. De politieke werkelijkheid dwingt Kerry weer tot een verschuiving van standpunten.
Daar staat tegenover dat vrijwel geen enkel Congreslid ook maar een beetje kon vermoeden wat de gevolgen konden zijn van de wet, en in dat licht is Kerry's positieverandering goed te begrijpen. Maar dat past dan weer niet in het straatje van Cheney. Het is en blijft verkiezingstijd. Met excuses voor het vergelijken van de vice-president met een hond.
De Democraten juichen weer. Zij hebben namelijk de opengevallen zetel voor het Huis van Afgevaardigden in South Dakota gewonnen. De Democraten weten ook wel dat een zetel nog geen zomer maakt, maar de winst bewijst wel dat ze niet bij voorbaat kansloos zullen zijn in de Congressionele verkiezingen in november. Tenminste, daarvoor duimen ze nu heel hard. De zetel was in handen van de Republikeinen, maar eigenaar Bill Janklow moest de gevangenis in wegens het veroorzaken van een dodelijk verkeersongeval en daarom werden er speciale verkiezingen gehouden voor het opvullen van de zetel. Die is nu voor Democrate Stephanie Herseth, die maar liefst 51 procent van de stemmen kreeg, tegen 49 voor haar Republikeinse tegenstrever Larry Diedrich. Over kantje boord gesproken.
Alabama en South Dakota hebben hun Democratische voorverkiezingen er op zitten. Hoe aardig het ook voor de tegenstanders van John Kerry ook is dat ze nog stemmen weten te krijgen, boven de zes procent komt niemand. Kerry gaat er met alle winst vandoor.
Alabama John Kerry: 75% Dennis Kucinich: 4 Lyndon LaRouche: 3 Geen voorkeur: 17 South Dakota John Kerry: 82% Howard Dean: 6 Lyndon LaRouche: 3 Dennis Kucinich: 2 Geen voorkeur: 6
NBC's "The Tonight Show with Jay Leno":
"President Bush says he wants to tear down the Abu Ghraib prison; but first he wants to tear down the Baghdad Fotomat, says the place has been nothing but problems... "Al Gore called for the resignation of the entire Bush cabinet, including Rumsfeld, Condoleezza Rice, and CIA director George Tenet, said they should all step down. President Bush, he was furious, boy, he said to Al Gore today, he said 'Hey, who elected YOU president."' CBS' "Late Show with David Letterman": "John Kerry raised all that money and he bought himself an airplane, a campaign plane for $10 million. A 757 jet -- a $10 million jet. And Ralph Nader, not to be outdone, is having himself shipped across country in a crate... "Al Gore is back in the arena. In a speech, he called for the resignation of Donald Rumsfeld. And Donald Rumsfeld in response, he stripped Gore naked and ran him around on a leash." donderdag, juni 03, 2004
Met afstand het saaiste boek dat ik ooit over het Witte Huis heb gelezen is The White House Staff : Inside the West Wing and Beyond, van Bradley Patterson Jr. Informatief is het wel, maar verder dan een droge opsomming van alle diensten, kantoren en afdelingen die zich in danwel vlakbij het witte Huis bevinden, is het niet. Iets meer anekdote had de zaak uit de coma kunnen trekken, maar nu is het niet meer dan een naslagwerk dat in levendigheid het telefoonboek evenaart. Maar na het lezen van het boek weet je wel alles over de immense organisatie achter de muren van het huis van de president. Het aantal mensen dat zich met het runnen van het Witte Huis bezig houdt is bijna 6000. Daarbij hoort bijvoorbeeld ook de bemanning van Air Force One, de bodyguards van alle hoogwaardigheidsbekleders en de postbeambten van het Witte Huis. Het jaarbudget voor het runnen van het Witte huis bedroeg in 2001 (en dat is een gok van de auteur, want het juiste bedrag is niet bekend): 730.500.000 dollar (dus meer dan 730 miljoen). Dat u het weet.
Duidelijke website waarop wordt bijgehouden hoe de peilingen de kansen van president Bush en uitdager John Kerry inschatten. Kaartje van de VS met daarin aangegeven welke staten naar welke kandidaat gaan. Daarbij moet u in het achterhoofd houden dat rood de kleur is van de Republikeinen en blauw die van de Democraten. Volgens de site staat Bush er nog steeds het best voor. De site is gemaakt door een overtuigd Bush-stemmer, maar hij heeft zijn best gedaan om de berekening van de tussenstand zo neutraal mogelijk te maken. Hij heeft er inderdaad geen baat bij om een foute verwachting te noteren, want dan achterhaalt de werkelijkheid hem toch wel. Hij geeft een uitgebreide verantwoording van de cijfers.
Het zal vast niet de enige site zijn/blijven die zo'n overzicht geeft.
Voor een goed en bondig Nederlandstalig overzicht van alle Amerikaanse presidenten van George Washington tot en met Bill Clinton moet u dit boekje van Frans Verhagen hebben. Bush jr. kunt u zich nog wel herinneren, dus diens afwezigheid stoort allerminst. Als u toch naar de website Amerika.nl surft om het boekje te bestellen, bekijk dan meteen de sectie over de Amerikaanse presidentsverkiezingen en het politieke dagboek van Frans Verhagen, die over vrijwel alles een mening heeft. Niet altijd de mijne, maar dat is maar goed ook.
woensdag, juni 02, 2004
Als je er achter wilt komen wat er allemaal mis is met de Amerikaanse politiek en vooral wat de invloed op het grote geld is op de Amerikaanse politiek, lees dan vooral het boek van Greg Palast. Zelfs als er maar een tiende waar is van wat hij schrijft (maar er zijn weinig redenen om aan te nemen dat er niets waar is van zijn onderzoek) lopen de rillingen over je rug. Het eerste hoofdstuk maakt al duidelijk hoe de verkiezingen in 2000 in Florida werkelijk zijn verlopen en waar precies de verkiezingen echt zijn gestolen. Niet het gedoe rond de niet geheel doorgeprikte stembiljetten, maar al veel eerder werden Gore stemmers uit het systeem gehaald. Al maanden voor de verkiezingen werden de lijsten van stemgerechtigde inwoners gezuiverd. Van tienduizenden werd het stemrecht ingenomen, vooral van zwarten en arme blanken, die eerder op Al Gore zouden stemmen dan op George Bush. Dat van het overgrote deel de intrekking van het stemrecht (het zouden misdadigers zijn) onterecht was, bleek pas na uitgebreid onderzoek door Palast. Hadden deze mensen allemaal gewoon mogen stemmen, dan had Gore de verkiezingen zonder problemen gewonnen.
En meer van dit soort onthutsende onthullingen, bijvoorbeeld hoe de energiebedrijven de blackouts in California veroorzaakten, wat de gevolgen waren van de privatisering van nutsbedrijven over de hele wereld en hoe ontwikkelingslanden aan de rand van de afgrond worden geholpen door de Wereldbank en het IMF, onder druk van Amerikaanse bedrijven. En Palast heeft een eigen website. Een aanrader.
Goed overzicht van alle cijfers en regels rond de voorverkiezingen en conventies van dit jaar. Ook documentatie over het nomineren van kandidaten bij alle partijen.
Op dit weblog wordt alle retoriek en dus ook de verkiezingsretoriek kritisch tegen het licht gehouden. Niet alleen die van de politici, maar ook die van de pers. Beiden bedienen zich in ruime mate van retoriek.
dinsdag, juni 01, 2004
Website die zich richt op Amerikanen in het buitenland. Aangezien de meeste Amerikanen in het buitenland niet stemmen, probeert deze website ze er van te overtuigen om dat toch maar wel te doen. Er wonen en werken zo'n 7 miljoen Amerikanen buiten de VS. Ken je een Amerikaan, wijs hem of haar dan op deze website. Ben je Amerikaan, kijk dan hoe je als expat kunt stemmen in de verkiezingen van 2 november. Tot zover de Postbus 51-mededelingen.
Het Witte Huis is een geliefd onderwerp voor Buckley, die eerder The White House Mess schreef. Ditmaal ligt de nadruk op de First Lady, de echtgenote van president Ken MacMann, die in het begin van het boek dood in zijn bed wordt aangetroffen. Beth MacMann is de eerste en belangrijkste verdachte en huurt een onscrupuleuze strafpleiter Boyce 'shameless' Baylor in, met wie zij tijdens haar studietijd een kortstondige relatie heeft gehad. Het klinkt allemaal als een clichédetective verhaal, maar het ontstijgt dat niveau door de intriges en de stijl van Buckley. Leest lekker weg.
En nog is het niet afgelopen met de voorverkiezingen. Het is 1 juni en dus is het tijd voor Alabama en South Dakota om naar de stembus te gaan. In zuidelijke staten zou John Edwards nog voor wat beweging kunnen zorgen, maar South Dakota is ondanks de naam geen zuidelijke staat. Alabama des te meer. South Dakota is overigens een vrijwel lege staat. Daarom zijn daar maar 14 gedelegeerden te verdelen.
maandag, mei 31, 2004
Het grote feest der Republikeinen is ditmaal in New York, in Madison Square Garden, van 30 augustus tot en met 2 september, een stuk later dan de Democraten dus. Dat kan in het voordeel zijn van de Republikeinen, die immers tot aan hun eigen conventie door kunnen gaan met het uitgeven van geld dat is ingezameld voor de voorverkiezingen, terwijl de Democraten na hun conventie alleen nog maar hun geld voor de nationale verkiezingen mogen aanspreken. De Democraten moeten dus langer doen met evenveel geld. Dus reken erop dat tussen de Democratische conventie en de Republikeinse een enorme tv-spotjesgolf van Republikeinse kant zal komen, die de bedoeling heeft om de aandacht en stijging in de peilingen voor John Kerry te overvleugelen.
De conventie is zoals gezegd in New York. Dat leek in eerste instantie een goede zet, gezien de invloed die de aanslagen in New York op 11 september 2001 op het presidentschap van Bush hebben gehad. Maar de laatste tijd is Bush wat minder populair in New York, omdat zijn regering heeft beknibbeld op uitgaven voor politie en brandweer en omdat hij in vroege politieke tv-spotjes geprobeerd heeft om de aanslagen voor politiek gewin te gebruiken. Dat is hem niet door iedereen in dank afgenomen. Dus: de kans op demonstraties is groot.
De meeste advertenties en speeches van de presidentskandidaten staan stijf van de politieke standpunten. Zelfs de meeste attack ads vergelijken de kandidaten, en breken niet slechts de andere kandidaat af. Zulke vergelijkende reclames worden dan ook helemaal niet negatief ingeschat door de kiezer, die heel goed zelf in staat is tot het vormen van een eigen mening en het inschatten van een dergelijke reclame. Jammer is dat de media de reclames en speeches van de kandidaten uitgebreid bestuderen en dan alleen het aanvallende stukje er uit lichten. Speeches zijn altijd erg geschikt voor knipwerk. De sound bite is zelden een trouwe afspiegeling van de werkelijkheid van de speech.
Als terugkerend voorbeeld wordt telkens de negatieve campagne van Bush sr. aangehaald, die met Willie Horton, de vervuiling van Boston Harbor en Dukakis in een tank, als industriestandaard voor de negatieve campagne staat. De negatiefste spotjes komen echter meestal niet van de kandidaten zelf, maar van onafhankelijke groepen die geld inzamelen om zelfstandig een kandidaat te steunen. De gewraakte Willie Horton-campagne kwam van het political action committee “Americans for Bush” waardoor de campagne zelf schone handen kon houden. zondag, mei 30, 2004
Op deze site heeft u de mogelijkheid om de standpunten van de verschillende kandidaten naast elkaar te zetten, om zo beter te kunnen vergelijken in hoeverre ze van elkaar verschillen. In woord tenminste, want hoe de kandidaat in de praktijk zich aan zijn woorden zal houden is altijd weer een verrassing.
Wie groot fan is van The West Wing zal waarschijnlijk niet snel hebben weggezapt wanneer The American President op tv werd uitgezonden (en dat gebeurt met enige regelmaat). De film en de serie delen de vaart, de charme, het goede plot en de dialogen. Dat is niet verwonderlijk, want het scenario van de film komt van Aaron Sorkin, die ook verantwoordelijk was voor de eerste vier seizoenen van The West Wing (dat als het goed is inmiddels weer door RTL4 of 5 wordt uitgezonden. Dat is het instellen van de video weer waard). Leuk detail is dat Martin Sheen in de film adviseur speelt van de president, en hij in The West Wing die rol zelf op zich neemt. In de hoofdrollen Michael Douglas als president/weduwnaar en Annette Bening als milieulobbyist. Inderdaad is de film een grote love story, maar zo mooi geschreven en geacteerd dat hij leuk blijft om te zien. Ook nog een bijrol voor Michael J. Fox.
Niet alle Republikeinse humoristen zijn vervelend. P.J. O'Rourke is zo'n uitzondering. In dit boek beschrijft hij hoe het Amerikaanse Congres werkt, of liever niet werkt. Van O'Rourke komt de gevleugelde uitdrukking: "Right wing politicians say: the system doesn't work. Then they get elected and prove it." Met zoveel zelfspot is het lastig om O'Rourke's werk niet leuk te vinden. Zijn kritische kanttekeningen gaan doorgaans op voor veel meer parlementen in de wereld.
|