 |
|
|
De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004
Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008 Home About this weblog Bronnen Mail mij 
Archief 08/10/2003 - 08/17/2003 08/17/2003 - 08/24/2003 08/24/2003 - 08/31/2003 08/31/2003 - 09/07/2003 09/07/2003 - 09/14/2003 09/14/2003 - 09/21/2003 09/21/2003 - 09/28/2003 09/28/2003 - 10/05/2003 10/05/2003 - 10/12/2003 10/12/2003 - 10/19/2003 10/19/2003 - 10/26/2003 10/26/2003 - 11/02/2003 11/02/2003 - 11/09/2003 11/09/2003 - 11/16/2003 11/16/2003 - 11/23/2003 11/23/2003 - 11/30/2003 11/30/2003 - 12/07/2003 12/07/2003 - 12/14/2003 12/14/2003 - 12/21/2003 12/21/2003 - 12/28/2003 12/28/2003 - 01/04/2004 01/04/2004 - 01/11/2004 01/11/2004 - 01/18/2004 01/18/2004 - 01/25/2004 01/25/2004 - 02/01/2004 02/01/2004 - 02/08/2004 02/08/2004 - 02/15/2004 02/15/2004 - 02/22/2004 02/22/2004 - 02/29/2004 02/29/2004 - 03/07/2004 03/07/2004 - 03/14/2004 03/14/2004 - 03/21/2004 03/21/2004 - 03/28/2004 03/28/2004 - 04/04/2004 04/04/2004 - 04/11/2004 04/11/2004 - 04/18/2004 04/18/2004 - 04/25/2004 04/25/2004 - 05/02/2004 05/02/2004 - 05/09/2004 05/09/2004 - 05/16/2004 05/16/2004 - 05/23/2004 05/23/2004 - 05/30/2004 05/30/2004 - 06/06/2004 06/06/2004 - 06/13/2004 06/13/2004 - 06/20/2004 06/20/2004 - 06/27/2004 06/27/2004 - 07/04/2004 07/04/2004 - 07/11/2004 07/11/2004 - 07/18/2004 07/18/2004 - 07/25/2004 07/25/2004 - 08/01/2004 08/01/2004 - 08/08/2004 08/08/2004 - 08/15/2004 08/15/2004 - 08/22/2004 08/22/2004 - 08/29/2004 08/29/2004 - 09/05/2004 09/05/2004 - 09/12/2004 09/12/2004 - 09/19/2004 09/19/2004 - 09/26/2004 09/26/2004 - 10/03/2004 10/03/2004 - 10/10/2004 10/10/2004 - 10/17/2004 10/17/2004 - 10/24/2004 10/24/2004 - 10/31/2004 10/31/2004 - 11/07/2004 11/07/2004 - 11/14/2004 11/14/2004 - 11/21/2004 11/21/2004 - 11/28/2004
|
zaterdag, mei 29, 2004
De afgelopen week leek heel de Amerikaanse media in rep en roer vanwege de mogelijkheid dat John Kerry wellicht niet zijn acceptance speech zou houden op de Democratische conventie. Allemaal storm in een glas water en waarschijnlijk een goed geplaatste publiciteitsstunt, want Kerry heeft al aangegeven gewoon de nominatie van zijn partij te accepteren aan het eind van de conventie. Maar elke minuut op tv die de campagne van Kerry niet hoeft te betalen is meegenomen. Dit is weer een goed voorbeeld.
Net zoals het volgende: het Kerry-team spendeert 750.000 dollar in het Republikeinse Virginia. Waarom dat nou weer? Om de zwakte van Bush te onderstrepen? Of om weer een berg gratis publiciteit te genereren? De kans dat Kerry Virginia wint is erg klein. Alleen een inmaakpartij op 2 november zou daar toe kunnen leiden. Zit er niet in. Tot zover. Las Vegas. gepubliceerd door Marc op zaterdag, mei 29, 2004 # 
Sommige mensen menen de verkiezingen te kunnen voorspellen aan de hand van de economie, of gebaseerd op de lengte van de kandidaten of het aantal dochters dat ze hebben. Volgens de Los Angeles Times is de uitslag van de laatste wedstrijd van de Washington Redskins al 72 jaar lang een goede graadmeter voor wie er de verkiezingen gaat winnen. Als het American football-team uit Washington DC verliest of gelijk speelt, dan verliest de partij van de zittende president. De laatste wedstrijd van de Redskins voor de verkiezingen is op 31 oktober, wanneer zij uitkomen tegen de Green Bay Packers. De uitslag van de Washington Redskins kwam de laatste 18 keer overeen met die van de presidentsverkiezingen, een statistische topprestatie, want de kans daarop is 1 op 263,5 miljoen.
gepubliceerd door Marc op zaterdag, mei 29, 2004 #
Op Nancy Reagan na kent bijna niemand Ronald Reagan zo goed als Michael Deaver, die sinds 1966 onderdeel uitmaakte van de politieke entourage van Reagan. De carrière van gouverneur tot president opgeschreven door een insider. Weinig kritiek, want Deaver was een groot bewonderaar van Reagan, maar ook hier geldt dat een beeld van een politicus pas compleet is wanneer beide kanten van de zaak bekeken worden. Er zijn al veel kritische boeken over president Reagan geschreven, dan is een aardig en persoonlijk boek voor de afwisseling ook weer goed om te lezen. Redelijk wat ruimte is ingeruimd voor de aanslag op Reagan. Wie daar meer van wil weten kan ook de film "The day Reagan was shot" bekijken, geproduceerd door Oliver Stone en met in de hoofdrol Richard Dreyfuss als Alexander Haig.
gepubliceerd door Marc op zaterdag, mei 29, 2004 # vrijdag, mei 28, 2004
Al in een aantal lijstjes met uitslagen van Democratische voorverkiezingen komt de naam Lyndon H. LaRouche voor. Wie is die man? Een eenzame gek die in een paar steten meedoet? Het is wat serieuzer dan dat, al zouden sommige Democraten er niet voor terugdeinzen deze partijgenoot als gek te omschrijven.
LaRouche staat in zeker 33 staten op de kieslijst, dus hij is een nationale kandidaat te noemen. Hij is geboren in 1922 en is econoom. Hij was presidentskandidaat voor de U.S. Labor Party in 1976 en voor de Democratische partij in 1980, 1984, 1988, 1992, 1996 en 2000. Van 1988 tot 1994 was hij verwikkeld in een rechtszaak waarin hij werd beschuldigd van en veroordeeld voor samenzwering. Sommigen spraken van een showproces van het niveau "Dreyfus," maar een neutrale reactie op de zaak heb ik zo snel niet kunnen vinden. LaRouche doet dus ook dit jaar weer mee en is net zo kansloos als al die jaren daarvoor. Bijzonderheid: op zijn website kun je dvd's bestellen van live-optredens van LaRouche de je dan weer op campagne-evenementen ter ere van hemzelf kunt afspelen. De website is een bezoek waard. gepubliceerd door Marc op vrijdag, mei 28, 2004 #
Project Vote Smart is een uitgebreide site die het de kiezer makkelijker moet maken om de juiste beslissing in het stemhokje te maken. Dus veel informatie over de kandidaten, hun stemgedrag, de financiën en standpunten. VoteSmart is een onpartijdige organisatie die vindt dat de kiezer zo goed mogelijk geïnformeerd moet worden. Onder de oprichters bevonden zich oud-presidenten Gerald Ford en Jimmy Carter, al vermoed ik dat ze alleen hun naam hebben bijgedragen, maar niettemin een lovenswaardig streven.
gepubliceerd door Marc op vrijdag, mei 28, 2004 #
De hoeveelheid twijfelende kiezers is de afgelopen decennia stabiel gebleven. Van het totale aantal stemmers stemt 40 procent Republikeins, veertig procent Democratisch en twintig procent zegt niet perse een van de partijen aan te hangen. Op deze groep van twintig procent richt zich meestal de campagne. Het befaamde split ticket voting (kies de president van de ene partij en een Congreslid van de andere) is ook nooit aangetoond.
gepubliceerd door Marc op vrijdag, mei 28, 2004 # donderdag, mei 27, 2004
Iedereen kan zich nog wel de verkiezingen van 1996 herinneren, toen president Clinton in november weinig heel hield van de Republikeinse kandidaat Bob Dole. De laatste was vooral bekend omdat hij altijd een pen in zijn rechterhand hield omdat hij door een oorlogswond opgelopen in de Tweede Wereldoorlog niets kon doen met die hand. Oh, en hij is onsterfelijk geworden met het van een podium afvallen.
Beter was geweest wanneer hij herinnerd zou worden als de kandidaat met het best ontwikkelde gevoel voor humor. Vooral in de categorie zelfspot en cynisme was hij ongeëvenaard. Een paar aardige voorbeelden: Over respectievelijk president Ford, president Carter en president Nixon: "Hear no evil, see no evil and evil." In de Tonight Show, in 1993: "A lot of people think I'm grumpy. But you have to remember, my wife's president of the Red Cross. I never know how much blood I gave during the night." gepubliceerd door Marc op donderdag, mei 27, 2004 #
In de VS zijn veel meer baantjes waar je je verkiesbaar moet stellen om die te krijgen dan in Nederland. Het begint al op school, waar verkiezingen worden gehouden voor "school president." Stemmen en je verkiesbaar stellen worden er al vroeg in gestampt. In het dagelijks leven zijn er duizenden baantjes waarvoor mensen je moeten kiezen en waar je dus campagne voor dient te voeren. Niet alleen banen in de gemeenteraad of in het Congres van de staat, maar ook de baas van de posterijen (Postmaster General), landsadvocaat (Attorney General) of de schoolraad (School Board) zijn verkiesbare banen.
Het is dus geen wonder dat er allemaal boeken zijn te krijgen met daarin uitleg hoe je je kandidaat kunt stellen voor wat voor baan dan ook. Een daarvan is uit de briljante serie "For Dummies," ditmaal "Politics for Dummies." Naast uitleg over het Amerikaanse politiek systeem en uitleg over hoe je moet stemmen en hoe je je kandidaat kan steunen, ook een sectie over het zelfs verkiesbaar zijn. Hoe onderscheid je je van je tegenstanders, hoe hou je het vol om langs alle huizen te gaan om mensen te overreden om op je te stemmen en ga zo maar door. Mocht je naar Amerika willen verhuizen in de hoop ooit nog eens een campagne te voeren voor een verkiesbaar ambt, vergeet dan niet: president kan je alleen maar worden als je geboren bent in de VS. Maar voor gouverneur hoef je alleen Amerikaans staatsburger te zijn. gepubliceerd door Marc op donderdag, mei 27, 2004 #
Het verschil tussen Republikeinse humor en Democratische humor is volgens mij dat Democraten altijd lol maken over hoe dom hun politieke tegenstanders wel zijn en Republikeinen over hoe slecht hun tegenstanders zijn. Daarom leveren Democratische boeken over Republikeinen vaak leukere momenten op dan omgekeerd. Een goed voorbeeld daarvan is Slander, van Ann Coulter. Zoals ik al eerder op dit weblog schreef is Ann Coulter de Pamela Hemelrijk van de VS, alleen kan ze beter schrijven en ziet ze er stukken beter uit (www.annclouter.com). Maar haar haat van Democraten en vooral Liberals spuit van elke bladzijde en de humor is bijtend als zoutzuur en net zo hard op de man als waar ze haar tegenstanders van beschuldigt. Feiten zijn niet zo belangrijk, interpretatie van feiten is alleen interessant wanneer ze in het straatje van Coulter terecht komen. Toch is het een boek dat iedereen een keer zou moeten lezen. Volgens mij zou het sterker zijn wanneer de feitelijke onjuistheden uit Slander verwijderd zouden worden, want dan nog blijft haar tirade tegen Liberals en al het kwade waar zij voor staan overeind, tenminste vanuit Republikeins perspectief. Juist omdat hier in Nederland het Republikeinse perspectief altijd een beetje ondersneeuwt zou het lezen van dit boek (of welk ander Republikeinse, anti-Liberal boek) verplicht moeten zijn voor Amerikadeskundigen of hen die zich zo noemen.
gepubliceerd door Marc op donderdag, mei 27, 2004 # woensdag, mei 26, 2004
In 1992 was vice-presidentskandidaat Al Gore te gast bij Larry King Live, van CNN. In de show kunnen mensen bellen met vragen. Een vrouw belde van Ashville, Carolina en zei: "Ik zou het waarschijnlijk niet moeten zeggen, maar ik vind u een heel aantrekkelijke man."
"Uh, oh" stamelde Gore, ie niet wist wat hij moest zeggen. "Ben je vrij voor een afspraakje vrijdagavond?" vroeg de vrouw. "Nee!" riep Gore wanhopig. "Nee!" herhaalde Larry King, "Hij is niet beschikbaar. Hij is gelukkig getrouwd." "Ah, kom op, " drong de vrouw aan. "Dat is het antwoord," zei Gore, "Ik ben niet beschikbaar." "Zelfs niet voor je vrouw?" vroeg de belster. Gore was verward: "Ja, wel voor mijn vrouw." De vrouw lachte en zei: "Hoi, dit is Tipper. Ik bel je uit Ashville. Je doet het goed hoor." Gore had de stem van zijn vrouw niet herkend. gepubliceerd door Marc op woensdag, mei 26, 2004 #
Geen spectaculair onthullend verhaal over het leven aan boord van Air Force One, het vliegtuig van de president van de Verenigde Staten. Maar wel een aardig inkijkje in het leven aan boord. De auteur was staflid (nieuwsanalist) van Bill Clinton en vergezelde hem op reis naar 22 landen, 36 Amerikaanse staten en 137 steden. Anekdotisch maar verder vooral onderhoudend, al wordt de zoveelste vlucht op den duur wat minder spannend om te lezen. Het zou een mooie aanvulling kunnen zijn op documentaire van National Geographic over Air Force One.
gepubliceerd door Marc op woensdag, mei 26, 2004 #
In de USA Today van 25 mei een uitgebreid artikel over de cruciale staten. De krant onderscheidt vier regio's, of in ieder geval gebieden met grote overeenkomsten:
Old Economy: de staten van de grote industrieen, die vooral te lijden hebben gehad van de uitstroom van banen naar lage-lonenlanden. Deze negen staten komen overeen in de grote stijging van de werkloosheid. Coastal Environs: vier staten aan de oost- en westkust - Oregon, Washington, Maine en New Hampshire. Groene staten, waar dus naast de economie het milieu belangrijk is. De inwoners zijn vaak independents, dus niet loyaal an een partij. Ralph Nader deed het er in 2000 erg goed. Cactus Corridor: Arizona, Nevada en New Mexico. Grote invloed van de Hispanic stemmers, die dus actief versierd worden door de kandidaten. Florida: een regio op zich. Zie 2000. Het lijkt er op dat de staat net zo verdeeld is als in 2000. Wat vooral opvalt is dat de kandidaten de staten die ze wel in de zak hebben kwa aandacht overslaan en zich vrijwel geheel richten op de battleground states. Dat is niet eerder zo extreem voorgekomen. De kandidaten komen wel naar California en New York, maar vooral om geld op te halen. Het risico bestaat nu dat die staten zich gepasseerd gaan voelen. Dat zou leuke verrassingen op kunnen leveren (maar waarschijnlijk niet). gepubliceerd door Marc op woensdag, mei 26, 2004 #
Nu bekend is geworden dat John Kerry overweegt om zijn acceptatiespeech pas vier weken na de Democratische conventie uit te spreken, zijn de winkeliers van Boston, waar de conventie wordt gehouden, teleurgesteld. Daar gaan hun extra inkomsten. Want wat John Kerry ook voor geruststellends roept ("De conventie gaat gewoon door, hoor!"), het feit dat de conventie niet wordt afgesloten door de acceptatiespeech van de kandidaat, heeft toch echt gevolgen voor de aandacht voor de conventie. Het is al een circus met een bekende afloop, maar nu is die afloop er niet eens. Dat gaat zeker media-aandacht schelen en dus tv-tijd en dus geld. Wat Kerry ook roept.
De Democraten hadden gewoon in moeten zien dat het in deze verkiezingen nog meer dan vier jaar geleden om geld inzamelen draait en dat een verschil van vijf weken tussen beide conventies gewoon veel te groot is. Nu maar hopen dat ze dat over vier jaar beter oplossen. gepubliceerd door Marc op woensdag, mei 26, 2004 #
Aangezien de rechter niet van plan was om op verzoek van de Republikeinen de Democratische actiegroepen aan te pakken die grote hoeveelheden geld inzamelen voor anti-Bush-tv-spotjes, besluiten de Republikeinen hetzelfde te gaan doen. Dus de organisatie Let Freedom Ring gaat grote hoeveelheden dollars inzamelen bij donateurs van de Republikeinse partij, overigens zonder hun donateurs bekend te maken, want de organisatie valt onder een ander belastingvrij regeltje van de Democratische tegenhangers (zoals MovOn.org). Zo slim zijn ze dus weer wel bij de Republikeinen.
gepubliceerd door Marc op woensdag, mei 26, 2004 # dinsdag, mei 25, 2004
Als u nog geen idee heeft op wie u toch zou stemmen, indien u Amerikaans burger was geweest, dan kunt u terecht op een van de Amerikaanse varianten van de Stemwijzer: President Match. De site neemt u via een aantal vragen door het hele politieke standpuntenspectrum heen en na afloop weet u welk hokje u rood mag kleuren (behalve dan dat tegenwoordig niemand tegenwoordig nog hokjes rood kleurt. Die traditie is ook alweer verloren gegaan). Op dezelfde site kunt u ook de standpunten van kandidaten met elkaar vergelijken. Deze site is van AOL News en Time Magazine.
Een andere stemwijzer vindt u hier: SelectSmart gepubliceerd door Marc op dinsdag, mei 25, 2004 #
Dit is mijn stokpaardje. Opiniepeilingen, vooral die met betrekking tot de presidentsverkiezingen, zijn uitermate onbetrouwbaar. Het bekendste voorbeeld is dat van de verkiezingen van 1948, toen Thomas Dewey in de peilingen Avenue-lengtes op de toenmalig zittende president Harry Truman voor lag. Truman won met meer dan 2 miljoen stemmen verschil. Exit betrouwbaarheid opiniepeilingen, in ieder geval die van toen.
De stijging in de populariteit van de kandidaten in de peilingen (de bounce), die zich traditioneel voordoet na een ieders partijconventie, is opmerkelijk omdat het daarvoor nodig is dat de ondervraagden èn een dwarsdoorsnede van de bevolking zijn èn massaal naar de conventies kijken. De kijkcijfers spreken dat tegen. De beste indicatie voor de onbetrouwbaarheid is de foutmarge, die altijd in driepuntsletter onder de peiling staat en door de meeste journalisten voor het gemak maar achterwege wordt gelaten. Een foutmarge van plus of min 3 tot 5 punten is heel normaal en dat betekent dat als het verschil in percentage tussen de twee kandidaten minder is dan de foutmarge, de uitslag van de peiling waardeloos is. Dit jaar stuiteren de peilingen weer alle kanten op. De elkaar hevig beconcurrerende beroepspeilers komen vrijwel altijd met elkaar tegensprekende peilingen in het nieuws. Als CNN meldt dat Kerry weer uitloopt, brengt Newsweek het nieuws dat de stand weer bijna gelijk is. En omgekeerd. gepubliceerd door Marc op dinsdag, mei 25, 2004 #
Vergeet Irak, John Kerry heeft een eigen campagnevliegtuig! First things first. Het gaat om een ruime Boeing 757-200, met John Kerry en President op de romp, met ruimte voor de campagnelieden, media en geheime dienst. Geen charters meer voor Kerry, maar dus een eigen vliegtuig. Dus niet meer achter een cokesnuivende Fleetwood Mac maar het hele vliegtuig voor jezelf. De campagne bepaalt wie er meevliegt. Er kunnen 97 man mee.
gepubliceerd door Marc op dinsdag, mei 25, 2004 #
De voortdurende gewelddadigheden in Irak lijken de ondervraagden van opiniepeilingen niet in de koude kleren te gaan zitten. De cijfers zien er voor president Bush minder rooskleurig uit dan een maand eerder.
Volgens CBS staat John Kerry met 47 procent tegen 41 voor Bush voor. Nader op 5. Volgens ABC staan de heren gelijk: 46 procent. Volgens CNN staat Kerry 1 procent voor: 47 tegen 46 voor Bush. Twee keer een gelijkspel en een keer een redelijke maar niet grote voorsprong voor Kerry. Met de problemen in Irak had Kerry volgens veel experts al veel verder voor horn te staan. Maar de experts hebben noi=gal de neiging hun opinie tot feit te verklaren, en dat lijkt hier ook weer het geval. De aandacht voor de verkiezingen in de VS is nog minimaal, behalve in de media. De zorg voor Irak is groot, maar wordt nog niet erg gekoppeld aan de verkiezingen. Ziet u wel? Achteraf verklaren is niet zo ingewikkeld. gepubliceerd door Marc op dinsdag, mei 25, 2004 # maandag, mei 24, 2004
April bracht goed nieuws voor president Bush en wellicht ook voor zijn herverkiezingsprogramma. De werkloosheidscijfers waren namelijk meer dan bemoedigend, vooral in de cruciale staten, waarin de verkiezingen wel eens beslist zouden kunnen worden. Werkgelegenheidscijfers waren 0,2 procent gestegen en in een aantal van de 17 swing states zelfs dubbel, dus 0,4 procent. Missouri, Oregon, Wisconsin, West Virginia, Minnesota, Michigan, New Hampshire, Florida, Nevada en Washington zagen de werkgelegenheid groeien. Vooral industriele staten in en rond de Mid West. Bush bejubelde de cijfers in zijn wekelijkse radiopraatje op zaterdag: "These gains are the result of the hard work of Americans - and a pro-growth, pro-jobs agenda that begins with tax relief."
De Kerry-campagne wees er nog maar eens op dat er nog steeds 2 miljoen banen minder zijn dan toen president Bush begon. Het gat is diep en er zal nog flink wat moeten gebeuren voordat het land uit het gat geklommen is, aldus het Kerry-team. Er zijn wel donkere wolken waar te nemen. De onzekere situatie in Irak leidde al tot een daling op de beurs, de rente is gestegen en ook de brandstofprijzen schieten de lucht in, wat voor de Amerikanen (en vakantiegangers in de VS) hard aankomt. gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 #
Je kon er op wachten: na een duikeling van John Kerry over zijn fietsstuur (niet vreemd na zijn capriolen met zijn snowboard) kreeg ook president Bush het voor elkaar om van zijn fiets te vallen. Een paar schrammen waren het resultaat, maar een aanwezige (!) dokter kon vaststellen dat er niet veel aan de hand was, en dat de president gewoon door kon gaan met het regeren van het land, het feesten met zijn voor het examen geslaagde dochters en met campagne voeren.
Vreemd, als er al een dokter meefietst met de president kan er dan ook niet iemand een matras voor Bush uitfietsen, zodat hij in ieder geval zacht landt? gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 #
De Center for Public Integrity houdt op zijn eigen website ook precies bij hoeveel er aan welke kandidaat wordt gegeven. De gegevens hebben gediend als basis voor de nieuwste versie van The Buying of the President 2004, door Charles Lewis, in samenwerking met het Center. Met veel aandacht voor langdurige donoren voor een kandidaat, de neiging tot geheimzinnigheid door kandidaten en de organisaties achter de inzamelingen van fondsen.
Ook op de site van Open Secrets een duidelijk overzicht van de ingezamelde bedragen voor de kandidaten. Het blijkt maar weer dat het internet meer kan zijn dan een verzameling illegale MP3-tjes en natuurplaatjes. gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 #
Handboek voor politici, geschreven door het team dat Bill Clinton het Witte Huis in kreeg. Beiden zijn nu co-host van CNN's debatprogramma Crossfire, dat helaas niet meer te ontvangen is op de Nederlandse tv.
In het boek wordt behandelt hoe een politicus het beste uit zich haalt en hoe hij omgaat met schandalen en negatieve publiciteit. Met aansprekende voorbeelden en daarom ook interessant voor de geïnteresseerde leek en niet alleen de potentiële kandidaten voor ene politiek ambt. Wijze lessen, die niet altijd worden opgevolgd. Zo halen zij Roger Ailes aan, tegenwoordig baas van Fox News Network, maar eerder de man die Nixon, Reagan en Buch sr. aan de macht hielp. Hij heeft de "Orchestra Pit Theory of Press Coverage" verzonnen. Als een president in een persconferentie meldt dat hij kanker kan genezen, en daarna valt hij in de orkestbak, dan zijn de koppen in de krant: "President valt in orkestbak." Waarom? Omdat de pers maar vier dingen volgt in de politiek: schandalen, ongelukjes, peilingen en aanvallen. Daarvan zijn er drie negatief. Verder: eerste indruk telt. Ligt erg voor de hand, maar zeg dat maar eens tegen Dan Quayle, weliswaar niet de slimste senator voor hij werd uitverkoren voor het vice-presidentschap, maar ook zeker niet de domste. Maar iedereen kent hem nu als potatoe head. Journalisten zijn tegenwoordig vooral druk met het herkauwen van oude informatie. Via de knipseldatabases komen dus altijd de ongelukkige uitspraken of handelingen waar een politicus het toneel mee opkwam boven water en weer in nieuwe artikelen. gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 #
Het zou een verkiezings-novum zijn: wel een conventie waarop de gedelegeerden een kandidaat kiezen, maar geen acceptance speech aan het eind van de rit. Dat is het plan waarmee de Democraten op de proppen komen. Aangezien de Democraten een volle maand eerder hun conventie houden (in Boston), moeten zij een maand eerder ophouden met het geld dat zij voor de voorverkiezingen hebben verzameld. Immers, met de acceptatie van Kerry als presidentskandidaat zijn de voorverkiezingen ten einde en treden de regels van de nationale verkiezingen in werking. Daarbij hoort een afgepast budget, waar Kerry al eind juli gebruik van zou moeten maken en president Bush pas een maand later, wanneer hij op de Republikeinse conventie tot kandidaat is gebombardeerd (slechte woordkeus, met Irak in het achterhoofd). Die maand voorsprong wil de campagne van Kerry inhalen door pas een maand later zijn acceptance speech te houden en op de laatste avond van de Democratische conventie gewoon een aardig praatje om niets te houden. De Democraten (dollars in de ogen) lijken het met dit plan wel eens te zijn.
gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 #
Ralph Nader heeft afgelopen week eindelijk zijn moment in the sun gehad: hij mocht overleg voeren met John Kerry. En Nader had belangrijk nieuws te melden. Niet, zoals de Democraten hoopten, dat hij zich alsnog terugtrok als presidentskandidaat, maar wel dat Kerry John Edwards als vice-presidentskandidaat moest kiezen. Of Dick Gephardt. En bedankt voor de duidelijke keus, Ralph.
gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 #
John Kerry doet steeds meer pogingen om van zijn linkse imago af te komen. Zo laat hij zelf steeds meer centristische woorden uit zijn mond komen en laat het linkse geluid aan anderen over, zoals natuurlijk Howard Dean, die zijn "Liberal" gedachtegoed nooit onder stoelen of banken heeft gestoken. Kerry laat in spotjes zijn diepe genegenheid voor John McCain blijken en roept, wijzend naar de Amerikaanse vlag: die vlag is niet van de Republikeinen en niet van de Democraten, maar die vlag is van het Amerikaanse volk. Och gut.
Buiten is het 89 graden (Fahrenheit) en binnen brei ik een eind aan deze post uit Phoenix, Arizona. gepubliceerd door Marc op maandag, mei 24, 2004 # zondag, mei 23, 2004
Money makes the world go around en zoals lezers van dit weblog al hebben kunnen lezen (ach, zoals iedereen al wel ergens heeft kunnen lezen) is de rol van geld inzamelen dit jaar groter dan ooit tevoren, ondanks de nieuwe McCain-Feingold wet op de campagnefinanciering. Reden genoeg dus om kritisch de stromen van geld van particulier en bedrijf naar de verschillende kandidaten tegen het licht te houden. Er zijn meerdere sites die dat doen en die tools hebben gebouwd om het doorzoeken van die gegevens te vergemakkelijken.
Zo kunnen de gegevens van de Federal Election Commission doorzocht worden per kandidaat, en daarbinnen kan nog gezocht worden op individuele contribuant. George W. Bush John Kerry Ralph Nader gepubliceerd door Marc op zondag, mei 23, 2004 #
Progressief komiek en tegenwoordig ook radiopresentator Al Franken beschrijft de opkomst en ondergang van zijn fictieve race om het presidentschap. Ook weer vol met verwijzingen naar de werkelijkheid, met uitzondering van zijn enige campagne-issue: de hoge afhandelingskosten van pinautomaten. De fictieve president Franken blijkt uitermate slecht en houdt het maar 144 dagen vol. Hilarisch beeld van hoe het Witte Huis gerund wordt door een staf die het drukker heeft met liegen, drugsgebruik en het onderhouden van een telefoonseksbedrijf. Ik ben een groot fan van Franken, maar zijn politiek gekleurde humor zal niet iedereen kunnen waarderen.
gepubliceerd door Marc op zondag, mei 23, 2004 #
|
