De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, september 27, 2003
Democratisch debat nummer twee
In het tweede debat tussen de Democratische presidentskandidaten, op Pace University in New York, viel generaal Wesley Clark, de “jongste” kandidaat van de tien, nog dapper president Bush aan. De andere kandidaten hadden dat de eerste keer al gedaan en besloten dat koploper Howard Dean het meeste recht had om te worden aangevallen. Dat deden zij met verve. Zo driftig waren de aanvallen op Dean dat Clark er een beetje verloren bij stond. Volgende keer mag hij vast en zeker meedoen met de grote jongens. Nu moest hij toekijken hoe zij pogingen ondernamen het ijverigste jongetje van de klas af te branden. Kandidaten La Sharpton en John Edwards probeerden nog te redden wat er te redden was, en drongen er op aan toch gewoon weer de aanval op Bush in te zetten, maar Dick Gephardt, John Lieberman, Dennis Kuchinich en John Kerry hadden bloed geroken. Ze vergeleken Dean zelfs met nemesis Newt Gingrich. Dean ontplofte zowat.
Clark was pas negen dagen kandidaat, en in die dagen was hij nog geen enkele maal zo genegeerd. Na afloop dronk hij een glaasje fris met Carol Moseley Braun, die ervaringsdeskundige is in het genegeerd worden.



Stemmen met Windows
Ondanks twijfels over de veiligheid van het nieuwe systeem, is de staat Maryland van plan om volgend jaar de kiezer te laten stemmen met touch screen stemmachines. Dat zou al bij de voorverkiezingen moeten gebeuren, hoewel een onafhankelijke studie de aanbeveling doet om een deel van de software van het nieuwe systeem opnieuw te programmeren en om een “chief information systems security officer” aan de kiescommissie van de staat toe te voegen. Critci vinden dat het systeem pas ingevoerd mag worden wanneer alle beveiligingslekken zijn opgespoord en verholpen. Het nieuwe systeem is voor 55,6 miljoen dollar aangeschaft. De National Federation of the Blind is wel blij met het nieuwe systeem, waarmee blinden eenvoudiger kunnen stemmen. Leden van de organisatie "are all looking forward to voting with the Diebold machines," aldus de PR-medewerker van de organisatie. Looking forward? Blinden? Hmm…



Weer een debat over de debatten?
De Commission on Presidential Debates, de niet geheel neutrale organisatie die achter de debatten voor de presidentskandidaten zit, heeft zijn voorwaarden voor deelname bekend gemaakt. De drempel voor deelname van kandidaten is een gemiddelde van 15 procent kiezers in de vijf grote nationale opiniepeilingen. Daarnaast moet de kandidaat op genoeg stembiljetten in genoeg staten staan om een mathematische kans op winst van het kiescollege te maken.
De commissie zal de data en locaties van de debatten (naar verwachting vier stuks) in november bekend maken.
Critici van de commissie klagen over de te hoge standaards, die het derde partijen onmogelijk maakt mee te doen aan de belangrijkste gebeurtenissen van de verkiezingscampagne. Bovendien wordt de commissie geleid door voormalige voorzitters van de Democraten en Republikeinen, die er alle belang bij hebben om het twee-partijensysteem in stand te houden.
Voorla in 2000 waren de protesten groot, vooral in het geval van de Green Party, met lijsttrekker Ralph Nader, die zelfs door de politie van de locaties van de debatten werd geweerd. De Green Party en de Reform Party hebben nu nog niet eens een kandidaat naar voren geschoven, dus de verwachting is dat de protesten rondom de debatten mee zullen vallen. Maar vlak Nader niet uit. Er kan nog veel gebeuren tussen nu en november 2004.



Aanval op Clark
De Democraten laten zich inmiddels ook kritisch uit over hun formidabele tegenstander generaal Wesley Clark, die zij als grootste gevaar voor hun eigen campagne zien. Dus wat zegt “een” Dick Gephardt? "If you're looking for the flavor of the month or a fresh face, I'm not the guy. If you're looking for experience ... then I may be your candidate,"



Wrestling the hip-hop vote
Veel organisaties spannen zich in om kiezers naar de stembus te krijgen. Twee opvallende zijn het Hip-Hop Summit Action Network en World Wrestling Entertainment die samenwerken in het initiatief “Smackdown your vote!” (en dat is niet de titel van de nieuwste hit van Run DMC. Denk ik). De twee organisaties willen bereiken dat 2 miljoen meer jongeren zich registreren om te mogen stemmen in 2004 dan er in 2000 deden. Tijdens het meest recente hiphopconcert in Philadelphia werden 11.000 jongeren geregistreerd.
De organisaties zullen kiezers registreren op hiphopconcerten en bij worstelwedstrijden. Daarnaast zullen zij op scholen activiteiten organiseren om het registreren en kiezen te propageren. De verkiezingsopkomst onder jongeren tussen de 18 en 24 is laag, rond de dertig procent.



vrijdag, september 26, 2003
Traficant blijft zitten waar hij zit
De voormalige Democratisch afgevaardigde van Ohio James Traficant Jr. zal niet langer pogingen ondernemen president van de Verenigde staten te worden. Dat hebben aanhangers bekend gemaakt. De manager van “Draft Traficant for president 2004” zei dat de groep zichzelf heeft opgeheven omdat zij niet in staat bleek de 100.000 dollar in te zamelen om in aanmerking te komen voor federale financiële steun. Al het tot nu toe ingezamelde geld zal worden teruggestort. Dat de naam Traficant u niets zegt komt omdat hij geen landelijke campagne voerde. U zou hem op zin hoogst kunnen kennen uit de gevangenis, waar hij voor 8 jaar vast zit voor onder andere omkoping en belastingontduiking. De inmiddels ex-kandidaat was, u begrijpt het al, niet bereikbaar voor commentaar.



Grootverdiener Dean
Terwijl Bush al bijna 43 miljoen dollar heeft binnengeharkt in het derde kwartaal en zijn totaal daarmee op ongeveer 78 miljoen komt, is Dean – op eerbiedwaardige afstand van Bush – koploper bij de Democraten. Qua aanhang, al komt Clark met zevenmijlslaarzen dichterbij, maar zeker qua campagnekas. Mede dankzij het internet haalt de voormalige gouverneur van Vermont in het derde kwartaal 13 tot 16 miljoen binnen en brengt zijn totaal daarmee op minstens 23,5 miljoen dollar. Het record stond op naam van Bill Clinton, die in 1995 in drie maanden 10,3 miljoen binnen haalde. De gulle gevers van Clinton worden nu benaderd door generaal Clark, die snel veel geld nodig heeft om zijn jonge campagne in beweging te brengen. De Clark-campagne verwacht dit kwartaal 2 miljoen binnen te halen. Daarvoor heeft hij de New Yorkse durfkapitaalverstrekker Alan Patricoff binnen gehaald, die ook miljoenen voor Clinton wist los te praten.
Volgens Dean-woordvoerster Tricia Enright is de aandacht gericht op Deans inkomsten via internet, terwijl hij ook direct mail en bijeenkomsten gebruikt om geld in te zamelen. Kerry, Lieberman en Gephardt hebben in het derde kwartaal tussen de vier en 6 miljoen op hun bankrekening bij kunnen schrijven.



Cheney incasseert
Niet alleen president Bush heeft gouden vingers wat betreft het binnenslepen van campagnegeld. Ook vice-president Dick Cheney is een populair goed doel. Tijdens een korte cocktailreceptie in New Hampshire betaalden 150 Republikeinen 1000 dollar toegang, of 2000 als zij met de vice-president op de foto wilden. Dat leverde in een oogwenk 200.000 dollar op voor de Bush-Cheney campagne.
Cheney vulde de avond met het steken van een flink arsenaal aan pluimen in het presidentiële achterwerk. De Republikeinse aanwezigen vonden het allemaal best. Zij hadden genoeg Democraten door de staat zien toeren voor de komende vijf presidentsverkiezingen.



Kwartet!
Dick Gephardt heeft weer de endorsement (polititeke steun) verworven van een vakbond. Ditmaal van de Laborers’ International Union of North America. Het is vakbond nummer 14 die Gephardt aan zijn lijstje kan toevoegen. De vakbond heeft 800.000 leden in de VS. Met tweederde van de vakbonden achter zich, krijgt Gephardt de steun van de hele vakbondskoepel, de AFL-CIO, de hoofdprijs op vakbondsgebied.
De grootste ambtenarenbond, de American Federation of State, County and Municipal Employees, heeft de toewijzing van zijn steun uitgesteld totdat de kracht of het gebrek daaraan van generaal Clark in te kunnen schatten. De voorzitter van de bond neigt overigens naar Kerry, die hij de beste kandidaat vindt.



donderdag, september 25, 2003
Stoere generaal
Soms is het in je voordeel dat je oorlogsheld bent. Clark kan tenminste (hoe macho) opscheppen over zijn verwondingen die hij in Vietnam opliep. Hij werd vier keer geraakt toen hij beschoten werd toen hij een Amerikaans kamp ten noorden van Saigon binnenkwam. Hij vluchtte maar kon niet voorkomen geraakt te worden. Volgens de dokter die hem behandelde had hij de “million-dollar wound”, de naam die aan een niet levensbedreigende wond werd gegeven die recht gaf op terugkeer naar huis. Clark wist dat niet: "But I said, 'No!' I thought the million-dollar wound was when you lost your you-know-what." Aldus Clark in het Amerikaanse mannenblad Maxim. In het interview onthulde hij bovendien zijn favoriete oorlogsfilm (“The Longest Day”) en dat hij geen lijken in de kast had ("No, no, I did not inhale.").



Hervorming campagnefinanciering noodzaak
Een onafhankelijke task force van het onpartijdige Campaign Finance Institute meldt dat het huidige campagnefinancieringssysteem niet meer voldoet. Het was ingevoerd na Watergate in de jaren ‘70 om corruptie te voorkomen, maar de huidige campagne toont aan dat de regels achterhaald zijn. Bush heeft er voor gekozen af te zien van de staatsfinanciering van zijn campagne en ook Democraten Dean en Kerry denken erover af te zien van het aannemen van campagnegeld van de overheid, in ruil voor beperkingen in het inzamelen van nog meer geld.
De task force komt onder andere met de volgende aanbevelingen:
- Ophogen van het bedrag dat kandidaten mogen uitgeven in de voorverkiezingen van 45 miljoen dollar tot 75 miljoen dollar. De uitgavenlimiet vervalt als een van de kandidaten van de regels van het financieringssysteem af ziet.
- Wijziging van het systeem van matching funds (de staat voegt een bedrag toe aan het door de kandidaat binnengehaalde geld). Nu krijgt de kandidaat voor de eerste 250 dollar van een donor hetzelfde bedrag aan matching funds. De task force stelt voor er een drie-op-een match van te maken voor de eerste honderd dollar van een donor: daarmee wordt die 100 dollar 400 dollar waard. Dit vergroot de rol van de kleine donoren aanzienlijk, een van de hoofdredenen voor de voorgestelde wijzigingen.



Republikeinen: Hillary for president!
Internettijdschrift Slate schreef twee stukken over de inspanning van de Republikeinen om Hillary Clinton te bewegen tot haar kandidatuur. Een verrassing? Misschien niet.

Heel veel conservatieve commenatoren kunnen maar niet genoeg krijgen van de mogelijkheid dat Hillary Clinton zich zo laat in het seizoen nog kandidaat zou kunnen stellen. William Safire (New York Times) ziet het nog wel gebeuren. Draaiboek: Clark haalt stemmen weg bij de grootste concurrenten en doet dan stap terug naar vice-president ten gunste van Hillary.
John Fund (Wall Street Journal): Als Clark president wordt hebben de Clintons een loyale man in het Witte Huis, zo niet, dan is hij voer voor het vice-presidentschap onder Hillary.
De neef van George Bush, John Ellis (Fox News) heeft een soortgelijke theorie. Meer enthousiasme is opgetekend uit de monden van voormalige Clinton-adviseur, maar conservatief Dick Morris, conservatieve columnist Mark Steyn("The Clintons didn't get where they are without being bold"), de hele Washington Times, rechtse talk radio colossus Rush Limbaugh en vele, vele anderen.

Dus waarom willen ze haar zo graag?
1. Haar kandidatuur brengt eenheid binnen het verdeelde rechtse kamp.
2. Nostalgie. Ze willen weer een Clinton kunnen aanvallen.
3. Fondsenwerven. Niets werkt zo goed voor fondsenwerven bij de Republikeinen als een dreiging van een tweede Clinton in het Witte Huis
4. Het geloof dat de Amerikaanse politiek ook met dynastieën werkt *(zie de familie Bush)
5. Het geloof in hun eigen karikatuur van Hillary Clinton
6. Het verlangen om de verkiezingen in 2004 echt interessant te maken.



Very big government
Als de cijfers zich niet vergissen, is Bush ongemerkt bezig de federale overheid te laten groeien, geheel tegen de filosofie van de Republikeinen in. De laatste maatregel is het creëren van nieuwe overheidsbanen bij het ministerie van handel. Fiscale conservatieven, die de grootste afkeer van ambtenaren hebben, hebben teleurgesteld gereageerd.
In zijn eerste presidentscampagne in 2000 riep Bush nog: “I trust people; I don’t trust the federal government.” Dat kwam hem toen overigens goed uit, in een van de debatten met Democraat Al Gore.
Onderzoek van New York University en het Brookings-instituut wijst uit dat er momenteel 1 miljoen meer ambtenaren zijn dan in 1999. Het totaal komt daarmee op 12 miljoen, een record sinds het einde van de Koude Oorlog. De kosten van de overheid zijn daardoor flink gestegen. "If Bush managed the Texas Rangers like he's managing government, you'd just see this whole group of people on the field including lots and lots of coaches and deputy coaches and under-deputy coaches and assistant deputy coaches — but you wouldn't be winning very many baseball games," zei Paul C. Light, die het rapport schreef.
De groei van de overheid is veel meer gaan zitten in nieuwe banen dan in uitgaven gerelateerd aan de oorlog tegen het terrorisme.



woensdag, september 24, 2003
Foutje
Volgens de NRC van 24 september heeft de voormalig senator van Illinois, Carol Moseley Braun, zich als 11e Democraat voor het presidentschap kandidaat gesteld. Dat klopt natuurlijk niet, zij is en blijft toch echt nummer tien. De NRC was vergeten dat zij allang stond genoteerd als kandidaat, maar nog niet officieel.



Follow the money
Blijdschap in het Dean-kamp, meldt zijn weblog. In minder drie dagen zamelde de campagne meer dan 800.000 dollar in, via contributies van 12.978 donateurs. Bush heeft daar natuurlijk maar een deel van de avond voor nodig, maar voor Dean is het een flink bedrag. Zijn grass roots campagne is nog lang niet opgedroogd.



Buchanan ziet het wel zitten
Ook de conservatieve ijzervreter en ex-presidentieel kandidaat Patrick Buchanan vult de hem toegewezen kolommen met de mogelijkheid dat generaal Clark samen met Hillary Clinton een verkiesbaar team zou kunnen vormen. De enige reden dat dat gerucht nog leeft is de wellicht lichtvaardig uitgesproken opmerking van echtgenoot Bill dat Hillary de beslissing moet nemen om zich kandidaat te stellen en niet hij, daarmee een kandidaatstelling niet keihard uitsluitend. En waarom zou Hillary dat doen?
- er is nog geen favoriet bij de Democraten
- de peilingen gaven haar veel stemmen
- de angst bij het Democratisch establishment dat Dean afgemaakt zal worden in een confrontatie met Bush

En waarom zou ze het wellicht toch niet doen?
- ze heeft beloofd zich niet kandidaat te stellen
- de andere kandidaten hebben zich kandidaat gesteld omdat zij het niet deed
- verliest ze volgend jaar, dan kan ze het wel vergeten in 2008 (ik snap niet waarop dat is gebaseerd, maar dat schijnt een algemeen geaccepteerde wijsheid te zijn)



Het is nog niet te laat
Sommige politiek analisten denken dat generaal Clark te laat is om een organisatie op te zetten om zo de voorverkiezingen in New Hampshire te winnen. Volgens George Bruno, adviseur van Clark en voormalig voorzitter van de Democratische partij in New Hampshire is dat onzin. Hij steunde Clinton in 1992 toen de Gennifer Flowers-affaire in het nieuws was, vlak voor de voorverkiezingen in New Hampshire. Misschien herinnert u zich nog dat hij kansloos werd geacht maar het toch heel goed deed. Pas in oktober 1991 bezocht Clinton voor het eerst die belangrijke staat in New England. Clark heeft vergeleken met Clinton zelfs een voorsprong van 11 dagen in de staat. De verwachting is dat Clark zonder schandalen zal blijven. Volgens Bruno zijn er dus sterke overeenkomsten met 1991.
Bruno is er serieus van overtuigd dat Clark een goede kans maakt, juist omdat uit de peilingen blijkt dat er nog steeds tussen de dertig en veertig procent kiezers zijn die nog geen beslissing hebben genomen. Die hebben volgens Bruno gewacht op een aansprekende kandidaat zoals generaal Clark.



Toekomstdromen
Uit onderzoek van het “Representative Democracy in America”-project blijkt dat jongeren het stemmen of de manier waarop de overheid werkt minder te waarderen dan volwassenen. Maar die neiging is minder wanneer die jongeren lessen maatschappijleer hebben gevolgd op school. De nadruk bij het onderzoek lag op de “DotNets”, jongeren tussen de 15 en 26 jaar. Wat resultaten:
- 54 procent van de jongeren onder 26 jaar vond het belangrijk aandacht te besteden aan de overheid en politiek. Bij mensen boven de 26 was dat 78 procent.
- 47 procent van de jongere groep met stemrecht zei in alle of de meeste verkiezingen te stemmen. Van de oudere groep was dat 77 procent.
- 48 procent van de jongere groep kende de politieke signatuur van hun gouverneur en 40 procent wist welke partij de Congressionele meerderheid had. Bij de oudere groep waren de cijfers respectievelijk 72 en 61 procent.
Het klinkt allemaal dramatisch, maar als je in ogenschouw neemt dat bij de laatste paar presidentsverkiezingen nog niet de helft van de kiezers daadwerkelijk stemde, dan vallen deze cijfers nog mee. Leuk laatste gegeven: 53 procent van de jongeren zag een mooie carrière in het bedrijfsleven in het verschiet, en 44 procent één in de muziek of het theater. Een niet onaardige 16 procent dacht president te kunnen worden. Lief. Foutmarge: plus of min 4 procent.



Spuitgasten voor Kerry
Klein success voor Democratische kandidaat Kerry. Hij schijnt ook nog te leven en heeft zelfs de steun weten te vergaren van the International Association of Fire Fighters. Hij is de eerste Democraat na Dick Gephardt die de steun kreeg van een nationale vakbond. De bond van brandweerlieden telt 214.000 leden. Wat de precieze invloed van zulke aanbevelingen van vakbonden is, blijft onzeker. Het levert in ieder geval weer een aantal regels gratis reclame in de kranten op.



Hervorm campagnefinanciering!
Democratische kandidaat John Edwards wil het onmogelijk maken voor lobbyisten en industrieën die wetgeving proberen te beïnvloeden door te lobbyen, om tegelijkertijd geld te geven aan politieke campagnes. Dat klinkt als een verstandige maatregel.



Gewilde vrouw
Voormalig gouverneur van New Hampshire Jeanne Shaheen is de nieuwe nationale voorzitter van de John Kerry-campagne. Op zich niet zo interessant, ware het niet dat zij door bijna alle kandidaten was gevraagd deel te nemen aan hun campagnes. Haar echtgenoot leidde al Kerry’s campagne in New Hampshire, dus echt een grote verrassing is haar keus niet.
In 1996 werd zij de eerste vrouwelijke gouverneur voor New Hampshire en haar naam kwam voor op Al Gores shortlist van vice-presidentskandidaten. Nadat zij op 20.000 stemmen na de race om het senaatsschap voor New Hampshire verloor, stortte zij zich op het lesgeven aan de Kennedy School of Government op Harvard. Zij is een Democratische campagneveteraan. De enige vraag is: wedt zij op het juiste paard?



dinsdag, september 23, 2003
Peilgeil tot de tweede macht
Het kon natuurlijk niet lang duren. Een CNN/USA Today-peiling ziet de Democratische genraal Wesley Clark inmiddels langszij president Bush komen. Gezegd moet worden dat bij deze peiling gelukkig wel de foutmarge in ogenschouw is genomen, want hoewel in cijfers Clark zelfs een 49-46 voorsprong heeft, verklaren CNN en USA Today deze uitslag tot een gelijkspel. Toch een verrassende peiling, omdat heel veel kiezers zeggen Clark helemaal niet te kennen en al zeker nauwelijks iets van zijn politieke standpunten te weten. Clark haalt zijn score puur en alleen door de jubelende stukken en items in de diverse Amerikaanse media. Chapeau.



Foei
President Bush staat in de jokkebrok-stand. Hij beweert vrijwel geen enkele aandacht te besteden aan de Democratische race voor zijn baan, maar reken maar dat hij precies weet hoe het er bij zijn concurrenten voor staat. Het volgende citaat is dus aandoenlijke flauwekul: "Well, occasionally it blips on my radar screen, but not nearly as much as you would think. I've got a job to do. I'm occupied."
Dat de goede man soms echt niet weet waar hij het over heeft blijkt uit dit citaat: "I appreciate people's opinions, but I'm more interested in news. And the best way to get the news is from objective sources, and the most objective sources I have are people on my staff who tell me what's happening in the world." Objectieve bronnen in een Witte Huis gevuld vol Republikeinen? Dat is net zo objectief als objectief nieuws uit een Witte Huis gevuld met Democraten. Het trieste is dat de pers helemaal niet meer in durft te gaan op zulke pertinente onzin, omdat hun anders de toegang tot de president wordt ontzegd. Wouke van Scherrenburg zou het daar dus welgeteld 44 seconden uithouden.



De kracht van de Democratische partij
Ralph Reed is ongerust. Reed is de voorzitter van de herverkiezingscampagne van Bush in het zuidoosten van de VS. Hij is bang dat alle electorale winst die de Republikeinen de afgelopen tien jaar hebben behaald op het spel staan. Hij verwacht daar om de scherpste verkiezingsstrijd ooit. Reed maakte in de jaren tachtig naam als leider van de Christian Coalition, die instrumentaal was in de verkiezingsoverwinningen van Ronald Reagan.
De belangrijkste factor in het voordeel van de Democraten is de kracht die zij aan de basis hebben, de “grass roots” organisatie. Volgens Reed beginnen bij de Democraten de verkiezingen pas de vrijdag voor de verkiezingen. Alle activiteiten daarvoor zijn oefening. Dat bleek in Florida, waar Bush volgens Reed gewoon gewonnen had als de verkiezingen drie dagen eerder waren geweest. De zaak kan weer rechtgetrokken worden wanneer de Republikeinen zelf zo’n activistische inspanning doen vlak voor de verkiezingen. Dus de Republikeinse kiezer moet opgebeld worden en naar de stemhokjes toegepraat worden, aldus Reed.



Alles is duidelijk
Het internettijdschrift Slate is er nu helemaal achter wat Wesley Clark voorheeft met de Verenigde Staten wanneer hij president wordt.
1. Hij gaat het Amerikaanse buitenlandse beleid internationaliseren. Weg dus met het unilateralisme.
2. Hij gaat de economie stimuleren.
3. Hij gaat investeren in het milieu, de economie, de volksgezondheid en de pensioenen.
4. tsja.

That’s it. Eigenlijk. Knap van Slate. En lekker overzichtelijk, zo’n verse kandidaat.



Clark en Iowa
Wat zal Clark gaan doen in Iowa? De vraag is relevant, want er zijn goede redenen te verzinnen waarom Clark misschien helemaal geen campagne gaat voeren in die staat. Dat komt doordat in Iowa geen voorverkiezing wordt gehouden, maar een Caucus. Dat vergt niet alleen meer georganiseer, waar de campagne van Clark wellicht helemaal geen tijd meer voor heeft, maar dat vergt ook plaatselijke expertise, die allang door de concurrentie is ingehuurd. De laatste reden is, dat het strategisch slimmer is om het meeste geld in te zetten op de voorverkiezingen in New Hampshire. Daar mogen namelijk ook onafhankelijke kiezers meestemmen en doen dat ook in groten getale (in Iowa hebben onafhankelijke stemmers ook recht om te stemmen, maar er is geen traditie die dat ondersteunt). Vier jaar geleden profiteerde de Republikeinse kandidaat John McCain van deze laatste tactiek.
Een laatste reden voor de voorzichtigheid die Clark in Iowa moet betrachten is dat zijn woorden op een goudschaaltje worden gelegd in Iowa. Hij is uit het niets koploper geworden en elke fout of verspreking die hij maakt zal breed worden uitgemeten. De andere kandidaten hebben hun boodschap inmiddels kunnen schaven en polijsten, Clark moet het in een keer goed doen. Dat is een flink risico.
Maar een belangrijke redden voor Clark om wel mee te doen in Iowa is het feit dat de voorverkiezingen zo snel achter alkaar komen dat je aan het begin wel moet meedoen – en winnen – om niet de media-aandacht te verliezen. Wordt er niet meer over je geschreven, dan is de zaak verkeken. Clark staat nu in het centrum van de aandacht. Dat moet hij vast zien te houden.



Big government
Ik had al eens een boek van columniste Molly Ivins aangeraden aan week of wat geleden. Ze schrijft nog steeds columns en die verschijnen dan weer op het internet. Ze is Texaanse maar niet enorm pro-Bush, om het maar voorzichtig te omschrijven. Opbouwend kritisch komt ook niet altijd in de buurt. Enfin, u begrijpt het. Maar ze is bovenal een onafhankelijke geest en schrijft scherp. Dus ik verwijs maar naar een van haar recentste columns, waarin zij het uitlegt dat de Amerikaanse overheid is voor de Amerikanen, en dat die overheid dus niet de vijand is van die Amerikanen, zoals de heilige overtuiging is van de Bush-Republikeinen. Lees maar.



maandag, september 22, 2003
Peilgeil met Clark
Newsweek heft de scoop. De eerste opiniepeiling nadat generaal Wesley Clark zich kandidaat stelde voor het presidentsschap. En ja hoor, hij doet het meteen goed. Geen kiezer weet nog precies waar hij voor staat, maar zijn uniform en wat men in de media over hem ziet en leest doen wonderen.
Hij doet het niet allen goed, hij is meteen virtueel koploper van de Democratische kandidaten. Wat zijn opiniepeilingen toch wonderschone dingen. En van nul en generlei waarde. Maar daarvoor is de rubriek peilgeil bij uitstek de plaats. De cijfertjes:

Wesley Clark 14%
Howard Dean 12%
Joe Lieberman 12%
John Kerry 10%
Dick Gephardt 8%

De algemene “approval rating” van Bush is bovendien 1 procent gezakt en staat nu op 51 procent, die van zijn afhandelen van de oorlog is voor het eerst onder de 50 procent gezakt en staat nu op 46 procent. Foutmarge van de peiling is plus of min 3 procent. Dus de uitslag bij de Democratische kandidaten is buitengewoon onbetrouwbaar. Test: gewoon de foutmarge toepassen op de kandidaten op plaats nummer 1 en 2. Dan komt Clark op 14 min 3 is 11 procent en Dean op 12 plus 3 dus 15 procent. Met dezelfde cijfers kan ik dus beweren dat Dean ondanks de verrassende opkomst van Clark nog gewoon de koploper bij de Democraten is. Mooi hè, statistiek?



Emmy voor beste tv-serie naar The West Wing
Voor de vierde keer alweer heeft mijn favoriete tv-serie, The West Wing, de Emmy voor beste tv-dramaserie gewonnen. In deze serie, uitgezonden bij NBC, wordt het wel en we gevolgd van de politieke staf van de fictieve Democratische president Bartlett, gespeeld door Martin Sheen. Ook voor wie eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd is in de Amerikaanse politiek is het een prachtig programma. U bent immers toch ook niet per se benieuwd naar het leven in een ziekenhuis (denk aan de geur van lysol in de gangen), en toch kijken miljoenen naar ziekenhuisserie E.R. Ik ben helaas pas gekomen tot het tweede seizoen van The West Wing, want de dvd’s gaan nog niet verder. Maar de verslaving is wel ingezet. De sprankelende dialogen (ik lees nu niet eens van het dvd-hoesje) en intrigerende verhaallijnen komen van Aaron Sorkin, die ook het scenario schreef voor The American President, waarin Martin Sheen trouwens adviseur van de president speelde en waarin Michael Douglas en Annette Bening de hoofdrollen hadden. Volgend jaar probeert RTL 5 weer eens The West Wing uit te zenden, maar een waarschuwing is op zijn plaats. RTL wist al twee keer eerder deze serie te verkloten door na een aantal afleveringen in prime time de uitzendtijd naar middernacht te verplaatsen (en iedereen die ook maar iets van tv-programmeren weet, begrijpt dat dat de doodssteek voor een tv-programma is). Mocht ik er aan denken, dan zal ik u melden wanneer de serie weer begint.



Oh Carol
De gratis publiciteit heeft ze hard nodig, Carol Moseley Braun, de enige vrouwelijke presidentskandidate bij de Democraten. Dus ondanks dat ze al maanden campagne voert, maakte ze haar kandidaatsstelling maandag officieel. Om een of andere reden trappen de media daar elke keer weer welwillend in, want het levert ze altijd een aardige foto en een zoveelste profiel van een presidentskandidaat op. De kolommen moeten vol. Moseley Braun verklaarde het enige echte alternatief te zijn in het volledig uit mannen bestaande kandidatenveld, als enige kandidaat met andere ideeën dan de zittende president, die volgens haar niet verder komt dan het voeren van een preëmptieve oorlog en het creëren van nieuwe bureaucratie. Op dat laatste valt wat af te dingen, op het volgende wellicht ook: "A woman can fix the mess they have created, because we are practical, we are not afraid of partnerships and we are committed to making the world better for our children." Hoe dan ook, Moseley Braun voert dapper campagne. Zij weet ook dat zij geen enkele kans van slagen heeft, maar grijpt haar kans om haar ideeën over het voetlicht te krijgen. Daarbij is mijn cynisme even ongepast.




© Marc van Gestel 2003 - 2004