De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, januari 31, 2004
Volgens Associated Press accepteren de aanhangers van Howard Dean de wijzigingen die hij heeft aangebracht in zijn team, maar zijn ze toch teleurgesteld dat het bijzondere van de campagne er af is. "For a while it felt like a real movement, and now he's just like any other candidate slugging it out," zegt Dan Carlin, een student aan de Washington University, die voor Dean vrijwilliger was in Iowa.
In de campagne zelf is er teleurstelling over het vertrek van Joe Trippi, de leider van het team. Door zijn vele en stimulerende posts op het Dean-weblog hadden toch veel stafleden en vrijwilligers een goed gevoel bij Trippi. Het contrast met zijn opvolger, Roy Neel is groot, want Neel wordt gezien als een typische adviseur uit het politieke wereldje in Washington. "People on the blog felt an actual connection to Joe," zei David Wasserman, een student van de University of Virginia tegen AP: "He was their icon and hero. When Joe wanted a favor it was like putting money into the cause for a friend. They were giving because Joe wanted them to." Het sprookje lijkt voorbij. En ze leefden nog lang maar niet zo gelukkig.
De strijd om eerste plaatsen in de zeven staten die dinsdag naar de stembus gaan lijkt te gaan tussen John Kerry en John Edwards. Dat blijkt tenminste uit de laatste peiling van Reuters/MSNBC/Zogby van afgelopen vrijdag.
Kerry gaat in Missouri en Arizona aan de leiding en heeft de aanval voor de eerste plaats ingezet tegen Edwards in South Carolina en Wesley Clark in Oklahoma. Howard Dean staat derde in Arizona, Missouri en South Carolina en vierde in Oklahoma, maar overal op eerbiedwaardige afstand van de eerste twee plaatsen in de peiling. Nog steeds hebben heel veel kiezers nog geen besluit genomen op wie te stemmen. De “Weet niet”’s variëren van 18 procent in Arizona tot 23 procent in Oklahoma. De grootste prijs dinsdag is Missouri, met 74 gedelegeerden te verdelen. Mocht Kerry vriend en vijand verrassen door South Carolina te winnen, dan kan hij direct afscheid nemen van John Edwards, die de staat moet en zal winnen om zijn campagne door te zetten. Dus ook dat is een interessante race, want Kerry en Edwards staan in de peilingen althans ongeveer gelijk in South Carolina.
Terry McAuliffe, de voorzitter van de nationale Democratische partij, heeft laten doorschemeren dat New Hampshire maar beter een Democratische president kan kiezen in november, omdat ze anders hun voorkeurspositie als eerste staat met een primary (met de daarbij behorende media-aandacht en inkomsten) misschien wel krijt kunnen raken.
Tegen PoliticsNH.com zei McAuliffe het volgende: “All of the major Democratic candidates running have pledged they will keep Iowa and New Hampshire as first. Now if they are in the White House they will get to name my replacement and the current system will stay in place. But if our nominee doesn’t win the White House then I am not sure who the whole national committee will select, but they may pick someone who wants to get rid of New Hampshire for various reasons. That’s why it is so important for New Hampshire voters to pick a Democratic president.” Ik ben benieuwd of meneer de voorzitter met dit soort bedreigingen nog meer staten zo ver krijgt dat ze bibberend op de Democratische kandidaat stemmen (“South Dakota! Als jullie in november geen Democratische president kiezen dan verban ik jullie voorverkiezingen nar de laatste plaats. Oh, nee, daar staan jullie al.”). McAuliffe heeft aangekondigd in februari van 2005 af te treden als voorzitter. Hij houdt er rekening mee dat zijn opvolger de rol van Iowa en New Hampshire in de verkiezingen van 2008 zal gaan herzien.
De financiële situatie van Howard Dean is niet meer zo rooskleurig. Hij heeft al miljoenen uitgegeven aan tv-commercials en die zijn duur, vooral omdat de tv-stations tijdens de voorverkiezingen hun tarieven omhoog schroeven (free enterprise heet dat in de VS). De campagnekas is geslonken van 41 miljoen tot 5 miljoen dollar en dat is inderdaad flink. Dean heeft daarom het besluit genomen in de zeven staten die dinsdag gaan stemmen geen tv-advertenties meer te plaatsen. Ik weet niet of dat verstandig is.
Maar het helpt Dean natuurlijk niet dat John Kerry Iowa en New Hampshire heeft gewonnen. De meeste mensen die geld te besteden hebben doneren nu liever aan de campagne van Kerry. Het vertrek van campagneleider Joe Trippi leidde tot een daling van de donaties die via internet binnenkwamen, maar daar is inmiddels herstel te zien. Sinds vorige week zaterdag is er via internet weer 1 miljoen dollar binnengekomen. Maar voor de goede orde: in de twee dagen na New Hampshire haalde Kerry 500.000 dollar binnen en dat bedrag is alleen maar gegroeid. Tussen Iowa en nu heeft Kerry 1,6 miljoen dollar binnengeschraapt. vrijdag, januari 30, 2004
Volgens USA Today is er meestal goed nieuws te melden voor de financiële beurzen in verkiezingsjaren. De verkiezingen gaan namelijk niet alleen om macht, maar ook om geld. En om de economie. Grote verrassing. Het goede nieuws is dat doorgaans de koersen stijgen in een verkiezingsjaar, om het even wie er tot president wordt verkozen.
De aandelen van de belangrijke bedrijven van de Dow Jones stegen in acht van de laatste tien presidentiële verkiezingsjaren. De kiezers stemmen met hun portemonnee. Voor de zittende president is het dus belangrijk alles eraan te doen om de motor van de economie te laten lopen. Antwoorden op vragen tijdens de exit polls in Iowa toonden aan dat de economie een belangrijker punt was dan Irak of terrorisme. Vandaar dat de president inzet op de verbetering van de economie, door de belastingverlagingen lage rente en de beslissing de positie van de dollar niet te versterken. Alles om herkozen te worden. Volgens econoom Robert Barbera, econoom bij ITG/Hoenig, is het vrijwel onmogelijk om Bush te verslaan als het in het eerste halfjaar van 2004 goed blijft gaan met de economie en de aandelen. Drie scenario’s met betrekking tot de verkiezingen hebben verschillende gevolgen voor de aandelenmarkt. Bush wint ruim: dat is goed voor de aandelen. Telkens wanneer een Republikeinse zittende president won sinds 1900 steeg de economie in de tweede termijn meer dan gemiddeld. Nek-aan-nek-race: meer onzekerheid over de uitkomst van de verkiezingen heeft meer gevolgen voor de aandelen. De markt is dan kwetsbaar (volgens mij de meest waarschijnlijke variant, maar een die de financiële lobby koste wat het kost zal proberen te voorkomen). Winst Democratische kandidaat: winst van een Democraat betekent dat het economisch niet goed is gegaan in de aanloop naar de verkiezingen, of dat er andere politieke problemen zijn, dus de grote problemen voor Bush zijn het voortduren van het banenloos herstel van de economie, protest van de kiezer tegen de groeiende tekorten of een grote tegenslag in Irak of de oorlog tegen het terrorisme. De Democraten hopen stiekem op een van deze ontwikkelingen. Er is ook slecht nieuws: in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.
Op drie februari zijn er voorverkiezingen in zeven staten: Missouri, Arizona, South Carolina, Delaware, New Mexico, North Dakota en Oklahoma.
Er zijn 269 gedelegeerden te verdelen en dat is 6,2 procent van het totaal aantal genomineerden dat verzameld kan worden voor de conventie. In de staten waar een recente peiling is gehouden is geen consensus-koploper aan te wijzen. Aantal gedelegeerden per staat:: Missouri:74 gedelegeerden Arizona: 55 gedelegeerden South Carolina: 45 gedelegeerden Oklahoma: 40 gedelegeerden New Mexico (caucus): 26 gedelegeerden Delaware: 15 gedelegeerden North Dakota (caucus): 14 gedelegeerden
Mensen die online winkelen bij Amazon.com kunnen vanaf nu hun geld aan een nieuw product uitgeven: hun kandidaten voor het presidentschap. Via de site kan men tot 200 dollar spenderen aan de kandidaat van hun keuze. De van oorsprong online boekhandel "[is] trying to take the friction out of grassroots contributions to presidential candidates. Our goal here was to make it as easy for people to make contributions to presidential campaigns as it is to buy the latest Harry Potter book."
Amazon zegt geen kandidaat te steunen en elke campagne dient aan het internetbedrijf afhandelingskosten voor de geldtransactie te betalen. Dat geld zal worden overgemaakt aan een ideële, onpartijdige actiegroep. De eerste bedragen zijn al binnen. John Kerry ontving 62 donaties van in totaal 1699 dollar, Howard Dean 72 contributies van in totaal 1095,01 dollar (wie is die lolbroek die slechts 1 dollarcent heeft overgemaakt?) en de kandidaat van de Libertarian Party, Michael Badnarik, ontving via Amazon 252 dollar van 26 donateurs.
William Saletan van het internetblad Slate vraagt zich af of John Kerry wel in staat is om zichzelf te verkopen, een vereiste om als een daadkrachtige kandidaat naar voren te komen. Saletan denkt dat hij dat niet kan. Kerry is iemand die een heleboel “selling points” heeft, maar mensen niet tot aankoop kan verleiden: “Other people are doing the persuasion. Other people are doing the testimonial ads, as first lady Christie Vilsack did for Kerry in Iowa. Other people are firing up his crowds. Other people are telling his story. Other people are touting his virtues at rallies because he doesn't reliably display those virtues himself. The man who stood up to serve his country as a soldier is being propped up as a candidate.”
Het is routine dat een kandidaat kort wordt aangekondigd en dan zelf uitgebreid het word neemt. Zo niet bij Kerry, aldus Saletan, die bij een Kerry-rally aanwezig was: “First Shaheen sang Kerry's praises. Then a former state senator sang Kerry's praises. Then Ted Kennedy sang Kerry's praises. Then Kennedy's son, Rep. Patrick Kennedy, D-R.I., sang Kerry's praises. Then Kerry spoke for a bit and handed the mike to his stepson and wife, who sang Kerry's praises. It's like going to a concert and sitting through a bunch of speeches in which the musician's friends attest, ‘This guy can sing.’”
Landelijk gezien is er bij de Republikeinen natuurlijk maar één kandidaat: president Bush. Maar dat neemt niet weg dat er zich in een aantal staten toch andere Republikeinse kandidaten voor het presidentschap hebben aangemeld. Zoals daar zijn:
De New Yorkse filmproducent Jim Taylor, die een presidentscampagne is begonnen omdat hij een film produceert over het voeren van een presidentscampagne. Robert Haines, een onafhankelijke wetenschapper, die zijn partijprogramma in het geheel heeft laten schrijven door zijn vrouw. Programmapunten: alle ministeries weg uit Washington en het Panamakanaal weer onder Amerikaanse vlag. Dat zijn twee van de veertien Republikeinse kandidaten die de benodigde 1000 dollar hebben opgehoest om op het stembiljet van New Hampshire terecht te komen. Een minuuut na het sluiten van de stembureaus verklaarden de media president Bush tot winnaar van de voorverkiezingen in NH. Voorzitter van de Republikeinse partij, Ed Gillespie, verklaarde dat Bush 94 procent van de stemmen heeft gehaald. donderdag, januari 29, 2004
Howard Dean heeft zijn campagneteam gewijzigd na het uitblijven van de twee verwachte overwinningen in Iowa en New Hampshire. Grootste en meest opvallende wijziging was de vervanging van campagneleider Joe Trippi door de in Washington welbekende Roy Neel, voormalig trouw assistent van Al Gore en assistent stafchef onder president Clinton.
Trippi werd tot voor kort nog de hemel in geprezen door de opvallende campagne die hij voerde voor Dean en om zijn kundig gebruik van internet als geldinzamelinstrument. Trippi was een andere positie aangeboden in de campagne, waar hi j voor bedankte. Er zal ook flink geld bespaard gaan worden, nu hij minder geld binnenkrijgt omdat donateurs liever geld steken in koploper John Kerry. Dean heeft de staf gevraagd om uitstel van uitbetaling van hun salaris voor twee weken. Dean: "I think you're going to see a leaner and meaner organization. It's not going to be a front-runner's campaign. It's going to be a long, long war of attrition.' "
John Edwards heeft te kennen gegeven helemaal niets te zien in het vice-presidentschap naast John Kerry. De geruchten gingen dat de onderhandelingen tussen beide campagnes al aan de gang waren. Hij wil best samen met Kerry op een ticket, maar dan aan de top, als presidentskandidaat. Geen nummer twee dus, zegt Edwards: "No, no. Final. I don't want to be vice president. I'm running for president."
Ik begrijp Edwards wel. Zolang hij zichzelf nog kansen toedicht in de voorverkiezingen piekert hij er niet over om ook maar een seconde zijn kandidatuur voor het vice-presidentschap te overwegen. Mocht blijken dat Kerry de gedoodverfde Democratische kandidaat is, dus met een meerderheid van de gedelegeerden achter zich, dan pas zal Edwards gaan kijken of hij tweede man wil worden. Niet eerder. Het is ook nutteloos om hem daar nu vragen over te blijven stellen, denk ik. Al zal dat ongetwijfeld blijven gebeuren. Hij zal het de komende weken druk genoeg krijgen. Hij verwacht een strijd met de andere kandidaat uit het zuiden, Wesley Clark, en natuurlijk met de koploper van het stel, Kerry. Geen enkele reden om de race gecompliceerder te maken.
Ik was te vroeg met mijn lollige opsomming van wat we na de favoriete boeken van de kandidaten te weten zouden komen. Vandaag: de lievelingssnacks, en wat de Democratische kandidaten liever niet eten. Dat u het weet als ze langskomen om een hapje mee te eten. Het wordt echt steeds belangrijker.
Favoriete snacks: Wesley Clark: Cheetos and Gummi Bears (Cheetos spekt morgen de campagnekas) Howard Dean: Chocolate chip cookies (hopelijk de soft baked variant van Pepperidge Farm. Erg lekker) John Edwards: pecan pie van zijn moeder (zijn moeder slaat meteen weer aan het bakken) John Kerry: Chocolate chip cookies (zie Dean) Dennis Kucinich: Veganistische chocolate brownies (dus zonder melkproducten bereid) Joe Lieberman: Chocola Al Sharpton: "I love any kind of Southern cooking. I love potato salad and fried chicken." Vies bah: Wesley Clark: Sushi Howard Dean: Haggis John Edwards: geen antwoord John Kerry: Rabarbertaart (Ah, kom op! Kieskeurig!) Dennis Kucinich: "Well, I'm a vegan; that covers a lot." Joe Lieberman: Kreeft Al Sharpton: Sushi
Joe Lieberman heeft eigenlijk een stafmedewerker nodig met ballen. Iemand die hem vertelt dat hij toch beter een eind aan zijn campagne kan breien. Dat hij zijn poging om het Witte Huis in te nemen (waar hij volgens zichzelf eigenlijk al als vice-president rond had moeten lopen) maar op moest geven. Maar Joe Lieberman geeft niet op. Joe Lieberman blijft in zichzelf geloven tot de laatste kiezer het licht heeft uitgedaan. Ik vind dat lovenswaardig. Niet slim, maar wel lovenswaardig. Lieberman denkt kansen te hebben in Oklahoma, Delaware en South Carolina: "The battle goes on. I'm getting on that plane and we're going to Oklahoma." Volgens hem was de vijfde plaats in NH eigenlijk een gelijkspel om de derde plaats. Juist, ja.
John Edwards is een van de vele kandidaten die met een goed gevoel vertrekt uit New Hampshire. Slechts één punt achter Weseley Clark werd Edwards vierde en hield van de grote kandidaten alleen Joe Lieberman voor zich. Het ongrijpbare momentum dat hij na Iowa dacht te hebben liet hem dinsdag in de steek. Maar de karavaan vertrekt naar het zuiden en westen van de VS en vooral South Carolina lokt. Edwards is senator voor buurstaat North Carolina maar is geboren in South Carolina. Daarom heeft Edwards de staat als zijn bezit geclaimd. Dat legt weer een druk op hem, want nu mag hij de staat eigenlijk niet verliezen. De peilingen geven hem voorlopig het voordeel van de twijfel, maar de kans blijft bestaan dat de Democraten in South Carolina toch gaan voor John Kerry, wiens campagne na twee overwinning vleugels heeft.
De tweede plaats in New Hampshire van Howard Dean leidde ditmaal niet tot een verbale vreugde-uitbarsting die gepaard ging van een flinke hoeveelheid decibellen. Maar Dean was wel tevreden over de uitslag:"Stand with us until the very end, which is January 20, 2005. We are going to win the nomination."
Dat neemt niet weg dat Dean twee weken geleden nog meer dan tien punten voorsprong had op zijn naaste belager Kerry. Nu was het omgekeerd. Maar na de dip van Iowa was het herstel in NH toch aan te merken als een goed resultaat.
Ook Wesley Clark zei tevreden te zijn over de uitslag, maar heeft gezegd tot en met 3 februari een sterkere campagne te gaan voeren. Clark bleef John Edwards net één procent voor. Voor een kandidaat die in de aanloop van de Iowa caucus vrijwel heel New Hampshire voor zich alleen had (alleen Joe Lieberman voerde tegelijkertijd campagne) is een derde plaats op 26 procent van de eerste plaats en 13 procent van de tweede niet echt sterk te noemen. Maar Clark verwacht in de zuidelijke staten terug te slaan. In New Hampshire richtte Clark zich vooral op onafhankelijke kiezers en op veteranen, maar die laatste groep koos nadrukkelijk voor John Kerry, die net als Clark in Vietnam diende. De komende week zal de nadruk op zijn zuidelijke wortels komen te liggen. Clark komt uit Arkansas.
woensdag, januari 28, 2004
Een record aantal Democraten is in de vrieskou gaan stemmen in New Hampshire. De meer dan 208.000 stemmen waren veel meer dan de 170.000 van het vorige record uit 1992, toen Paul Tsongas Bill Clinton achter zich hield in NH. De totale opkomst (dus inclusief de Republikeinse stemmers) was geen record, omdat er geen echte tegen-kandidaat voor president Bush was.
John Kerry stond volgens zijn vrouw onder de douche toen de uitslag van New Hampshire binnenkwam. Echt informatie die ik niet had willen missen:"He was in the shower when finally it came along, so we nearly had a wet guy running around. But he was very happy," vertelde Teresa Heinz Kerry aan CNN. "It took a couple seconds for it to dawn on him that it was done, done. But I was of course dressed, couldn't go in and get too close to him."
De vraag is: hoe krijg ik deze beelden weer van mijn netvlies?
John Kerry heeft de voorverkiezingen in New Hampshire gewonnen. Met de winst versterkt hij zijn positie als koploper in de strijd om de Democratische nominatie. De door de media afgeschreven Howard Dean scoorde redelijk met iets meer dan een kwart van de stemmen en werd tweede. De strijd om de derde plaats werd gewonnen door oud-generaal Wesley Clark.
In een eerste reactie zei Kerry: "I ask Democrats everywhere to join us so we can defeat George W. Bush and the economy of privilege."Hij beloofde zijn supporters: "[I will] reduce the poverty of millions rather than reducing the taxes of millionaires." De uitslag: John Kerry: 39% Howard Dean: 26% Wesly Clark: 13% John Edwards:12% Joe Lieberman: 9% Voor Clark en vooral Lieberman is de uitslag teleurstellend. Beiden hadden ervoor gekozen om Iowa over te slaan om een beter resultaat in New Hampshire te halen. Die strategie heeft dus niet het gewenste effect gehad. Edwards heeft zijn verrassende tweede plaats in Iowa niet weten te verzilveren. Clark en Edwards geven zichzelf volgende week nog goede kansen in de zeven staten die dan voorverkiezingen houden: een aantal van de staten die dan stemmen ligt in het zuiden en de beide kandidaten komen daar vandaan. De voorverkiezing leverde twee van de kandidaten weer afgevaardigden op voor de Democratische conventie, waar de presidentskandidaat gekozen zal worden. Kerry krijgt 14 afgevaardigden en Dean 8.
Wie dacht dat de kandidaten met hun keus voor beste film van het afgelopen jaar en lievelingsmuziek nu wel met rust zouden worden gelaten heeft het natuurlijk mis, want wat is eigenlijk het laatste boek dat zij gelezen hebben?
Wesley Clark: iets van Ted Sorenson. Howard Dean: "Nickel and Dimed: On (Not) Getting By In America" by Barbara Ehrenreich (Jokkebrok. Dat is zijn favoriete boek, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat het het laatste boek is dat hij heeft gelezen. Wel een zeer interessant boek (ik moet toegeven dat ik het heb gelezen omdat Dean het zijn favoriete boek noemde)). John Edwards: "April 1865: The Month That Saved America," van Jay Winik. John Kerry: herlas "Undaunted Courage: Meriwether Lewis, Thomas Jefferson and the Opening of the American West," van Stephen Ambrose (Kerry wist waarschijnlijk dat deze vraag er aan zat te komen). Dennis Kucinich: "Inventing a Nation: Washington, Adams, Jefferson," van Gore Vidal (past inderdaad goed bij Kucinich. Hij had een boek van Noam Chomsky of Crashing the party van zijn vriend Ralph Nader kunnen noemen en ik had hem ook geloofd). Joseph Lieberman: "The Last Lion: Winston Spencer Churchill, Alone 1932-1940," van William Manchester (ik hoop niet dat hij er veel inspiratie uit heeft opgedaan). Al Sharpton: "To the Mountaintop: Martin Luther King Jr.'s Sacred Mission to Save America: 1955-1968," van Stewart Burns (Sharpton leest ongetwijfeld elk boek waar Martin Luther King in de titel voor komt). Wat zou Associated Press als volgende human interest-stukje hebben? Lievelingsauto? Favoriete website? Lekkerste gerecht? We wachten af.
Nu John Kerry de koploper is, zullen zijn concurrenten steeds meer zijn stemgedrag als senator van Massachusetts onder de loep nemen. Kerry loopt al 19 jaar door het Congres heen en heeft dus over elke onderwerp wel eens een stem uitgebracht. Die kan in al die jaren wel eens anders zijn geweest dan de standpunten die hij nu als kandidaat naar voren brengt. Daar hopen de opposition research teams van zijn concurrenten op.
Dick Gephardt en Howard Dean hebben al gebruik gemaakt van de posities die Kerry al die jaren in het Congres heeft ingenomen. Zo gebruikten ze in Iowa Kerry’s standpunten tegen subsidies voor boeren en de productie van ethanol, belangrijk in de agrarische staat. Na de beëindiging van de Koude Oorlog wilde Kerry de CIA inperken, maar na 11 september klaagde hij over een gebrek aan capaciteit bij de CIA. In de jaren tachtig was hij tegen de doodstraf voor terroristen die in het buitenland Amerikanen hadden gedood, nu is hij voor de doodstraf in dezelfde situatie. Soms steunde hij Republikeinse initiatieven waar Democratische groepen sterk tegen waren en zo zijn wel meer voorbeelden te noemen. Daar zullen de Democratische tegenstanders van Kerry gebruik van gaan maken. Ook zullen zij zijn stemgedrag gebruiken om aan te tonen dat Kerry zwak staat tegen de Republikeinen in de landelijke verkiezingen, dus dat hij daarom niet de geschikte kandidaat is. Dus de Democraten zullen benadrukken dat hij met de Republikeinen heeft meegestemd en de Republikeinen zullen laten zien dat hij net zo liberal heeft gestemd als opper-liberal Edward Kennedy, de andere senator uit Massachusetts. Zo doet hij het nooit goed.
Joe Lieberman is een kandidaat waarin normen en waarden hoog in het vaandel staan. Het mag dan ook geen verrassing wezen dat hij met enige regelmaat de aanval opent op de losse zeden van Hollywood of dat hij zijn pijlen richt op computerspelletjes. Slachtoffer is ditmaal het spel “Grand Theft Auto,” van Rockstar Games Inc.
Lieberman: "Video games have gotten better over time. But there's a couple out there that are horrendous. You ought to see one called ‘Grand Theft Auto.’ The player is rewarded for attacking a woman, pushing her to the ground, kicking her repeatedly and then ultimately killing her, shooting her over and over again." Hij bedoelt natuurlijk te zeggen: “Weer geen high score,” of “ik heb inmiddels een joystick-duim van het schieten.” Van het spel, voor jongeren van 17 jaar en ouder, zijn meer dan 10 miljoen exemplaren verkocht.
Volgende week is iedereen alweer de strijd in Iowa en New Hampshire vergeten, want dan zijn de voorverkiezingen in maar liefst zeven staten tegelijk. De vraag is of na de derde februari het momentum nog in dezelfde handen is als nu. De uitslagen van peilingen in drie staten zijn bekend gemaakt en u weet hoe belangrijk die vroege uitslagen zijn (de vraag is retorisch: het antwoord is natuurlijk “niet”).
Arizona: Kerry 24%, Clark 21, Edwards 15, Dean 10. Oklahoma: Clark 23%, Edwards 18, Kerry 17, Lieberman 10, Dean 8. South Carolina: Edwards 21%, Kerry 17, Sharpton 15, Clark 14. De andere vier staten – Delaware, Missouri, North Dakota en New Mexico – hebben ditmaal godzijdank geen peiling hoeven ondergaan.
De Washington Post duikt ook in het leed dat opiniepeiling heet (ik deed dat gisteren ook al uitgebreid, dus wordt een beetje veel. Sorry daarvoor). Vooral New Hampshire heeft een naam op te houden van enorme missers in de peilingen in voorgaande voorverkiezingen. Een paar mooie:
In 2000 voorspelde de American Research Group (dat nota bene New Hampshire als thuisbasis heeft) dat George W. Bush met 2 procent verschil zou winnen. Men zat er slechts 20 procent naast: John McCain won met 18 procent verschil. Bij de Democraten zat de peiling van de Quinnipac University tenminste op het goede spoor: zij voorspelden de winst van Al Gore, maar met 17 procent verschil in plaats van de uiteindelijke 4 procent. Zelfs exit polls, die bij de uitgangen van de stembureaus worden gehouden, blijken niet altijd zo accuraat als waar men ze voor houdt. In 1992 voorspelde de exit poll van Voter Research en Surveys een krappe 6 procent winst voor Bush senior ten koste van Patrick Buchanan. Bush won met 16 procent verschil. En ten slotte ging Gallup in 1988 de mist in met de voorspelling dat Bob Dole de Republikeinse voorverkiezingen in New Hampshire zou winnen met 8 procent. Hij verloor met 9 punten van Bush Sr. Is New Hampshire vervloekt? Niet helemaal, zo meldt de Washington Post. Peilers melden dat peilingen in voorverkiezingen lastig zijn omdat het moeilijk is om de kiezers te peilen die ook daadwerkelijk gaan stemmen, en omdat kiezers op dezelfde dag kunnen registreren en stemmen. Wat de opiniepeilers niet zeggen is dat ze nogal eens risicovolle vooronderstellingen doen om de uitslag van hun peiling te bepalen. Zogby International, een zeer bekend peilingbureau, maakt gebruik van controversiële methoden. Zogby belt alleen telefoonnummers die in het telefoonboek staan, en mist daarmee een deel van het electoraat. 30 procent van de ondervraagden is overdag gebeld. Dan tref je alleen gepensioneerden en huisvrouwen thuis, niet de werkende mensen. Zogby: "I know I do some things different than others. I know the so-called 'Poll-ice' would deny it, but there's art as well as science involved in this." Bij ABC News zijn ze niet blij met de peilingen van Zogby. Ze vinden ze zelfs te slecht om ze te noemen in de uitzending. Andere opiniepeilers maken andere fouten. Ze maken gebruik van adreslijsten die incompleet, verouderd of allebei zijn. Ze maken gebruik van onervaren medewerkers die eigenlijk veel beter begeleid moeten worden en die vragen soms niet juist stellen. Het grootste probleem volgens de peilers is niet dat de peilingen niet precies zijn (want dat zijn ze nooit en ook in de komende voorverkiezingen door het land niet), maar dat ze niet precies zijn in New Hampshire, waar de media er met hun neus op zitten.
Democraat John Edwards reserveerde afgelopen zaterdag tien banen van een bowlingbaan, goed voor 50 personen. Maar de campagne kondigde het plan ruim van tevoren aan en zo’n 600 man kwam op het sportevenement af. De groep Edwards-aanhangers stond de andere bowlers vreselijk in de weg terwijl ze op de kandidaat wachtten. Ondanks aansporingen van de manager van de bowlingbaan om toch vooral te vertrekken zodat de echte bowlers aan de slag konden, verroerden de mensen geen vin: zij wilden hun kandidaat zien. De politie moest er aan te pas komen en brandweerlieden, en toen kwam de kandidaat. Hij sprak tien minuten tot zijn fans en iedereen vertrok. Ook Edwards, die geen bal had aangeraakt. Geen strrrrrrrrrrrrrike dus.
dinsdag, januari 27, 2004
Op Teletekst stond vanochtend het volgende bericht:
Clark heeft eerste winst binnen DIXVILLE NOTCH Wesley Clark heeft bij de voorverkiezingen in New Hampshire de eerste, nog symbolische, overwinning behaald. Van de Democratische kiezers in het gehucht Dixville Notch kreeg hij acht van de vijftien stemmen. De oud-generaal deed vorige week niet mee aan de caucus in Iowa, waar John Kerry de verrassende winnaar werd. De Democraten kiezen de komende tijd de kandidaat die het in november opneemt tegen president Bush. Dat gebeurt via besloten partijbijeenkomsten (caucus) en voorverkiezingen waarbij alle kiezers mogen stemmen die zich als Democraat hebben laten registreren. Tsja, dat is dus keutelnieuws en zou dus hier op mijn weblog moeten staan, en niet op een gewaardeerde nieuwsdienst als Teletekst. Zitten ze een beetje onder mijn duiven te schieten...
Aan de Democratische en Republikeinse voorverkiezingen in New Hampshire mogen de onafhankelijke geregistreerde kiezers ook meedoen. Ze zullen dit jaar waarschijnlijk meer bij de Democratische voorverkiezingen stemmen, want voor de Republikeinse lijken alle kaarten geschud, met maar één kandidaat.
In 2000 kwam bij de Democraten een derde van de stemmen van onafhankelijke kiezers, die in grote meerderheid voor Bill Bradley stemden en hem daarmee de grote concurrent voor Al Gore makend. Opiniepeilers zijn het er niet over eens hoeveel onafhankelijke kiezers mee zullen stemmen vandaag. Volgens de WBZ/Globe-peiling is dat 33%, volgens Fox wel 50%. WBZ/Globe denkt dat de onafhankelijke kiezers John Kerry zullen steunen, Fos denkt Wesley Clark. Of Dean er iets mee opschiet wordt niet duidelijk.
Alle opiniepeilingen? Nee, een kleine opiniepeiling van Reuters, MSNBC en Zogby blijft moedig weerstand bieden tegen de peilingen die Howard Dean in New Hampshire ongeveer naar de laatste plaats laten zakken. Deze peiling is de enige waar Howard Dean zijn afstand tot koploper John Kerry ongeveer helemaal heeft goedgemaakt. Kerry staat nu op 31 procent en wordt binnen de foutmarge gevolgd door Dean op 28 procent. De strijd om de derde plaats lijkt nu interessanter: Wesley Clark (13%) ziet John Edwards (12) opmarcheren, terwijl Joe Lieberman (9) stabiel op de vijfde plaats blijft staan.
Wordt het dan toch spannend of zijn de cijferaars van Zogby nu echt de weg kwijtgeraakt? UPDATE: De laatste peiling van Zogby geeft weer een 13 procent voorsprong van Kerry op Dean. Daarna toch weer verrassend John Edwards, die Clark en Lieberman voor blijft. De stembureaus zijn open. Een kwestie van afwachten dus.
John Kerry heeft een gevoelige nederlaag geleden. De kandidaat deed mee aan een liefdadigheids-ijshockeywedstrijd. Ondanks twee goals van Kerry verloor zijn team met 9-8. De toegangsprijs voor de wedstrijd in Boston was een hoeveelheid blikvoer voor het goede doel. Verder deden een paar ijshockeylegendes van de Boston Bruins mee en komiek Dennis Leary.
Het geld verdienen voor de goede zaak is nog lang niet over: op een feestje van de New Hampshire Democratic Party kwamen 1700 gasten opdagen die voor de aanwezigheid van zes van de Democratische kandidaten in totaal 300.000 dollar voor de partij binnenhaalden. Alleen Al Sharpton liet verstek gaan. De kandidaten lieten voor de afwisseling hun standaardspeeches in hun binnenzak. Dot tot grote opluchting vooral van de 600 verslaggevers, die vanuit drie bijzaaltjes mochten meegenieten van het feest. Zij kunnen de standaardspeeches inmiddels dromen.
Joe Lieberman vindt zich nog steeds de meest geschikte Democraat om het op te nemen tegen president Bush in November. De peilingen lijken iets anders te zeggen, maar Lieberman is er van overtuigd dat de Republikeinen het moeilijk zullen krijgen om tegen hem campagne te voeren: "They can't say I'm weak on defense. Obviously, I'm not. They can't say I'm a tax and spender because I'm a tax cutter and a budget balancer. They can't say I'm weak on values because I'm clearly strong on values, including faith-based. And they can't say I'm a flip-flopper, which Republicans love to say about Democrats."
Wat ze wel kunnen zeggen is dat hij de Democratische versie van Bush is en dat ze die al hebben, namelijk in het Witte Huis. Waterdichte logica, als je het mij vraagt.
Dennis Kucinich is een aartsoptimist. Toen hij begon als Democratisch kandidaat stond hij in de peilingen ongeveer tiende. Nu staat hij al zevende, vooral omdat drie kandidaten zich hebben teruggetrokken. Maar dat weerhoudt de kandidaat er niet van om te zeggen dat hij in de race blijft tot en met de Democratische conventie.
Deskundigen vragen zich toch af hoe lang hij het werkelijk gaat volhouden. Politicoloog J. Mark Wrighton, van de University of New Hampshire, denkt dat Kucinich het platform gebruikt om zijn standpunten naar voren te brengen. "I put the Kucinich campaign more in the category of a message campaign. Representative Kucinich has several points that he's interested in making and I think he's used fairly well the platform of a presidential campaign to make those points." Kucinich is het daar grotendeels mee eens: "The message is vote for me, and I'll take us out of war, establish health care for all and save jobs by abolishing NAFTA." Maar geen van de experts verwacht dat hij ooit in een staat boven de tien procent stemmen zal komen.
Het startschot viel in de Amerikaanse staat Iowa. De presidentsverkiezingen zijn begonnen, al lijkt op dit moment alleen de race om de Democratische nominatie interessant. Een paar maanden leek het of oud-gouverneur van Vermont Howard Dean ruim aan kop ging, maar uit het achterveld galoppeerden senatoren John Kerry en John Edwards en namen de leidende positie over. Nu is de strijd om New Hampshire begonnen en de grote vraag is: wie gaat er winnen?
De analogie met een sportwedstrijd is niet toevallig. De Amerikaanse media benaderen de presidentsverkiezingen in hun land al jaren alsof het een wedstrijd is. Het gaat er in de "horse race" vooral om wie er op kop ligt en wie er mogelijk langszij kan komen. Daarbij hoort de onvermijdelijke cijfer-fetish. Slaggemiddelden, scoringspercentages, aantallen rebounds, als u Amerikaanse sportwedstrijden op tv ziet, schieten de statistieken over het scherm. Hetzelfde is het geval bij de presidentsverkiezingen. Geen artikel gaat voorbij en geen reportage wordt gemaakt zonder het noemen van de cijfers uit de laatste peiling. Het geeft de verslaggevers een gevoel van zekerheid dat wat ze beweren wordt onderbouwd door harde cijfers. Maar hoe hard zijn de cijfers eigenlijk? Opiniepeilingen in de Verenigde Staten kennen al een redelijk lange geschiedenis, maar de eerste wetenschappelijk goed onderbouwde peiling stamt uit 1936, toen de eerste Gallup-peiling werd gebruikt bij de verkiezingen waar Franklin D. Roosevelt herkozen werd. De peiling van de Literary Digest, tot dan toe de courante opiniepeiling, voorspelde een enorme overwinning voor de Republikeinse uitdager van Roosevelt, Alf Landon. Cijfers uit de peiling werden vergaard doordat ondervraagden een briefkaart met hun kandidaat konden invullen en weer terugsturen. In 1936 bleken vooral de Roosevelt-haters massaal de kaarten te hebben teruggestuurd. Gallup ging uit van een steekproef gebaseerd op een representatief gedeelte van de bevolking. Peilingen gingen voortaan gepaard met een vermelding van de statistische foutmarge. Peilingen werden telefonisch verricht (Gallup belde de mensen zelf op en was dus niet afhankelijk van het wel of niet inzenden van briefkaarten). Daarbij moest rekening gehouden worden met het feit dat niet iedere Amerikaanse familie de beschikking had tot een telefoontoestel. Deze geschiedenisles is relevant, want de peilingen blijken ook nu weer verder van de werkelijke uitslag te zitten dan ooit. Dat is duidelijk te zien bij de uitslag van de caucus in Iowa. Op de ochtend van de caucus zag de laatste opiniepeiling Reuters/MSNBC/Zogby er als volgt uit: John Kerry: 25% Howard Dean: 22% John Edwards: 21% Richard Gephardt: 18% De uiteindelijke uitslag was als volgt: 1. John Kerry 38% 2. John Edwards 32% 3. Howard Dean 18% 4. Richard Gephardt 11% De foutmarge van de peiling van Zogby was plus of min 4,5. Dat verklaart niet de 13% procent die Kerry meer behaalde, noch de +11% van Edwards of de 7% die Gephardt door de neus werden geboord. Kennelijk is het voorspellen van een voorverkiezing er de laatste jaren niet beter op geworden. Argumenten om het grote verschil tussen de peiling en de einduitslag in Iowa te verklaren zijn legio maar allemaal achteraf. Zo bleek een groot deel van de kiezers nog steeds niet zeker te weten op wie ze gingen stemmen. Zo is een caucus een lastiger kiessysteem om te voorspellen dan een normale voorverkiezing, omdat de kiezer op de caucus ter plekke van voorkeur moet veranderen als zijn favoriete kandidaat niet de benodigde 15% steun krijgt op een van de caucussen. Zo zou een groot deel van de kiezers opeens twijfels hebben gehad bij de verkiesbaarheid van Howard Dean. Zo zou de peiling toch niet meer zijn dan een momentopname. Een opiniepeiling is inderdaad niet meer of minder dan een momentopname en dus als precisie-instrument waardeloos. Maar er zijn meer argumenten waarom de peilingen hun accuratesse verliezen. Opiniepeilers zoals Survey USA gebruiken geavanceerde technieken om te peilen. Bijvoorbeeld door gebruik te maken van een geautomatiseerd systeem, dat zonder tussenkomst van een levend wezen telefoonnummers afbelt en antwoorden optekent. De computer heeft echter geen idee of er wordt opgenomen door een kiesgerechtigde of door het kind des huizes die enthousiast de antwoorden intoetst. De invloed van dat soort uitzonderingen is vast door het vergroten van de steekproef te minimaliseren, maar het vergroot in ieder geval het vertrouwen in peilingen niet. Steeds meer Amerikanen hebben alleen nog maar een mobiele telefoon en zeggen hun vaste lijn thuis op. Mobiele nummers staan niet in een telefoonboek en dus is deze hele groep Amerikanen onbereikbaar geworden voor de opiniepeilers. Als de peilers al aan lijsten van mobiele nummers kunnen komen moeten ze zich houden aan regels en beperkingen. De beller mag namelijk nooit betalen voor een telefoontje van opiniepeilers, en gebeld worden kost voor vrijwel alle Amerikanen met een mobiele telefoon geld. Ook mogen belcomputers niet naar mobiele telefoons bellen van de Federal Communications Commission, die de regels heeft opgesteld. Een bijkomend probleem is de invoering van nummerbehoud, zodat sinds kort ook telefoonnummers die vroeger duidelijk aan een vaste lijn behoorden nu voor een mobiele telefoon kunnen worden gebruikt. De boetes op het onreglementair bellen van mobiele telefoonnummers door peilingbureaus zijn minstens 500 dollar per incident. Zouden dat misschien verklaringen zijn waarom de rechttoe-rechtaan-voorverkiezingen in New Hampshire zulke verschillende resultaten geven in de opiniepeilingen? Vrijwel dagelijks worden er een stuk of zes peilingen gepubliceerd die soms dicht bij elkaar in de buurt liggen en vaak ook niet. Elke zichzelf respecterende landelijke krant, tv-zender, opiniepeiler en lokale krant houdt inmiddels een eigen peiling. Vaak zijn dat tracking polls, die een schijn van zekerheid geven. De uitkomsten van tracking polls zijn namelijk de uitslagen van eigen peilingen over een dag of drie, waarbij de oudste peiling steeds wordt vervangen door de jongste. Maar ondanks die vermeende nauwkeurigheid laten twee peilingen van afgelopen vrijdag (die vandaag natuurlijk al weer helemaal achterhaald zijn) de volgende verschillen zien: Volgens de peiling van Zogby leidt John Kerry met 31 procent, gevolgd door Howard Dean met 22 procent (Dean wil maar niet imploderen). Daarna Wesley Clark met een stabiele 14 procent. Tegelijkertijd komt de American Research Group die het einde van Dean aankondigt: Kerry (31%), Clark (20) en dan pas Dean met 18 procent en John Edwards op 13. Recentere peilingen laten Edwards alweer op plaats twee zien. De grote vraag is: wat heeft de kiezer aan al deze elkaar tegensprekende cijfers? Het nut voor de media is duidelijk, want de kolommen zijn zo snel gevuld en kan er gesproken worden over momentum, koplopers en verliezers. Maar wat schiet de kiezer er mee op? Aan peilingen die alle kanten opschieten hebben zij niets. De cijfers zouden in het ergste geval de verkiezingsuitslag kunnen beïnvloeden. Maar de kans is nihil dat het in de VS komt tot een verbod op opiniepeilingen vlak voor de verkiezingen. Er zit niets anders op dan elke peiling met het nodige wantrouwen te bekijken. maandag, januari 26, 2004
Het was te verwachten: nog geen week na de verrassende winst van John Kerry en John Edwards wordt er al druk gespeculeerd over een eventueel “ticket” met de beide Johnnen. Kerry als presidentskandidaat en Edwards vanzelfsprekend als vice-presidentieel materiaal.
Tijdens het debat afgelopen week was Edwards het in ieder geval meedere malen hevig met Kerry eens, hij ging zelfs zo ver om te zeggen dat “we” voor de Irak-resolutie stemden en dat hij het eens was met Kerry’s tegenstem bij de Defense of Marriage Act. Ik vermoed dat de Edwards-campagne het vice-presidentschap voor hun kandidaat in het achterhoofd houdt, maar dat het Kerry-team het nog veel te vroeg vindt om daar echt serieus over na te denken. Ze hebben er nog wel even de tijd voor.
Howard Dean heeft een paar dagen nodig gehad om een antwoord te vinden op de aanval van de media na zijn Iowa-speech. Hij heeft gegrepen naar het wapen zelfspot. Dat betekende ook dat hij op kwam draven in de Late Show met David Letterman op CBS. Daar mocht hij de “top-tien” doen, een zeer populair onderdeel van de show:
Top Ten Ways I, Howard Dean, Can Turn Things Around 10. "Switch to decaf" 9. "Unveil new slogan: 'Vote for Dean and get one dollar off you next purchase at Blimpie'" 8. "Marry Rachel on final episode of 'Friends'" 7. "Don't change a thing -- it's going great" 6. "Show a little more skin" 5. "Go on 'American Idol' and give 'em a taste of these pipes" 4. "Start working out and speaking with Austrian accent" 3. "I can't give specifics yet, but it involves Ted Danson" 2. "Fire the staffer who suggested we do this lousy Top Ten list instead of actually campaigning" 1. "Oh, I don't know -- maybe fewer crazy, redfaced rants" De laatste politicus voor Dean die een top-10 bij Letterman deed was Dick Gephardt. Geen goed voorteken.
Toen Howard Dean nog probleemloos op de Democratische nominatie leek af te stevenen, wreven de Republikeinen zich in de handen. Dat werd een makkie, wan Dean was te noordelijk, te liberal, te vijandelijk. Maar gelukkig hoeven ze hun strategie niet helemaal aan te passen mocht John Kerry hun democratische opponent worden: die is namelijk te noordelijk, te liberal en – nog erger – te Kennedy.
Volgens de voorzitter van de National Republican Committee, Ed Gillespie, is Kerry een ”super liberal” In een speech voor de Conservative Political Action Conference zei Gillespie: "Whether it’s economic policy, national security policy, or social issues, John Kerry is out of sync with most voters. Americans for Democratic Action – the premier liberal rating organization – puts his lifetime rating at 93 percent. Sen. Kennedy has a lifetime rating of only 88 percent. Who would have guessed it? Ted Kennedy is the conservative senator from Massachusetts!" Echt zorgen hoeft Kerry zich niet te maken over deze aandacht. Gillespie heeft ook Clark, Gephardt en Dean in hun eigen thuisstaten in toespraken onderuit gehaald en deed dat kort geleden in Iowa nog eens dunnetjes over.
Howard Dean, gewoon op weg naar de volgende voorverkiezingen, heeft de aanval geopend op Alan Greenspan, al sinds jaar en dag de voorzitter van de Federal Reserve, de Bank van de VS. Dean vindt dat Greenspan te politiek is geworden en maar vervangen moet worden: "If he lacks the political courage to criticize the (budget) deficits, if he was foolish enough — and he's not a foolish man — to support the outrageous tax cuts that George Bush put through, then he has become too political and we need a new chairman of the Federal Reserve. I'm troubled by his willingness to bend in political winds. That's something a Fed chief should never do."
Wat Greenspan wel gedaan heeft, is waarschuwen voor de gevaren van een hoog begrotingstekort, hoewel hij eerder voor belastingverlaging dan voor toenames in de uitgaven is. Analisten geloven dat Greenspans standpunt pro-belastingverlaging president Bush heeft geholpen om zijn belastingverlaging door het Congres geloodst te krijgen. Dean, die korte tijd op Wall Street heeft gewerkt, zou wel weer iemand willen aannemen die eenzelfde CV heeft als Greenspan, of zoals zijn voorganger Paul Volcker, als hij in de positie zou komen om een opvolger aan te wijzen.
Ex-kandidaat Dick Gephardt heeft gezegd dat hij niet eerder dan 3 februari (de datum waarop zijn thuisstaat en nog zes andere staten hun voorverkiezingen houden) bekend zal maken of en zo ja wie van de overgebleven kandidaten hij zal steunen. Gephardt heeft ook gesproken met een aantal superdelegates – gekozen functionarissen en andere Democratische leiders die op de Democratische conventie zullen helpen om een kandidaat te kiezen – op wier steun hij mocht rekenen. Superdelegates zijn niet gebonden aan de uitslag van de voorverkiezingen in hun staat en mogen dus op de conventie nog steeds op Gephardt stemmen. De ex-kandidaat heeft de vijftien superafgevaardigden die hem steunden gevraagd op iemand anders te stemmen.
Volgens Wesley Clark hebben 39 stafleden van Gephardt’s campagne zich bij zijn eigen campagne gevoegd.
De eerste westelijke staat waar voorverkiezingen worden gehouden is Arizona, op 3 februari. Die dag is sowieso interessant, omdat er een zevental staten tegelijk stemt, dus dat levert weer nieuwe inzichten op. Maar vooral Arizona is interessant, omdat de uitslag daar een indicatie kan zijn hoe de rest van de westelijke staten zal gaan stemmen. Er zijn in de staat 72 afgevaardigden voor de nationale Democratische conventie te verdelen. De verkiezingsdatum is in Arizona vervroegd van maart naar begin februari omdat de staat graag een grotere rol in het verkiezingsproces wil spelen, zegt Democratisch gouverneur Janet Napolitano van de staat: "We're the second-fastest-growing state in the country, and we're now the fourth-largest state west of the Mississippi River. We have a very diverse population ethnically, and we have the potential to be a true battleground state in the fall."
Overigens won Bush hier in 2000 met 51-45% van Al Gore. zondag, januari 25, 2004
Mijn favoriete CNN-programma is Late Edition, met Wolf Blitzer, elke zondagavond vanaf een uur of zes. Eigenlijk is Crossfire mijn favoriete programma, maar die zenden ze niet meer uit op CNN International. Vanavond was de uitzending alleen al geslaagd omdat de gasten in items met meer dan een gast aan het slot allemaal netjes synchroon "Thank you, Wolf" zeiden, alsof het was ingestudeerd. Kleine momenten om van te genieten, want verder domineerden (de peilingen in) New Hampshire en natuurlijk de Dean "I had a scream"-speech de uitzending. Leuk was ook de internetpeiling met de vraag: maken de media een te grote zaak van Dean's speech? Daarop antwoordde een overgrote meerderheid met: Ja! Ik denk niet dat Wolf of zijn collega's zich daar iets van aan zullen trekken.
Om nog maar eens aan te tonen hoe zeer de peilingen in New Hampshire alle kanten op zwaaien, nogmaals peilingcijfers, ditmaal van CNN en Gallup:
38% Kerry 25% Dean 12% Lieberman 10% Clark 9% Edwards Wat blijkt uit deze cijfers? Dat Howard Dean zich herstelt, dat John Edwards nog moet wachten op zijn tweede plaats en dat het met Wesley Clark niet zo goed gaat. Of we moeten vaststellen dat de peilers het ook niet meer weten. Overigens heeft een flinke 28 procent van de ondervaargden aangegeven dat ze nog van mening kunnen veranderen. We wachten af tot dinsdag.
Volgens Newsweek zou John Kerry in een hypothetische presidentsverkiezing op dit moment president Bush verslaan: 49-46 procent. Wat opvalt is dat alle kandidaten het beter doen tegen Bush dan ooit tevoren, meestal maar een paar procenten verschil, maar dan wel in het voordeel van Bush. Dat betekent ten eerste dat de State of the Union niet bijzonder is gewaardeerd en ten tweede dat de strijd om de Democratische nominatie in de VS eindelijk op de interesse van de kiezers mag rekenen.
John Kerry is in de peiling nog steeds de koploper onder de Democraten, met 30 procent van de geregistreerde kiezers achter zich. De rest volgt op eerbiedwaardige afstand: John Edwards (13%), Howard Dean (12) en Wesley Clark (12). De foutmarge van de peiling was plus of min drie. Dus Bush zou als er vandaag verkiezingen waren net zo goed kunnen winnen van Kerry, althans volgens deze peiling. Jammer dat dat in de berichtgeving meestal wordt verzwegen. Maar: er worden geen verkiezingen gehouden vandaag. Dus de peiling is inderdaad zwaar hypothetisch en omdat er nog niet eens een Democratische kandidaat bekend is ook nog eens volstrekt waardeloos. De meeste kiezers vragen zich nog steeds af of de Democratische kandidaten verkiesbaar zijn. 87 procent denkt dat het een beetje tot zeer waarschijnlijk is dat president Bush in november wordt herkozen. Van de kandidaten vinden ze wel Kerry het meest verkiesbaar. Zeker is dat er niets zeker is. Er heeft nog geen zuidelijke of westelijke staat een voorverkiezing gehouden en Amerikanen kun je niet over een kam scheren. Wie populair is in Ohio of New Hampshire, is dat niet per se in het zuiden of westen. Dus houdt uw adem nog maar even in.
De uitslagen van de peilingen in New Hampshire beginnen uit elkaar te lopen, en wel zover dat we ons met een blij gemoed kunnen gaan afvragen of het doen van peilingen de stress wel waard is.
Neem nu de volgende peilingen. Volgens de cijfergoochelaars van Reuters, MSNBC en Zogby wordt de strijd in NH alleen maar spannender. John Kerry staat nog aan de leiding met 31 procent, gevolgd door 22 procent voor Howard Dean. Wesley Clark staat op drie met een stabiele 14%. De peiling is een tracking poll, dus de cijfers zijn een gemiddelde van de laatste drie dagen. Wanneer de gegevens van de laatste dag worden toegevoegd, vallen de oudste cijfers af. Wat de peilers zagen was dat de op de laatste peildag het verschil tussen Kerry en Dean al weer kleiner werd. Bovendien liepen John Edwards en Joe Lieberman al weer in op de koplopers. Peiler John Zogby: "Dean's showing on Friday may suggest that he has bottomed out and may in fact be starting to increase. Another day like this and Dean may be in striking distance again." Waar blijft die implosie nou die een groot aantal journalisten, inclusief de verzuurde Jan Tromp van de Volkskrant, triomfantelijk had weten te melden? Vul hier uw gejuich in als u aanhanger van Dean bent. Maar nee, wacht, hier is een andere peiling, namelijk die van de American Research Group. En wie stoomt daar op naar de tweede plaats, Howard Dean voorbijstrevend? Niemand minder da Wesley Clark. De stand in de ARG-peiling is namelijk als volgt: Kerry (31%), Clark (20%), Dean (18%), Edwards (11%). U kunt nu weer teleurgesteld terugvallen in uw bureaustoel. Misschien is het het verstandigst dat u geen stukjes over opiniepeilingen meer leest en woensdagochtend gewoon de uitslag van de voorverkiezingen in New Hampshire tot u neemt.
Howard Dean is intussen de inwoners van New Hampshire en over hun rug de inwoners van heel Amerika aan het overtuigen dat hij diep in zijn hart toch een heel rustige jongen is. Die ene uitbarsting, niet meer dan een minuut, dat moesten we toch maar snel vergeten. Dus op campagnebezoek in Milford, NH, speelde de oud-gouverneur gitaar (natuurlijk: blues) in een muziekinstrumentenwinkel en proclameerde zijn inmiddels beruchte speech van vorige week maandag in Iowa, maar nu op een normaal volume. En verdomd, dan klinkt het helemaal niet slecht: “May I say we are going to win South Carolina. We are going to win New Hampshire. We will win Ohio. We will win Arizona. And then, we'll go on to win Massachusetts. And after we are done doing that, we will win New York," maar dan heel rustig. ? Na het welgemeend applaus van zijn volgelingen zei hij: "I couldn't resist. That does look more presidential, doesn't it?"
Van mij mag Dean nog wel een tijdje mee.
Tijdens het debat tussen Democraten in New Hampshire heeft Wesley Clark geklaagd dat een van de ondervragers, de journalist Brit Hume van Fox News Channel, zijn eigen Republikeinse agenda nastreefde toen hij de ex-generaal vroeg of hij wel een echte Democraat was. De Democraten klagen al tijden dat Fox News een conservatief bolwerk is.
De woordvoerder van Fox News, Paul Schur, vindt dat de vragen die hun journalist stelde gewoon gesteld moeten kunnen worden: "This is not the first time General Clark has been questioned about his party affiliation. His handlers should spend their time on more constructive things, such as trying to come up with reasons for the general's slippage in the polls." De campagne van Clark heeft toegegeven dat het er op llijkt alsof hij het momentum in New Hampshire heeft verloren. De zoveelste keer dat het ongrijpbare momentum van de ene naar de andere kandidaat verspringt. Brit Hume is overigens inderdaad zeer conservatief.
Howard Dean heeft het de laatste week druk gehad met het blussen van brandjes. Meerdere malen verscheen hij op tv, eenmaal zelfs met zijn vrouw Judy, die niet echt dol is op camera’s, om zijn veelbeschreven verbale uitbarsting en daaropvolgende deuk in het imago op te poetsen. Tv-optredens zijn daar zeer geschikt voor. Bill Clinton en zijn vrouw hebben daar meerdere malen gebruik van gemaakt en bij hun was het meestal redelijk succesvol.
Dit is Dean’s verklaring voor zijn gedrag: "Look, I'm not a perfect person. I have my warts. I sometimes say things that get me in trouble. I wear suits that are cheap. But I say what I think, and I believe what I say, and I'm willing to say things that are not popular but that ordinary people know are right. In other words, I lead with my heart and not my head. That's the only chance we have against George Bush." Dean kwam opdraven voor een interview met Diane Sawyer in Primetime Thursday van ABC, samen met zijn vrouw. Dean pareert de vragen over zjin optreden met de nodige zelfspot, een goed teken. Een slechte stem vanwege een beginnende bronchitis deed hij in Lebanon, NH, af met: "I still have not recovered my voice from my screeching in Iowa."
Er zijn weer endorsements uitgedeeld. Hoewel we inmiddels weten dat de steun van de vrouw van de gouverneur (Kerry) meer gewicht in de schaal legt dan die van zo’n 24 vakbonden (Gephardt), is elke kandidaat toch weer zo blij dat het in zijn reactie altijd lijkt alsof hij de staatsloterij heeft gewonnen.
Dus mag Joe Lieberman de steun van een aantal computerbedrijven uit Silicon Valley verwelkomen, zijn de vakbonden die Dick Gephardt steunden op zoek naar een nieuwe kandidaat, steunen de leden van de United Food and Commercial Workers John Kerry en 25 moeders uit Keene, NH, scharen zich achter Dennis Kucinich. Wesley Clark heeft de steun gekregen van oud-burgemeester van New York David Dinkins. Het moet niet gekker worden. Als oud-burgemeesters al endorsements gaan uitdelen, wanneer kunnen we dan de steun van Eisenhower aan Clark verwachten? Maar niet alle belangenverenigingen zoeken een alliantie met kandidaten. Zo onthoudt de National Candle Association zich van alle vormen van endorsement. Ze zullen vast geen enkele kandidaat een helder licht vinden.
Nog een keertje over de speech van Howard Dean in Iowa, maar nu voor het juiste perspectief. Dean-woordvoerder Jay Carson: "The real question is, why are we talking for the fourth day in a row about less than 30 seconds of a speech in Iowa when there are 9 million Americans unemployed, 43 million Americans without health insurance and people are dying in Iraq?"
|