De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, november 08, 2003
Leuke stukjes Democratisch debat deel 2
Sommige kranten en tijdschriften, bijvoorbeeld het conservatieve The New Republic, vonden het recentste debat van de Democratische presidentskandidaten maar niets. Er werden irrelevante vragen gesteld, de kandidaten maakten grapjes (die ongetwijfeld voorbereid waren), kortom: politiek leek opeens wel leuk. Terwijl dat het natuurlijk helemaal niet is. The New Republic moest er niet aan denken dat al die jongeren opeens zouden gaan stemmen. Tenminste, dat las ik tussen de regels door. Ik vond het debat juist één van de leukste, hoewel er natuurlijk geen enkele nieuw standpunt naar voren kwam en er geen lekkere ruzie werd uitgevochten onderling. De boog kan niet altijd gespannen zijn. Hier dus nog wat aardige stukjes uit het debat van vorige week:

QUESTION: My question is for Reverend Sharpton, though I'd love to hear from the other candidates as well.
My question is this. What's the first thing going through your head the morning you wake up in the White House?
Al SHARPTON: Well, I think the first thing going through my head would be to make sure that Bush has all of his stuff out.
(LAUGHTER)
(APPLAUSE)
SHARPTON: And that we changed the locks on the door, so none of his crowd can come back.
(LAUGHTER)



JOHN KERRY (over homoseksuelen in het Amerkaanse leger): Right, that's what I thought you were asking and I wanted to make certain of it.
There is a cemetery, the congressional cemetery in Washington D.C. where there is a tombstone. And the tombstone says, 'My country gave me a medal for killing a man and gave me a dishonorable discharge for loving one.'



AL SHARPTON: I said before, I come out of the King movement, we believed in dreams. Mr. Bush believes in hallucinations.
(LAUGHTER)



QUESTION: You guys seem to get to know each other fairly well. I'd be curious to find out, if you could pick one of your fellow candidates to party with, which you would choose. But keeping in mind, partying isn't just, you know, who do you think can shake their groove thing.
(LAUGHTER)
[…]
(interviewer) COOPER: Senator Lieberman?
JOE LIEBERMAN: I hope my wife understands this. I'd like to party with the young lady who asked that question.
(LAUGHTER)
You're good.
COOPER: Reverend Sharpton?
AL SHARPTON: I hope mine understands it. Probably the best person I've met to campaign, to party with -- Mrs. Kerry. I'm sorry.
(APPLAUSE)
JOHN KERRY: I was going to choose Carol Moseley Braun, but now I'm going to have to choose you so I can keep an eye on my wife.
(LAUGHTER)



vrijdag, november 07, 2003
Leuke stukjes Democratisch debat deel 1
De Democraten hebben weer eens de degens gekruist in een debat. Dit maal in Boston, met als gastheren Rock the Vote (de organisatie die wil stimuleren dat jongeren zich registreren als kiezer en ook daadwerkelijk gaan stemmen) en CNN. Het was een wat levendiger debat, mede doordat het gericht was op jongeren. De kandidaten probeerden zich van hun beste kant te laten zien. Een selectie:

John Kerry, in antwoord op een vraag uit het publiek of hij als hij manager van de Boston Red Sox (Kerry komt uit Boston) een niet functionerende pitcher zou wisselen (ingewikkelde manier van een leiderschapsvraag stellen):

KERRY: Wilmington, thank you very much for the question. I thought it was tough running for president of the United States. Now he wants to make me manager of the Red Sox.
Like most of you here, I was throwing things at the television set, screaming at Grady Little, 'Get him out of there. Get him out of there.'
And regrettably he didn't. Now we have another round. But that's our role in life. You have to understand. If you come from Boston, you come from Massachusetts, you love the Red Sox, your role in life is to put up with it.
And I'll tell you what. Every single one of us ought to celebrate the Marlins beating the Yankees.
(APPLAUSE)
And the reason it's extra special is that's the first legitimate victory out of Florida since 2000.
(LAUGHTER)


Howard Dean, waarom hij president wil worden:

DEAN: When I was 20 years old, I was a junior in a college in New Haven, Connecticut. And I was totally turned off politics. I thought that the President of the United States was a crook, which turned out to be right. It was Richard Nixon.
(LAUGHTER)
And I thought that the Vietnam war was a mistake. And I had no idea I was going to end up in public service. I was teaching school in the inner city middle school, which was -- I also learned at that time that teaching was one of the hardest professions in the world, because you're required...
(APPLAUSE)
... because it requires you not only to connect with kids -- I usually had a card game going on in the back of the room, which shows you how effective I was -- you also have to stand for five hours without going to the bathroom, which may be good training for president.
(LAUGHTER)


Zaterdag de tweede helft.



Dienstenbond steunt Dean
Ondanks pogingen van zijn concurrenten om het te voorkomen heeft Howard Dean toch de steun gekregen van een van de grootste vakbonden die de VS rijk is, de Service Employees International Union. Dat zal zijn campagne waarschijnlijk nieuwe energie geven. Dean was, tot verdriet van de andere Democratische campagnes, de enige kandidaat. Het is Dean of niemand, zei SEIU woordvoerster Sara Howard eerder deze week. Dick Gephardt, de meest verwoede vakbondssteunverzamelaar, was niet blij met de bekendmaking. Hij zoekt de steun van de overkoepelende bond, de AFL-CIO, maar daarvoor heeft hij de steun van een ruime meerderheid van de aangesloten vakbonden nodig. Met de steunbetuiging van de SEIU aan Dean is de kans op de overall steun aan Gephardt een stuk geslonken.
Steun van vakbonden is handig omdat zij vel voetvolk doet mobiliseren. Ook de samenstelling van de vakbond helpt de campagne. De SEIU kent veel vrouwelijke leden en leden van minderheden, die in de aanhang van Dean nog ondervertegenwoordigd waren. De vakbond koos voor Dean omdat het verslaan van Bush belangrijker werd geacht dan loyale steun aan Gephardt, die zij onverkiesbaar achten.
De volgende vakbond die zijn steun zal gaan uitspreken is de American Federation of State, County and Municipal Employees. 1,5 miljoen leden groot, twijfelen zij nog tussen steun aan Dean, John Kerry en Wesley Clark.



Paarlen voor de zwijnen
Democratisch kandidaat John Edwards heeft voor bijna 1 miljoen dollar reclametijd ingekocht in Iowa en meer dan 500.000 dollar in New Hampshire. Het lijkt weggegooid geld, want in de peilingen in die staten is Edwards niets gestegen. Een veeg teken, hoewel er natuurlijk nog een wonder kan gebeuren. Maar daar rekent niemand op.



Dean zwaait met witte vlag
De kritiek op Howard Dean over zijn wens ook de stemmen te trekken van de Amerikanen die de “confederate” op hun auto hebben (zie eerdere post) hield maar niet op. Daarom heeft hij maar de lont eruit getrokken en zijn excuses aangeboden. Aan degenen die zijn opmerking niet hadden begrepen bood hij zijn excuses aan. De zuidelijke “confederate” vlag staat voor velen symbool voor racisme en slavernij. Het punt dat Dean probeerde te maken was dat de Democraten actief moeten dingen naar de stem van de blanke inwoners van de zuidelijke staten die vier jaar geleden op Bush hebben gestemd maar daar niets mee zijn opgeschoten. Dean hoopt nu dat het tumult voorbij is en hij weer gewoon op zijn standpunten aangevallen kan worden, zoals anders.



Bush zwak? Tegenstanders ook
Volgens een peiling van ABC News en de Washington Post staat Bush erg zwak. Hij heeft het geluk dat de Democraten van die zwakte nog geen gebruik weten te maken. De waardering voor de president staat op 47 procent (was eind april nog 75 procent). Een meerderheid, 51 procent heeft geen waardering meer voor Bush. 58 procent van de ondervraagden zegt zelfs dat de president hun problemen niet begrijpt.
Maar wordt de president tegen zijn potentiële tegenkandidaten gezet, dan staat hij in alle gevallen nog op winst (51-42% tegen Dick Gephardt, 56-38% tegen Lieberman). De meeste Democraten zijn nog steeds slecht bekend bij hun aanhang.
Een meerderheid (53%) vindt nog steeds dat Bush de economie niet goed heeft aangepakt en 62 procent vindt de staat waarin de economie zich bevindt belangrijker dan terrorisme. Slechts 22 procent zegt dat hun financiële situatie is verbeterd sinds Bush aan de macht is gekomen.
De oorlog in Irak is voor 54 procent terecht gevoerd (was 70 procent eind april). 58 wil dat de Amerikanen daar blijven totdat de burgerorde is hersteld (was 72 procent in juli). 62 procent zegt dat het aantal Amerikaanse slachtoffers in Irak onacceptabel is.



donderdag, november 06, 2003
Reality check bij Bush-campagne
Even een stukje geknipt en geplakt van ABC News, dat een intern memo van de Bush-Cheney-campagne heeft weten te onderscheppen. Het memo is door Republikeins campagnestrateeg Matt Dowd geschreven en werpt een licht op de situatie waarin Bush zich verkiezingstechnisch in verkeert.
Over de peilingen: "One major reason why President Bush's approval numbers have had such lasting power is that a majority of the public sees this President as honest and trustworthy, a strong leader, and believes that he cares about them. A second important reason for the sustained nature of these positive numbers in the wake of consistent negative media coverage concerning Iraq and the economy is that the public sees the president as presenting a clear and positive message on dealing with the public's concerns."
Over de spannende verkiezingen: "Though at this time this is good news for a campaign headed into an election year, this race is likely to be very tight and go down to the wire. The country is very evenly divided, and with Democratic partisans lined up solidly against President Bush, this race will stay very close."

Een waarschuwing van Dowd: "First, this is just the nature of a divided and polarized electorate. Second, once the Democratic nominee is all but assured, that person will receive a deluge of positive press at least for a couple of weeks, and this will temporarily be reflected in public opinion polls."



Scherp of bot?
Crossfire van CNN, een programma waarin een linkse en een rechte presentator elkaar het hele programma door proberen vliegen af te vangen, laat als geen ander zien wat beide partijen zien als humor. De presentator aan de linkerkant is Paul Begala, die samen met James Carville verantwoordelijk was voor de winst van Clinton in 1992. Aan de rechterkant zit Robert Novak, die cynisme een nieuw gouden laagje geeft, zoals blijkt uit de volgende woordenwisseling:

BEGALA: Anita in Washington, D.C. says: "I was repulsed by our president patting himself on the back yesterday, when he announced the GDP increase. What a joke. I've been out of work since October 2001 with no prospect in sight. I received no tax cuts, can't buy anything I want, have lost all of my retirement, can barely pay my mortgage. And I'm not alone."

(APPLAUSE)

NOVAK: You know what I would tell Anita? I would say, suck it up and stop whining.

Ja, altijd lachen met die conservatieven.



Peilgeil irrelevant
Het tijdschrift National Journal houdt een peiling onder Democratische insiders. Daar doet Howard Dean het net als voorgaande peilingen nog steeds het best. 38 van de vijftig insiders hebben Dean als eerste op hun lijstje staan. Twee meer dan vorige week. Heel leuk, maar ik geloof niet dat Democratische insiders het bij de Democratische partij het voor het zeggen hebben. Als dat toch het geval is, moeten we lichtjes gaan twijfelen aan het “Democratische” in de naam van de partij.



Something stupid
Joe Lieberman, de conservatieve Democratische kandidaat, moet zijn liedjesboek met Sinatra-nummers weer even afstoffen. Tijdens een persconferentie op het internationale vliegveld van Buffalo, New York zei hij: "I cannot control myself from quoting the great Sinatra, when he sang of New York, `If you can make it here, you'll make it everywhere.' " Ten eerste: zo rijmt het niet meer. Ten tweede derhalve: Lieberman mist een “t” in de regel uit het lied dat ook al zo aardig door Lee Towers werd vertolkt.



Eén goede inval is genoeg
Dit is hoe Democratisch kandidaat Dennis Kucinich zijn campagnespotjes plant. Met een mobiele telefoon, op het vliegveld. Howard Dean heeft eerder gemeld als enige Democratische kandidaat te zijn die tegen de oorlog in Irak is.
"The thing that occurs to me is running that one sentence from my opponent and you freeze frame it as I walk onto the screen," zei Kucinich in de mobiele telefooon, "and I say, `Wait a minute! This isn't true! Don't we already have enough problems with one president lying about the war?' "
(Ik spelde de afgelopen weken de naam Kucinich fout. Mijn excuses aan de Democratisch kandidaat)



Boekjes!
Er werd net weer aangebeld bij Potus2004: Selectvracht bracht twee dozen vol mooie boeken binnen. Dat wordt weer lezen, in onder andere Al Frankens nieuwste: “Lies and the lying liars who tell them”, Sidney Blumenthal’s 800 pagina’s tellende “The Clinton Wars”, voor het contrast “The right man” van David Frum en nog wat van dat soort titels. Als ik weer wat uit heb, bespreek ik ze uiteraard hier.
Verder nog de Ruim 11 en een half uur durende documentaireserie “The American Civil War”, van Ken Burns. Heeft werkelijk niets met de presidentsverkiezingen van volgend jaar te maken, maar het moet de beste documentaire ooit gemaakt over de Amerikaanse Burgeroorlog zijn, en een standaard in het genre. Veel goeds over gehoord.



woensdag, november 05, 2003
Missertjes Journaal
Het NOS Journaal meldt dat president Bush nog maar de steun heeft van 38 procent van de Amerikanen. De laatste peiling die ik kon vinden gaf aan dat 44 procent van de Amerikanen zegt zeker niet op Bush te stemmen. 38 procent zou zeker wel op hem stemmen. 18 procent heeft nog geen idee. Ik weet het niet. Heeft het Journaal het bij het rechte eind? De eventuele Democratische kandidaat heeft ook helemaal geen meerderheid. Feit is wel dat de cijfers lager zijn dan Bush ooit heeft gehaald. Maar ja, cijfers. Lezers van dit weblog weten dat ze zo weer kunnen veranderen.
Het was volgens een lezer van mijn weblog sowieso een slordige dag voor het NOS Journaal. Hij hoorde het journaal tot twee keer toe beweren dat de verkiezingen volgend jaar op vier november zijn. En dat is twee dagen te laat. De verkiezingen zijn op de dinsdag na de eerste maandag van november van het verkiezingsjaar. Als de NOS nou eens links op het tellertje op deze pagina had gekeken…



Bumper aan bumper
Leuke bumpersticker die in New Hampshire op een aantal auto’s is gezien: “Dated Dean, Married Kerry.” Het is duidelijk, daar is een aantal Dean-aanhangers bekeerd. Het omgekeerde is overigens ook het geval, maar zonder leuke slogan.



Live, from New York…
De legendarische comedyshow Saturday Night Live krijgt een bijzondere gastheer 6 december. Niemand minder dan de kansloze Democratische kandidaat Al Sharpton zal de show mogen presenteren. Tijdens de campagne heeft hij al vaker laten merken over een gevoel voor humor te beschikken en zeer adrem te zijn. Dat wij dat niet weten komt natuurlijk omdat geen enkele Nederlandse camera Sharpton volgt. Jammer, zo blijkt dus. Zijn collega’s zijn niet gevraagd, maar drie van hen zijn wel al geparodieerd in de show: John Kerry, John Edwards en Joe Lieberman. De eerste en de laatste van de drie hebben overigens niet vooraan gestaan bij het uitdelen van humor.



Linkse Reagan bevalt niet
Geen verkiezingsnieuws, wel presidentsnieuws. De van tevoren al spraakmakende miniserie “The Reagans”, over het leven van oud-president Ronald Reagan, zal niet worden uitgezonden door de Amerikaanse zender CBS. De zender zei dat hoewel er goed geacteerd wordt in de serie, en de feiten kloppen, de serie geen goed gebalanceerd beeld geeft van Ron en Nancy voor de kijkers en de zender (lees: het verhaal maakte geen heilige van Reagan). Hoor ik daar angsthazen? De serie zal nu te zien zijn op betaal-tv, want hij heeft al zoveel gekost dat dat zonde zou zijn. Conservatieve organisaties hadden adverteerders opgeroepen geen reclamezendtijd rond de serie in te kopen. Betaal-tv is reclamevrij, dus daar speelt het probleem niet.
Reagan wordt gespeeld door James Brolin, echtgenoot van Barbra Streisand. Linkser dan Streisand vind je niet in Hollywood, dus dat zal de fans van Ronald Reagan ook niet lekker hebben gezeten.



Allen tegen één
Een kat in het nauw maakt vreemde sprongen. In dit geval zelfs drie katten: John Edwards, Dick Gephardt en John Kerry. Zij hebben de koppen bij elkaar gestoken om te kijken of zij kunnen voorkomen dan Howard Dean de officiële steun krijgt van de Service Employees International Union. Over die eventuele steun schreef ik een paar dagen geleden al. Het is opvallend. Elke kandidaat zit er niet om met zijn concurrenten samen te werken, maar Dean is blijkbaar zo’n sterke kandidaat dat er tot deze noodgreep is besloten. Het is natuurlijk niet minder dan een teken van zwakte voor de drie samenzwerende kandidaten. Maar in de tussentijd bellen de drie campagnes zich een slag in de rondte om de steuntoezegging te voorkomen. Reactie uit het kamp van Dean: campagnemanager Joe Trippi: "No matter how much people might disdain their tactics of working together on this, it does point out how important this endorsement will be."



Peilgeil in South Carolina
In South Carolina moet John Edwards oppassen. In een recente peiling neemt Wesley Clark namelijk de virtuele leiding in de staat over van Edwards, die daarvoor, als inwoner van buurstaat North Carolina de meest populaire Democraat was. Clark staat nu op 17 procent, Edwards staat inmiddels op redelijke achterstand met 10 procent. De kiezers die nog geen keus hebben kunnen maken zijn voorlopig nog in de ruime meerderheid: 36 procent. De voorverkiezingen in South Carolina zijn op 3 februari. Reken maar dat de uitslagen van de voorverkiezingen voor die datum mee gaan tellen in hun uiteindelijke keuze.



Wat is een liberal?
Een andere lezer vroeg zich af wat nou precies in liberal was in de VS: Daar kan ik ene uitgebreid antwoord op geven, maar dat doe ik niet. Kijk maar op de site van Amerika.nl. Daar staat het goed uitgelegd.



dinsdag, november 04, 2003
Ook Amerikaanse jongeren stemmen weinig
De opkomst van Amerikaanse jongeren bij verkiezingen is laag. Zij zijn politiek niet geïnteresseerd en die desinteresse groeit nog steeds. In 2000 stemde slechts 29 procent van de stemgerechtigde 18- tot 24-jarigen, zo’n 8,4 miljoen jongeren. Hun stemmen verdeelden zij gelijk tussen beide kandidaten Gore en Bush. De opkomst van alle kiezers bij elkaar was 55 procent.
Vergeleken met 1968 was het verschil flink. Destijds, met de oorlog in Vietnam en de dienstplicht als schaduw over de verkiezingen heen, stemde 45 procent van de 21- tot 24-jarigen. Zij stemden in groten getale op de anti-oorlogskandidaat Eugene McCarthy. Vier jaar later, met het afschaffen van de dienstplicht en het verlagen van de stemgerechtigde leeftijd, zette de afname van de kieslust onder jongeren in. Daarna zorgde het watergate-schandaal voor een groot cynisme dat de zin om naar de stembus te gaan niet groter maakte.
In 1992 was er een kleine opleving toen de jongeren de kandidatuur van Bill Clinton wel zagen zitten. De opkomst was toen 38 procent. Bij Clintons herverkiezing was het percentage alweer gedaald naar 28 procent.
Toch spannen de kandidaten zich nog steeds in om de jonge kiezer te trekken. Howard Dean lijkt daarin te slagen: zijn aanhang, de internetgeneratie, Generation Dean, lijkt ontvankelijk voor zijn politieke boodschap en zijn methode om die boodschap over te brengen. Ook andere kandidaten doen hun best. John Edwards belooft een jaar gratis onderwijs voor jongeren die tien uur per week vrijwilligerswerk doen.
Daarnaast ontplooien verschillende organisaties, waaronder popzenders kiezersregistratie-initiatieven zoals Rock the Vote.



Gay Gephardt
Waar een lesbische dochter toe kan leiden. In de vroege jaren tachtig was Dick Gephardt onder andere tegen abortus en federaal gefinancierde juridische diensten voor homoseksuelen en lesbiennes. Maar door de jaren heen en zeker geholpen door het feit dat zijn eigen dochter Chrissy lesbisch is en dat twee jaar geleden haar vader verteld heeft, besloot Gephardt zijn standpunten te wijzigen. Gephardt staat nu bekend als iemand die opkomt voor de rechten van homo’s en lesbo’s. Zijn dochter speelt een rol op de voorgrond in zijn campagne. Tijdens toespraken laat zij vaak weten dat haar vaders standpunten geëvolueerd zijn. Hij is nog steeds tegen het homohuwelijk. Daar werkt zijn dochter nog aan, zei ze.
Die prominente plaats voor zijn lesbische dochter in de campagne is niet toevallig. In de peilingen in Iowa staat Gephardt samen met Dean aan kop. Gephardt heeft daar hard de stemmen van “liberals” nodig. Dat zjin de kiezers die van nature richting Dean zouden trekken.



Bush zoekt naar signalen
Veel aandacht voor een gouverneursverkiezingen in Kentucky, Mississippi en Louisiana. Waarom? Beide partijen denken dat de uitslag in die Zuidelijke staten een indicatie zullen zijn voor de verkiezingen in november 2004. En elke indicatie telt, dus president Bush zal uitgebreid zijn opwachting maken in die drie staten. Als de Republikeinse kandidaten winnen, straalt dat vanzelfsprekend af op zijn eigen presidentscampagne. Bush is zeer populair in Kentucky en Mississippi, dus daar hoeft hij het niet voor te doen. Maar de president neemt het zekere voor het onzekere. De kandidaten liggen in de peilingen voor de gouverneursraces zeer dicht bij elkaar, want ondanks de populariteit van Bush is zijn het geen presidentsverkiezingen.



Southern Belle en Redneck: stem Dean
Howard Dean is weer eens opgelopen tegen de heilige verontwaardiging van zijn Democratische opponenten. Ditmaal vanwege Deans opmerking dat hij ook de stemmen wilde hebben van de Rednecks, de Amerikanen in het zuiden van het land die de Confederate vlag (die van de afgescheiden Zuidelijke Staten in de Amerikaanse burgeroorlog (nu een zeer controversieel symbool)) in hun pick up truck hebben hangen. Dit zei Dean om zijn oppositie tegen sommige wetgeving op het gebied van de wapenbeperking duidelijk te maken. Dat was natuurlijk helemaal verkeerd. Rednecks staan voor alles waar Amerika niet voor staat (intolerantie tegenover minderheden als zwarten en homo’s), althans volgens John Kerry, Dick Gephardt en ander kandidaten op wie Dean in de peilingen voor staat. Dean snapt de opwinding vanzelfsprekend niet. Hij zei eerder dat ook de Rednecks op hem moesten stemmen omdat ze bijvoorbeeld onder Bush ook niet tegen ziektekosten verzekerd zijn.



Peilgeil met de Democraten
De Democratische kiezers zijn verdeeld over hoe de partij de huidige president moet aanpakken. 57 procent van de Democraten zegt dat hun partij in de goede richting gaat, zo blijkt uit een peiling van ABC-Washington Post van afgelopen zondag. Bij de Republikeinen is dat 75 procent. Bijna de helft van de Democraten vindt dat de partij te graag compromissen sluit met de Republikeinen. Maar daar staat tegenover dat ruim 40 procent juist wil dat de Democraten meer compromissen sluiten. Grote verdeeldheid dus en dat uit zich in de verdeelde keuze voor de verschillende Democratische presidentskandidaten.



Edwards wil de kleuterstem
Democratisch kandidaat John Edwards stelt voor om meer te investeren in “Preschool” – kleuterscholen en soortgelijke instellingen voor kinderen tot 4 jaar. Hij wil er 3 miljard voor vrijmaken wanneer hij president wordt. Dit geld verdient zich volgens de kandidaat makkelijk terug omdat het kind door de Preschool veel beter voorbereid aan de echte school begint. Volgens Edwards bespaart elke dollar die in Preschool wordt geïnvesteerd zeven dollar.



maandag, november 03, 2003
Duivels dilemma
Dat Bush een probleem heeft is al langer duidelijk. Maar nu gaat het weer beter met de economie. Schijnt. Reden voor het Witte Huis om te jubelen. Maar Bush heeft nog een probleem. Er sneuvelen nog steeds elke dag Amerikanen in Irak. En ik ben ervan overtuigd dat als de economie weer de hemel in stijgt, maar er nog steeds elke dag Amerikanen sterven in Irak, de huidige president op zoek kan gaan naar een grote verhuiswagen.
Wat kan hij doen? Hij kan zich niet terugtrekken uit Irak. Gezichtsverlies. En toegeven dat de oorlog alsnog verloren is. Hij kan een heleboel hulp in roepen van de Verenigde Naties. Wil Bush liever niet, want dan moet hij ook rekening houden met de VN, en dat is niet zijn favoriete internationale organisatie. Bovendien, de Amerikanen verdwijnen in deze variant helemaal niet uit Irak en zullen nog steeds met angstwekkende precisie aangevallen blijven worden door hun tegenstanders in de zandbak.
Massavernietigingswapens, het doden van Saddam Hoessein, het zal er allemaal niet toe leiden dat de aanslagen op de Amerikanen zal stoppen. Sterker nog, een agressiever ingrijpen tegen de aanvallen op de Amerikanen haalt het fundament onder de "bevrijding" van Irak uit, en zonder de steun van het Iraakse volk wordt het zeker nooit wat.
De Irakese moordenaars lezen vast ook de krant. Zij weten dat ze de herverkiezing het best kunnen frustreren door tenminste tot en met de Amerikaanse presidentsverkiezingen van volgend jaar door te gaan met aanslagen op de Amerikanen in Irak.
Wat kan Bush doen? Ik denk niet veel anders dan bidden. Maar ik vrees dat dat niet gaat helpen, hoe hard ik ook hoop van wel.



Niet gestruikeld over het woord aluminium!
Bush is langs geweest in Ohio, een staat waar strijd tussen de beide partijen groot zal zijn, zo verwacht men. Hij sprak arbeiders van een aluminiumfabriek toe en haalde tussen de bedrijven door ook nog 1 miljoen dollar op. Kort nadat het ministerie van economische zaken meldde dat het bruto nationaal product met maar liefst 7,2 procent was gestegen in het derde kwartaal, zei de president dat dat allemaal kwam door zijn belastingverlaging. Het wachten was op nieuwe banen, maar die zaten er echt aan te komen.
Bush heeft in Ohio veel werk te doen. De werkloosheid steeg sinds zijn aantreden van 3,9 procent tot 5,8 procent. Die nieuwe werklozen zullen ervan overtuigd moeten worden dat het economisch beleid van Bush het beste is voor het land. En Ohio is ongetwijfeld niet de enige staat waar de president dit verhaal zal moeten gaan vertellen. Omdat dit verkiezingsbezoek niet was ingepland, maar onderdeel vormde van een officieel presidentsbezoek aan de staat, was de verkiezingstoespraak lekker goedkoop voor de campagne van Bush.



Love thy enemy
Bush krijgt steun uit onverwachte hoek. De Democratische senator Zell Miller uit Georgia zegt voor de komende verkiezingen achter de president te staan en voor hem te zullen stemmen. De steun komt niet onverwacht. Miller is een conservatieve Democraat en al jaren kritisch over zijn partij en heeft sinds het aantreden van Bush de president meerdere malen gesteund in diens standpunten over onder andere de belastingverlaging en de oorlog in Irak. En – grote verrassing – er komt een boek uit van de senator: "A National Party No More: The Conscience of a Conservative Democrat." Waarin hij de aanval opent op de Democratische presidentskandidaten. Miller blijft overigens gewoon lid van de Democratische partij.



Economie in de lift; waar blijven de banen?
Terwijl de Republikeinen vieren dat het bruto nationaal product is gestegen met meer dan 7 procent vragen de Democraten, niet blij met goed economisch nieuws, aan de president hoe het nou zit met die meer dan 3 miljoen nieuwe werklozen die er sinds het begin van het aantreden van Bush zijn bijgekomen. Het grootste aantal sinds President Herbert Hoover begin vorige eeuw na de Beurskrach van 1929. Daar zijn de kiezers volgens de Democraten veel meer in geïnteresseerd. Zit iets in. Die drie miljoen werklozen zullen niet snel op Bush stemmen als zij niet binnen korte termijn een baan zullen vinden. Maar dat kan komend jaar gewoon gebeuren. De Republikeinen verwachten 1 miljoen nieuwe banen wanneer het laatste deel van de belastingverlaging van Bush wordt uitgevoerd. De Democraten hopen op een nieuwe recessie.



It don’t mean a thing…
In Amerika heten ze “swing voters”. Niet omdat ze hebben leren stijldansen, maar omdat ze meestal tot op het laatste moment niet weten op welke kandidaat zij zullen stemmen. Ook deze keer weer twijfelen veel kiezers. Volgens veel Amerikaanse media is het uiteindelijk deze groep die elke keer weer de verkiezingsuitslag bepaalt. Veel aandacht voor die kiezers dus. De krant USA Today heeft een tool ontworpen waarmee de twijfelende kiezers in het midden van het politieke spectrum (zo’n acht miljoen huishoudens) in kaart kunnen worden gebracht.
Zij komen uit de middenklasse en hebben geen sterke band met partijen, als zij niet al onafhankelijke kiezers zijn. Samen vormen zij 10 procent van het electoraat. In een land waar de verschillen tussen beide grote partijen zo klein zijn als ze nu in de VS zijn is het dus belangrijk die twijfelende kiezers te bereiken.
De groep is onderverdeeld in een aantal subgroepen, elke weer anders van samenstelling en politieke affiliatie. Marktonderzoekers van Claritas hebben de volgende indeling gemaakt.
•Up-and-Comers: Net afgestudeerde twintigers. Single, geïnteresseerd in technologie, entertainement en atletiek.
•Boomtown Singles: jonge alleenstaande arbeiders die doorgaans in een appartement wonen en graag naar een sportbar gaan.
•Middleburg Managers: Managers op kantoor die tegen het pensioen aan zitten of al gepensioneerd zijn. Interesses: lezen en muziek.
•Sunset City Blues: Gepensioneerde arbeiders die tv kijken, de krant lezen en vaak naar familierestaurants gaan.
•White Picket Fences: Getrouwde stellen uit de middenklasse met kinderen. Veel van hen zijn zwart of Latino’s.
Waar maken zij zich zorgen over? Wat doet hen er toe besluiten om op wie te stemmen? Meer vragen dan antwoorden, maar de onderwerpen zijn duidelijk en zijn hier al eerder genoemd: de economie (die is volgens iedereen slecht), de werkgelegenheid (die ook) en de oorlog in Irak (grote verdeeldheid).



Generaal geboekt
Als niet iedereen je goed kent, dan is het soms handig om een boek uit te brengen. Dus wat deed ex-generaal Wesley Clark? Hij schreef een boek: Winning modern wars. Officieel gaat het boek over de oorlog in Irak, maar het boek ruikt naar presidentscampagne. Tenminste, dat vindt de New York Times, want ik heb het boek wel in handen gehad (of was dat nou Waging Modern War? Die titels lijken zo op elkaar. Verwarrend.), maar ik heb niet geroken. Wel heb ik zo snel even kunnen lezen dat de generaal weinig lovende woorden over heeft voor president Bush, zijn potentiële tegenstrever in de presidentsverkiezingen, mocht Clark de Democratische kandidaat worden. Komt dat even goed uit.



Pijnpunten bij stemcomputers
Ik heb er al eerder over geschreven: de stemcomputers die nu in groten getale over de hele VS worden verspreid, blijven veel zorgen oproepen bij veel Amerikanen. De grootste punten van zorg zijn:
- Vertrouwen van de kiezer: De stemcomputer levert geen fysiek bewijs van stemming. De kiezer weet niet zeker of zijn keus wel geregistreerd is.
- Hertellingen: Zonder een uitdraai kunnen de verkiezingscommissies niets anders dan de uitslag van de computer accepteren. Hertellingen zijn niet meer mogelijk.
- Verkiezingsfraude: Er is zorg dat de stemcomputers niet veilig genoeg is en dat hackers mogelijk op het systeem kunnen inbreken en de uitslag kunnen manipuleren.
Consumentengroepen en wetenschappers proberen tegen de stroom in te roeien, want kiesdistricten schaffen en masse de nieuwe computers aan.



zondag, november 02, 2003
Peilgeil in Iowa
Het lokale tv-station KCCI-TV in Iowa wil ook meedoen in het peilingencircus. De uitkomst van hun peiling geeft aan dat Democraten Howard Dean en Dick Gephardt beiden aan de leiding gaan in Iowa. Zij krijgen elk de steun van 26 procent van de Democratische kiezers in Iowa. Niets nieuws onder de zon dus. Gewoon voor de statistieken.



“Doe het nou niet!”
Democraat Wesley Clark is nog steeds druk in de weer met het inzamelen van geld. Vorige week woensdag lanceerde hij C Company, waar mensen lid van kunnen worden als zij 100 dollar aan de campagne overmaken. Doelgroepen zijn de jonge professional en de oudere kiezer die niet eerder gestemd heeft. Clark citeerde bij de lancering zijn vrouw die de kandidaatstelling van haar man omschreef als “volunteering for a heart attack.” Dit tot hilariteit van de toehoorders.



Mag ik even vangen?
Officieel geven donateurs aan presidentskandidaten uit de goedheid van hun hart. Het zou toch te gek zijn als ze alleen maar geld geven omdat ze er iets rechtstreeks van terug verwachten. De regering-Bush is bezig met de wederopbouw van Afghanistan en Irak. Ze heeft voor dat doel 8 miljard dollar te verdelen. En wie heeft dat geld mogen ontvangen? Inderdaad, donateurs aan de presidentscampagne van George W. Bush. De zeventig participerende bedrijven hebben samen meer dan 500.000 dollar gedoneerd aan Bush. De tien grootste contracten werden vergeven aan bedrijven die in hun management voormalige hoge regeringsfunctionarissen hadden zitten, of die nauwe betrekkingen hadden met leden van het Congres of zelfs met de instanties die de opdrachten mochten verdelen. De meeste opdrachten werden vergeven zonder openbare aanbesteding. Het opvallendste bedrijf dat een contract heeft gekregen is Halliburton, waar vice-president Dick Cheney de baas over was. De opdracht leverde het bedrijf 2,3 miljard dollar op. Aardig bedrag.
Deze informatie komt uit een rapport van het Center for Public Integrity, een research organisatie die onderzoek doet naar speciale belangen en ethiek in de regering. De informatie is verkregen uit officiële documenten die in het kader van de Freedom of Information Act openbaar zijn gemaakt.



Schieten op een mug
Koploper bij de Democraten Howard Dean ligt onder vuur vanwege zijn vermeend wisselende standpunten wat betreft vuurwapenbezit. Toen hij nog gouverneur was van Vermont schreef hij in een enquête dat hij tegen een verbod op machinevuurwapens was. De enquête kwam van de NRA, de National Rifle Association, de machtige wapenlobby in Amerika. Tegenwoordig is Dean tegen machinevuurwapens. Hij verklaart het zelf met het argument dat hij de wapenwet-discussie er een voor de staten vindt, dat hij op federaal niveau tegen automatische wapens is. Zijn antwoord in de enquête leverde hem wel de steun op van de NRA bij zijn verkiezingscampagne voor gouverneur.
Dean vindt het allemaal maar een storm in een glas water. Het is een staatsprobleem. In Vermont worden in een jaar maar 5 mensen vermoord, dus wapencontrole is daar volgens de ex-gouverneur geen issue. "Let New York and New Jersey and California have all the gun control they want," zegt hij dikwijls tijdens campagne-evenementen. "But don't impose it on Montana or Vermont or Iowa, where we don't need it."



Laat maar zitten
De gouverneur van de staat Washington heeft het congres van de staat bijeen geroepen om de presidentiële voorverkiezingen van volgend jaar, gepland voor 2 maart, af te blazen. De gouverneur vindt dat de staat geen geld moet verspillen aan verkiezingen die er toch niet toe doen. Daar zit wat in. Voor de Republikeinen is toch wel duidelijk dat president Bush de kandidaat is en de Democraten houden al in februari een caucus om de afgevaardigden naar de Democratische conventie te kiezen, waarmee de voorverkiezingen van maart volstrekt overbodig zijn geworden. Het niet houden van de voorverkiezingen scheelt meer dan 7 miljoen dollar in Washington. Het congres heeft nog niets besloten, maar beide partijen zullen waarschijnlijk unaniem het voorstel van de gouverneur steunen.



At your service
Het ligt in de lijn der verwachtingen dat de grootste vakbond van Amerika, de Service Employees International Union (1,6 miljoen leden) niet Dick Gephardt maar Howard Dean zal gaan steunen. Een woordvoerster zei: “It’s Dean or no one.” De vakbond bestaat vooral uit werknemers uit de dienstensector, zoals conciërges en mensen uit de gezondheidszorg.
Dit zou een gevoelige slag betekenen voor de zich als vakbondskandidaat profilerende Gephardt. Vakbondssteun is tot op zekere hoogte van belang omdat hun leden zich meestal ook daadwerkelijk inzetten voor de campagne van hun kandidaat. Komende week wordt duidelijk wat de vakbond beslist. In december zal een andere grote vakbond, van overheidspersoneel (de Federation of State, County and Municipal Employees) een kandidaat gaan steunen. Alle vakbonden die nog niet hun loyaliteit aan een van de kandidaten hebben gegeven twijfelen tussen Dean, Gephardt en Wesley Clark, momenteel de meest waarschijnlijke presidentskandidaten voor de Democratische partij.




© Marc van Gestel 2003 - 2004