De Amerikaanse presidentsverkiezingen 2004

Nog tot de presidentsverkiezingen van 2008


Home
About this weblog
Bronnen
Mail mij
Atom
This gif is freely copyable. Just right click, save Powered by
RSSify at WCC

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

zaterdag, juni 19, 2004
McCain op pad voor Bush
Duidelijker kan John McCain niet zijn. Vlak nadat hij bedankte voor de eer om vice-presidentskandidaat naast Democraat John Kerry te worden, is hij het land in getrokken om campagne te voeren voor president Bush. Hij heeft met de president de troepen in Fort Lewis in Washington State toegesproken en samen gaan ze daarna door naar Reno, Nevada, war McCain Bush en Cheney zal introduceren bij een politiek evenement.
Volgens vrienden van John Kerry heeft de Democratische kandidaat minstens zes keer gevraagd aan McCain om zijn veep te worden. Dat zal de uiteindelijke kandidaat voor het vice-presidentschap leuk vinden om te horen. Tweede keus.



Peilgeil: de stand is weer gelijk
Volgens een peiling van de Pew Research Center is de steun voor president Bush weer een beetje gestegen. De begrafenis van Ronald Reagan kan daaraan hebben bijgedragen en de inspanningen van de president om Irak over te dragen aan de eigen bevolking ook.
De September 11 Commission kwam ook nog met de conclusie dat er geen verband bestaat tussen de aanslagen van 11 september 2001 en het regime van Saddam Hoessein in Irak. Maar dat nieuws was de ondervraagden waarschijnlijk nog niet ter ore gekomen.
De job approval van Bush was 48 procent. In mei was dat 44 procent. In een fictieve verkiezingen met John Kerry en Ralph Nader in de race staat Bush weer eens voor, al is het maar licht: Bush 46 procent, Kerry 42, Nader op 6.
Voorlopig houden de peilingen zich netjes aan de schommelbeweging die ik had voorspeld.



Het grote geld
Ik had het al aangekondigd: er moeten weer financiële rapporten worden ingeleverd door de kandidaten. In de drie maanden nadat het duidelijk werd dat John Kerry de Democratisch kandidaat zou worden, haalde hij het zeker voor Democraten indrukwekkende bedrag van 100 miljoen dollar binnen, met grote en kleine donaties. In mei alleen haalde hij 25 miljoen dollar op. Sinds Super Tuesday, in maart, kreeg hij via internet al 44 miljoen dollar, waarmee het nieuwe medium zijn kracht als inzamelinstrument voorgoed verankert in de presidentscampagne. Per online donor kwam er gemiddeld 108 dollar binnen, en dat is niet beroerd.
President Bush staat overigens nog steeds ruim aan kop in de financiële race. Minstens 216 miljoen dollar stroomde in de richting van de Republikeinse kandidaat.
Overigens staat al dat geld bij de kandidaten niet rente te trekken. Er wordt ook flink geld uitgegeven. Samen hebben zij er al meer dan 140 miljoen doorheen gejaagd aan tv-spotjes sinds maart: Bush ruim 80 miljoen en Kerry meer dan 60.
Wat mij doet denken aan een eerder advies dat ik hier op de site heb gegeven: als je een bedrijf start in de VS, doe dan maar een tv-station in een battle state. Het geld zal binnen stromen.
De Bush-campagne is van plan even op zwart te gaan dus geen spotjes meer de ether in sturen. Er is geen sprake van geldgebrek, want er is 63 miljoen dollar in kas. Analyses hebben aangetoond dat er momenten zijn dat de kijker beter oplet dan op andere momenten. Het is een kwestie van knallen als de kijker niet iets beters te doen heeft. In april hield Bush op met het geld inzamelen voor zichzelf, maar hij was wel actief voor andere Republikeinen en de partij. Kerry is gewoon doorgegaan met het vullen van de schatkist. Maar Kerry mag dan ook na de Democratische conventie geen geld meer inzamelen, want als de kandidaat is gekozen op de conventie, dan is voor die partij het voorverkiezingsseizoen voorbij en begint de landelijke campagne. Bij Bush is dat meer dan een maand later.



Vilsack: English first
Om een of andere reden viel de laatste weken naast de onvermijdelijke John McCain (Nee! Niet alweer!) ook meer dan regelmatig de naam van gouverneur van Iowa Tom Vilsack als mogelijke Democratische vice-presidentskandidaat. Edwards was al zo vaak geportretteerd in de kranten en op tv, het was de beurt aan een vers gezicht. Vilsack dus, die zich meteen mocht verheugen in gravers in zijn verleden. En ja hoor, AP ontdekte dat hij als gouverneur twee jaar geleden een wet tekende die het Engels als de officiële taal van Iowa vastlegde. Dit tot groot ongenoegen van de Hispanics door het hele land, een niet te verwaarlozen groep traditionele stemmers op Democratische kandidaten. En die moet je niet boos maken, vult AP zelf maar vast in, dus de kansen van Vilsack voor de tweede plaats, zijn volgens de nieuwsboer een stuk minder geworden. Of Kerry zich iets van dit bericht aantrekt is natuurlijk nog maar de vraag.



vrijdag, juni 18, 2004
Money talks
Het is weer bijna eind van de maand, en dan moeten de financiële rapporten over de binnengehaalde fondsen in mei weer ingeleverd worden. Interessant, maar de kandidaten zijn weer druk bezig met het fondsenwerven voor juni.
John Kerry was op bezoek bij rockster Jon Bon Jovi thuis, waar de portemonnees werden opengetrokken voor zowel de Democratische partij (tig keer het bedrag van 25.000 dollar) als voor de kandidaat zelf (coupures van 1000 dollar). Gasten waren onder andere Meg Ryan en acteurs uit The Sopranos. Echt een wild rock and roll-feestje werd het niet, hoewel John Kerry verbaal in ieder geval in vorm bleek: "I’m running for president because no one in the United States of America should be suffering 'livin’-on-a-prayer’ or bad medicine." Jon Bon Jovi begreep hem niet.
Maar Kerry moest weer snel weg, richting Atlantic City, New Jersey: "I know it makes a lot of you nervous, the idea of my coming here to a fund-raiser, leaving at 8:30 with a million dollars and then 11 o’clock I’m on the news at the blackjack table in Atlantic City. I promise I will not gamble with your money the way George Bush has gambled with the money of this country."
Entertainmentwaarde: hoog.



We zullen doorgaan
En inderdaad, de media krijgen er geen genoeg van: zo lang het nog kan blijven ze speculeren over de kandidaat voor het vice-presidentschap bij de Democraten. Al eerder hield CBS News een volstrekt onwetenschappelijke peiling onder lezers van de website van de zender. Maar een wetenschappelijk resultaat was ook niet wat men nastreefde. De uitslag was best interessant:

- Senator John Edwards 30.80%
- Generaal Wesley Clark 15.69%
- Senator John McCain 13.08%
- Senator Hillary Clinton 8.99%
- Voormalig Gouverneur Howard Dean 7.22%
- Gouverneur Bill Richardson 4.40%
- Afgevaardigde. Dick Gephardt 3.78%
- Senator Evan Bayh 2.52%
- Senator Mary Landrieu 2.44%
- Senator Bob Graham 2.37%
- Voormalig Senator Sam Nunn 1.93%
- Gouverneur Tom Vilsack 1.34%
- Weet niet 5.43%

CBS News gaat verder met ronde twee en beperkt de keuze tot kandidaten die ook daadwerkelijk serieus door Kerry worden bekeken:

- Evan Bayh
- Wesley Clark
- John Edwards
- Dick Gephardt
- Bob Graham
- Bill Nelson
- Bill Richardson
- Tom Vilsack
- Mark Warner

De lezers worden opgeroepen om vroeg te stemmen. En veelvuldig. Tsja.



33 staten doen er niet toe
Kort na elkaar bezochten president Bush en John Kerry de stad Atlanta in Georgia. Zij ontmoetten beide een aantal rijke donateurs, gingen met ze op de foto en vertrokken met gezwinde spoed de stad en de staat uit, een volle campagnekas meenemend als souvenir aan het bezoek. De inwoners uit de stad, laat staan de staat, kregen de beide kandidaten niet te zien. En Georgia is staat niet alleen. Er zijn 33 staten waar beide partijen het over eens zijn dat een van beide kandidaten daar niet kan verliezen. In Georgia is dat George W. Bush. Het heeft dus, in campagnelogica, geen zin om in die staten geld te steken, er is alleen geld op te halen. Om dan te besteden in de 17 swing states, waar het allemaal gaat gebeuren, begin november.
Ik hou mijn hart vast. Ik hou het namelijk niet voor onmogelijk dat een van die 33 staten in het andere kamp terecht komt omdat de kiezers zich gepasseerd en genegeerd voelen. Weg mooie berekeningen, weg common sense. Aan de andere kant: laten we juist hopen dat dit scenario werkelijkheid wordt. Het zou een spannende verkiezing nog spannender maken, en nog onvoorspelbaarder. Maar de vraag die je kunt stellen is: wie weet het beter? De beste campagnevoerders die Amerika kent of ik, een goedbedoelende weblogger? Een retorische vraag natuurlijk.



Mag ik van de derde partijen: de Libertarians?
Als je president Bush, John Kerry maar ook Ralph Nader niet ziet zitten, dan kan je nog altijd op de Libertarian Party stemmen. Dat vindt tenminste hun presidentskandidaat Michael Badnarik, de 49-jarige computerprogrammeur en kenner van de Amerikaanse grondwet, die kortgeleden de nominatie won: "In 2000, [Americans] voted in opposition to someone rather than in favor of someone. Now that they’ve seen the result of their voting, they are very disenchanted. They don’t want another four years of George Bush and they're not very excited about John Kerry." Maar niet getreurd, want kiezers hoeven niet langer te kiezen voor de minste van twee kwaden. Badnarik: "Part of our campaign is to let voters know that when you vote for the lesser of two evils, you are still faced with evil. We are another choice. We are a viable choice. I am dedicated to getting this message out to as many people as I can."
De kans dat de kandidaat van de Libertarian Party een roepende in de woestijn is, blijkt groot. Opiniepeilingen geven niet aan dat veel stemmers op een van de twee grote partijen van plan is op een andere partij te stemmen. Ben je conservatief, dan stem je voor Bush, en niet voor de partij die een kleinere overheid wil, burgerrechten wil beschermen, de troepen uit Irak wil halen en die verzekert dat de dienstplicht weer wordt ingesteld om een lange oorlog tegen terreur te voeren. Standpunten die ongeveer het hele Amerikaanse politieke spectrum overspannen. Libertarians hebben 600 leden op verkiesbare plekken door het hele land, vooral op lokaal en state-niveau. De bekendste is afgevaardigde Ron Paul uit Texas. Hij is wel geregistreerd Libertarian, maar is toch op de vleugels van de Republikeinse partij het Huis van Afgevaardigden binnen gekomen. Ook de Libertarian Party klaagt dat de derde partijen in de verkiezingen gediscrimineerd worden. En daar heeft de partij helemaal gelijk in. Maar wijziging van de discriminerende regels moet van de twee partijen komen, en die hebben daar overduidelijk geen belang bij. Er zal dus voorlopig niets veranderen.



donderdag, juni 17, 2004
De kracht van herhaling
Er zijn inmiddels zoveel mensen die roepen dat nog niemand precies weet wie die John Kerry is en waarom hij zonodig president wil worden, dat de kandidaat er zelf haast in gaat geloven. Dus om zijn toehoorders, maar waarschijnlijk ook zichzelf van zijn kandidatuur te overtuigen hoor je in een toespraak van Kerry tegenwoordig dit: "I'm running for president to put America back to work ... I'm running for president because health care is not a benefit for the wealthy or the elected or the connected ... I'm running for president because I know that we could be a hell of a lot stronger in the world if we were to secure our freedom ... I'm running for president because I believe we can build an even more effective military. […] Working families all across our country are living by the oldest and greatest of American values -- hard work, service, and caring for one another. I'm running for president because I believe that our government should live by those values, too."
Of hij heeft gewoon een heel oude vuistregel uit de reclamewereld herontdekt: herhaling. De Bush-campagne leeft volgens dezelfde regel. Voor de zoveelste keer op rij noemt men Kerry's tocht door het land de "pessimism and misery tour."



Schwarzenegger: to go or not to go
De gouverneur van California zit in een moeilijke positie. Arnold Schwarzenegger is een loyaal Republikein, maar een gematigd gouverneur. In zijn thuisstaat heeft hij de steun van gematigde Democraten en onafhankelijke kiezers, maar die willen dolgraag Bush uit het Witte Huis zien vertrekken. Dus het beste was als Arnold de Republikeinse conventie laat voor wat het is. Maar dat is geen optie. Hij wil de steun van president Bush niet verliezen en dus ondanks dat het hem steun gaat kosten is hij nu erevoorzitter van de Bush-campagne in California en ondanks dat het hem steun gaat kosten zal hij aanwezig zijn op de conventie in New York. Wat zijn adviseurs hem ook vertellen. Schwarzenegger hoeft niet eens te spreken op de conventie, en als hij dat doet, dan hoeft dat niet eens in prime time. Puur de aanwezigheid van de Governator in New York genereert al genoeg ophef en media-aandacht, daarmee de routine van de conventie een goede draai gevend. Maar goed voor Arnold is dat allemaal dus niet. Zegt men.
In New York intussen draait een aardige tv-spot die de stad voorbereid op de komst van hele stapels Republikeinen. Aan het woord oud-burgemeester en Democraat Ed Koch: “New York City, the greatest city in the world. No wonder the Republicans are coming here for their national convention. While they’re here, make nice. Volunteer to show ‘em the ropes. They won’t know uptown from downtown. They’ve never ordered pizza by the slice. They don’t know from alternate-side-of-the-street parking.” Daarna draait de camera naar een olifant (symbool van de Republikeinen) die aan de kant van de straat staat waar niet geparkeerd mag worden. Koch: “Hey you, move it! It’s Tuesday.”



Meeste studenten stemmen Kerry, als ze stemmen
Hoe zit het met de nieuwste generatie kiezers? Peter D. Hart Research Associates deed onderzoek naar het stemgedrag van studenten en daar kwam uit naar voren dat studenten in ruime meerderheid voor John Kerry kiezen: 42 tegen 30 procent voor president Bush. Ralph Nader haalt maar 4 procent.
Maar de grootste uitdaging voor Kerry is om die studenten over te halen om op 2 november ook daadwerkelijk te gaan stemmen, want uit hetzelfde onderzoek blijkt dat apathie en gebrek aan vertrouwen in het belang van stemmen onder deze groep steeds groter wordt. Zij betwijfelen het belang van politiek in hun leven. "In March 2001, almost half [47 percent] of students felt that voting in elections for president was a way to bring about a lot of change in society." Nu is dat nog maar 35 procent.
De richting die de studenten hebben gekozen op de universiteit heeft wel enige correlatie met hun bereidheid om te gaan stemmen. 70 procent van de studenten die alfavakken studeren ziet het belang van politiek, slechts 36 procent van de informaticastudenten deelt die mening. Kerry: dump de nerds! Citeer Waltman, Emerson, Thoreau, en win de harten van de studenten die nog willen stemmen!



Breek er eens uit…
John Kerry loopt nu eindelijk tegen de beperkingen op die zijn kandidatuur aan hem oplegt. Daarover bericht de New York Times. Telkens weer wil Kerry een stukje wandelen, mensen de hand schudden, gewoon even uit eten, lekker naar de film. Maar dat kan dus niet meer. Hij is altijd omringd door stafleden, veiligheidsagenten. In het campagnevliegtuig is hij continu aan de telefoon of schaaft hij eindeloos aan zijn speeches. Opvallend nieuwtje: Kerry is vrijwel niet geïnteresseerd in uitslagen van opiniepeilingen. De meeste presidentiële kandidaten kunnen daar geen genoeg van krijgen. Kortom: een schets van het leven in "the bubble." Inclusief "This land is your land" op de gitaar, door de kandidaat zelf.



woensdag, juni 16, 2004
Quote of the Day
CBS News interviewt Teresa Heinz Kerry, echtgenote van John Kerry:
Heinz Kerry: "I mean I’m cheeky, I’m sexy, whatever. You know I’ve got a lot of life inside."
CBS News: "You don’t hear many 65-year old women say they’re sexy."
Heinz Kerry: "How many of that age have you asked?"



Diplomaten tegen Bush
26 oud-diplomaten en militairen hebben zich verzameld in een poging om president Bush te helpen onttronen. De groep, Diplomats and Military Commanders for Change, is er van overtuigd dat het beleid van de regering-Bush een gevaar vormt voor de nationale veiligheid van de VS. Zij hebben overigens nog geen steun uitgesproken voor Democratisch kandidaat Kerry.
Het is geen bij elkaar geraapt zooitje (is het natuurlijk wel, maar het zijn niet zomaar wat lage onderknuppels). Het gaat om 20 ambassadeurs die door Democratische en Republikeinse presidenten waren benoemd (maar met een beetje pizza-imperium kon je het trouwens ooit tot ambassadeur van Nederland schoppen), aangevuld met ambtenaren van het State Department en militaire leiders met een carrière van dertig jaar. Namen? Marine-generaal buiten b.d. Joseph P. Hoar, commandant van de troepen in het Midden-Oosten ten tijde van vader Bush, admiraal b.d. William J. Crowe Jr., ambassadeur in Groot-Brittannie onder Clinton en voorzitter van de chefs van staven onder president Reagan; en Jack F. Matlock Jr., lid van de National Security Council onder Reagan en ambassadeur in de Sovjet Unie van 1987 tot 1991.
Reden tot oprichting? "We agreed that we had just lost confidence in the ability of the Bush administration to advocate for American interests or to provide the kind of leadership that we think is essential," aldus een van de ambassadeurs, William C. Harrop.



Oud-adviseur van Bush loopt over
Randy Beers, expert op het gebied van buitenlands beleid en voormalig medewerker van president Bush, heeft zich achter John Kerry geschaard. Beers was speciaal assistent voor de oorlog tegen het terrorisme, maar nam ontslag omdat het beleid van Bush te politiek was. En te gefixeerd op Irak, en niet genoeg op Al Qaida en te zwak voor binnenlandse veiligheid. Maar toch was er verrassing toen hij een paar weken later in dienst trad van Kerry als politiek adviseur. Want daarvoor had hij zich altijd van de politiek afzijdig gehouden, ondanks dat hij voor Bush werkte.
De Bush-campagne is vanzelfsprekend niet onder de indruk van de overstap van Beers: "Whoever John's Kerry's advisers are, it all adds up to policies that are wrong for our country."



The politician always rings twice
Ondanks alle miljoenen en alle activiteiten via internet, zal dit jaar toch nog heel veel versleten schoenzolen kennen. Zowel de Republikeinen als de overkoepelende vakbond AFL-CIO heeft toegezegd huis aan huis te zullen gaan de komende maanden, om de basis te mobiliseren.
De nadruk komt natuurlijk te liggen op de swing states, waar volgens vrijwel iedereen de verkiezingen beslist zullen worden. Doel van al het belletje trekken is het registreren van kiezers en het rekruteren van vrijwilligers die op hun beurt weer de wijken in worden gestuurd, maar ook op andere manieren in de campagne kunnen worden ingezet.
De AFL-CIO heeft zaterdag een eerste slag geslagen door in Florida, Maine, Michigan, Missouri, Nevada, Ohio, Oregon, Pennsylvania en Washington State huis-aan-huis te gaan. De Republikeinen zijn aan het proefdraaien voor hun "72 hour plan" voor november. In Florida hopen zij tegen het eind van de zomer 70.000 vrijwilligers te hebben.



Geen politieke donaties meer voor Diebold-top
Diebold Elections Systems is het bedrijf dat her en der door de VS onder vuur ligt omdat het bedrijf in de ogen van critici ondeugdelijke stemcomputers maakt. Maar in augustus vorig jaar was er nog een andere reden waarom Diebold in het nieuws kwam. Toen bezocht een van de directeuren in Ohio namelijk een fondsenwerfavond voor de Republikeinen en werd hij later geciteerd in een fondsenwerfbrief waarin hij zei vastbesloten te zijn "to helping Ohio deliver its electoral votes to the president next year." Maar een fabrikant van stemapparatuur die openlijk partij kiest voor een van de partijen dat deugt niet. Als er dan ook nog ophef ontstaat over de apparatuur (de computers zijn te kraken en er is op geen enkele manier controle of de stem wel op de juiste persoon is uitgebracht (voer voor samenzweringen)) dan moet er ingegrepen worden.
Na tien maanden is het dan zover: hoge functionarissen van Diebold mogen geen donatie meer doen aan welke politieke partij of kandidaat dan ook. Het geldt alleen voor de leiding van de stemcomputerdivisie.
Dat kunnen ze waarschijnlijk nu makkelijk beslissen, want de kans is niet onaanzienlijk dat de hoge bazen al lang hun maximumdonatie hebben gedaan, maar het gaat natuurlijk om de gedachte. En die is, als we alle voorbehouden even terzijde schuiven, natuurlijk zuiver. De maker van stemapparatuur mag op geen enkele manier de schijn van partijdigheid tegen zich krijgen.



dinsdag, juni 15, 2004
Maar wie wordt het dan?
John McCain wordt geen vice-president naast John Kerry. We wisten dat inmiddels, maar een aantal Amerikaanse media blijven hardnekkig in de ontkenningsfase, ondanks dat McCain nee heeft gezegd en ondanks dat hij zijn herverkiezingscampagne voor zijn senaatszetel is gestart. Dat lijken toch duidelijke hints.
Maar veel journalisten komen bij van hun manische McCain-fixatie en beginnen weer andere namen te roepen. Meestal namen die ze riepen voordat ze begeesterd raakten van de Republikeinse senator uit Arizona: John Edwards, Tom Vilsack, Dick Gephardt, Wesley Clark, Mark Warner. We hebben ze allemaal al een keer langs zien komen. En de journalisten tot hun grote verdriet ook. Oud nieuws. Verschrikkelijk.
Maar goed, Associated Press sleepte zich weer naar een opiniepeiling (Go Edwards! Zie afgelopen maandag) en de Los Angeles Times portretteert maar weer gouverneur voor Iowa Vilsack. Volgens de New York Times zijn ook Democratische senatoren voor Edwards, want ze denken dat die hun kan helpen in de senaatsraces in vijf zuidelijke staten, zodat de Democraten weer de meerderheid in die kamer kunnen halen.
Maar het is het toch niet helemaal. De McCain Blues is nog niet verdwenen.



Weer op weg
Ronald Reagan is begraven, George H.W. Bush is weer veilig terug op aarde, dus de presidentscampagne kan weer hervat.
Zowel John Kerry als president Bush hebben bij hun herstart de nadruk gelegd op de economie. Bush benadrukt dat hij zowel terroristen bestrijdt als banen creëert en Kerry vertelt weer door het hele land hoe hij het aantal banen kan verhogen en gelijk de middenklasse kan versterken.
Bush is weer begonnen met het uitzenden van tv-spotjes. Eigenlijk onderbrak hij de reeks alleen maar voor de begrafenisdag van Reagan, dus afgelopen vrijdag. In de eerstvolgende spot portretteert de Bush-campagne Kerry als pessimist, die niet wil inzien dat Bush banen creëert.
Kerry's campagne openbaarde een aantal rapporten waarin staat-voor-staat beschreven staat hoe de middenklasse er voor staat. Daarna reist hij af naar de meeste van die staten om over de economie te praten. Beide campagnes zijn ongetwijfeld ook weer druk bezig om aarde en water te mixen voor een aardige hoeveelheid modder. Even wachten nog.



Wie zei wat?
Even een citaat: "Bill Clinton showed incredible energy and great personal appeal. As chief executive, he showed a deep and far-ranging knowledge of public policy, a great compassion for people in need, and the forward-looking spirit that Americans like in a president." Voordat Clinton John Kerry gaat bedanken voor deze lovende woorden, moet hij eerst even kijken van wie ze daadwerkelijk kwamen. Inderdaad, van president Bush, bij het onthullen van het portret van Clinton dat in het Witte Huis komt te hangen. Bush wist zelfs reclame te maken voor de binnenkort uitkomende memoires van zijn voorganger.
Clinton, zelf natuurlijk aanwezig bij deze mooie toespraak, reageerde ontroerd: "The president, by his generous words to Hillary and me today, has proved once again that in the end, we are held together by this grand system of ours that permits us to debate and struggle and fight for what we believe is right," aldus Clinton. Binnenkort gaat hij op boekenpromotietoernee en zal daar niet nalaten Kerry aan te prijzen en het beleid van Bush af te kraken. Maar op persoonlijk vlak gaan presidenten en oud-presidenten netjes met elkaar om.



Boekenmarkt
Conservatieve boeken profiteren niet van het overlijden van Republikeins icoon Ronald Reagan. De verkoop van titels als "I love you, Ronnie" (ik weet het niet. Ik denk niet dat ik zo'n titel zou kopen) en "Reagan, a life in letters" doen het erg goed, maar het andere conservatieve werk ziet geen stijging in de verkoop. Dat betekent overigens niet dat ze op de plank blijven liggen. Maar ruim aan top in de Amazon.com boekenlijst, met aanzienlijk meer verkopen dan alle Reagan-boeken, nog voor dat het boek is uitgekomen, staat natuurlijk het boek van Bill Clinton. Misschien dat daar na de eerste recensies verandering in komt.



51 kaarsjes voor Edwards
Aanstaande donderdag wordt senator John Edwards van North Carolina 51 jaar. Zijn grootste verjaardagswens is gevraagd te worden voor vice-presidentskandidaat naast John Kerry. Om die beslissing een handje te helpen heeft de senator het hoofdkwartier van zijn One America Committee in Washington geplant. De organisatie zal geld en logistieke ondersteuning bieden aan Democratische kandidaten, onder wie John Kerry. Het comité heeft al geld voor Kerry ingezameld en veel stafleden van de Edwards-campagne werken inmiddels voor zijn voormalig concurrent. Edwards heeft redelijke papieren en het schijnt dat Edward Kennedy, collega, steun en toeverlaat van Kerry, zijn steun heeft uitgesproken voor Edwards. Maar ik verwacht niet dat donderdag de kandidatuur voor vice-president ingepakt en met mooie strik bij het huis van Edwards zal worden afgeleverd.



maandag, juni 14, 2004
Peilgeil voor vice-president
Associated Press heeft maar eens gepeild wie het best vice-presidentskandidaat naast John Kerry kan worden. Achterliggende gedachte achter de peiling is een koppel te vinden dat het het best doet tegen Bush-Cheney. Logisch.
De uitslag is niet verrassend: Kerry-Edwards zou het beste koppel zijn, maar ook nu is er niet veel meer uit te halen dan een gelijkspelletje tegen het Republikeinse koppel. Dus een boost voor de stemmen is Edwards dus niet. De waarde van de peiling is natuurlijk gering. Zodra de vp-kandidaat bekend wordt, zal hij natuurlijk snel meer aandacht krijgen en dan verandert een peiling snel. Tenminste, dat roepen de deskundigen. Zij zijn niet van de school die er van uit gaat dat de keus van vice-presidentskandidaat er niet zoveel toe doet, zoals ik van mening ben. Leuk als je weer een heleboel krantenkoppen en actualiteitenprogramma's wil vullen, maar de bottom line is en blijft dat de kiezer de afgelopen vier jaar beoordeelt op 2 november. Niets meer, niets minder. Of John McCain moet toch opeens op de ticket verschijnen,
dan worden alle voorspellingen ingetrokken.
De cijfertjes: Edwards als VP: 36%, Dick Gephardt 19%, Wesley Clark 18, gouverneur van Iowa Tom Vilsack 4. 23 procent van de ondervraagden wist het nog niet of kwam met een andere naam. Als de peilers de naam van Hillary Clinton toevoegden, haalde ze weliswaar 25 procent, maar Edwards bleef sterk met 34 procent. Maar Hillary wil niet. McCain ook niet. Dus het wachten is op het verlossende woord van Kerry, en dat komt tussen nu en de Democratische conventie eind juli. Diep uit de krochten van de Democratische geruchtenmachine komt overigens ook nog de naam van senator Chuck Hagel, een Republikein uit Nebraska. Het moet niet gekker worden. Misschien kan hij Dick Cheney overnemen van de president. Bekwame man. In dezelfde peiling geeft 28 procent van de ondervraagde Republikeinen aan van Cheney af te willen.



Nader gaat door
Voor Ralph Nader zit de strijd om op het stembiljet te komen er voorlopig niet op. Hij heeft dan wel zijn eerste overwinning behaald door aan de voorwaarden van Arizona te voldoen, maar daar zullen de Democraten hem nog proberen dwars te zitten. Bovendien volgen de deadlines voor aanmelding in verschillende staten zich de komende tijd snel op. 21 juni moet hij 25.000 handtekeningen hebben verzameld in Illinois en op 30 juni 29.552 krabbels in Indiana. 46 staten hebben hun deadline in juli of kort daarna.
Maar het succes in Arizona heeft de ploeg rond Nader hoopvol gestemd: "Our signature gatherers had to work in 106 degree heat and they had to deal [with] Democratic Party propaganda that misled the public and attempted to build hostility against us," aldus de Nader-coordinator voor Arizona. Dankzij de inspanningen van de handtekeningenophalers haalde Nader 44 procent meer handtekeningen op dan nodig.



Temperatuur loopt op voor Michael Moore
Normaal gesproken kan je een promotiecampagne voor een film en een presidentiële campagne wel uit elkaar houden. De ene heeft een overdosis aan rode loper, de andere een "War Room."
Maar de promotiecampagne voor Fahrenheit 9/11, de anti-Bush documentaire van Michael Moore lijkt in dat laatste opzicht op een presidentscampagne. Moore heeft oud-medewerkers van Bill Clinton ingehuurd om zijn War Room te bemannen. De War Room van Bill Clinton was beroemd (er werd zelfs een documentaire over gemaakt, dus de cirkel lijkt weer rond) en werd gebruikt door het quick response team, een groep campagnemedewerkers die zo snel mogelijk reageerde op uitspraken van de tegenpartij om de angel uit negatieve berichtgeving te halen en een Democratische draai ('spin') aan het verhaal te geven.
Na alle heisa rond de op zijn minst controversiële film (Disney weigerde de film in de VS in roulatie te brengen) verwacht Moore dat zijn politieke tegenstanders vol in de aanval gaan wanneer de documentaire dan toch in de VS in première gaat. Om alle verwachte kritiek te pareren zitten Chris Lehane en Mark Fabiani, twee oud-adviseurs van Clinton en Gore klaar.
Het Bush-team, de vermeende tegenstanders van Moore's film, doen alsof er niets aan de hand is met de film. Woordvoerder Scott Stanzel: "Voters know fact from fiction coming from Hollywood. It's designed to entertain. American voters want fact, not fiction, when determining their vote. And everyone knows where Michael Moore is coming from."
Maar vader Bush noemde Moore al een "slimeball" en dat is vermoedelijk de opinie van de hele familie.



's Avonds een straatje om
Hij wilde een rustig wandelingetje maken. Maar dat kan dus niet meer, een rustig wandelingetje maken. John Kerry liep in Los Angeles een blokje om de campus van de University College of Los Angeles (UCLA) en veroorzaakte een verkeersopstopping. De Democratische kandidaat was in de stad om het eindexamen van zijn dochter mee te maken.
Maar het zit er gewoon niet meer in voor Kerry, even onopgemerkt een ommetje maken. Er rijdt een karavaan van auto's naast, vol staf, journalisten, agenten en als die stoet in beweging komt, dan stopt het andere verkeer. Er zit niet veel anders op. De automobilisten in LA zijn wel wat gewend in hun stad, dus ze toeteren er op los, en als ze de kandidaat herkennen roepen ze: "We're voting for you." Of niet natuurlijk, want er staan ook Republikeinen in de chaos vast.



Politie demonstreert elders
De demonstrerende politieagenten bij de hal van de Democratische conventie in Boston hebben hun spullen gepakt en zijn ergens naders gaan demonstreren. De arbeiders die de hal moeten optuigen voor de conventie kunnen nu dus probleemloos verder. Ze mogen voor 14 miljoen dollar aan het FleetCenter verbouwen. De protestanten vinden het verbod op protest voor de hal in strijd met het recht om te protesteren, maar verhuizen toch maar de demonstraties naar andere locaties. Een federale rechter had gedreigd met het inzetten van U.S. Marshals als de actievoerders de arbeiders zouden tegenhouden.



zondag, juni 13, 2004
Verkiezingen als reality tv
Het komt er dan toch echt: "The American Candidate", een reality show, waarin nepkandidaten voor het presidentschap moeten strijden om de hoogste eer. Het programma wordt uitgezonden op kabelzender Showtime. Tien weken lang volgen de kijkers een afvalrace, waarbij, hoe revolutionair, de slchteste kandidaat elke week wordt weggestemd (hoe komen ze er op). De serie eindigt met de strijd tussen de laatste twee kandidaten. De winnaar wordt bepaald door de wekelijkse populariteitsstemmen, peilingen en de jury van het programma. Er is in ieder geval een zeer opvallende deelneemster: Chrissy Gephardt, dochter van voormalig Democratisch kandidaat Dick Gephardt. Zij heeft het in ieder geval geschopt tot de laatste 12 deelnemers. Zij is bekend met campagne voeren, want dat leerde ze bij haar vader. Ik ben benieuwd naar hoe het afloopt. Er was in de planfase van de show sprake van dat de winnaar de ruimte kreeg om zich daadwerkelijk als presidentskandidaat in de race te mengen. Daar zal men wel van af gestapt zijn.

Update: De show was nog niet begonnen, zoals ik eerder poste. En ik heb de link naar de website van het programma toegevoegd.



Vlieg 'm erin
Oud-president George H.W. Bush zal vandaag ter ere van zijn tachtigste verjaardag een parachutesprong maken. Het daarop volgende verjaardagsfeest dreigt groots te worden, met gasten zoals de president van de Verenigde Staten, Mikhail Gorbatchov en Bo Derek (die mag op geen feestje ontbreken). Het vliegtuig vliegt op 13.000 voet wanneer het de oud-president dropt, die zijn vijfde parachutesprong in zijn leven maakt. De eerste keer was toen hij boven de Stille Oceaan was neergeschoten in de Tweede Wereldoorlog. Nu maar hopen dat zijn gezicht weer wat bijtrekt van de sprong.



Verkiezingstopman waarschuwt voor de allerlaatste maal
De voorzitter van de U.S. Elections Assistance Commission, DeForest Soaries, pleit er voor dat alle kiesdistricten die gebruik maken van stemcomputers nog een keer goed naar de beveiliging van hun machines kijken. En daarna moeten ze er iets aan doen, volgens Soaries, die voorstelt om printers aan de machines te hangen die papieren stembewijzen kunnen uitdraaien, of geavanceerdere technieken zoals stemherkenning en cryptografie, of toch op zijn minst een controle van de computers aan het begin van de verkiezingsdag. Maar hij waarschuwde ook weer om niet met grote haast ongeteste printers aan de stemcomputers te hangen, want dan zouden we wel eens de computervariant van de "chads" uit 2000 kunnen zien, toen in Florida commotie ontstond om snippers die nog aan de stemkaarten met ponstechniek hingen. Slecht plan, aldus Soaries.
De verwachting is dat één op de drie Amerikanen in november zal stemmen op een stemcomputer. Reden tot voorzichtige ongerustheid, volgens critici van de machines.



Boef aan de lijn
Zoals later bleek was vooral de opschoning van de stemgerechtigdenlijst in Florida er de oorzaak van dat Al Gore in 2000 in die staat verloor. Duizenden, zo niet tienduizenden arme blanke en zwarte kiezers bleken onterecht van de lijst afgevoerd, door een opschoningsactie van de staat, die zij had uitbesteed aan een privébedrijf, dat zeer grondig, maar ook zeer onzorgvuldig te werk ging.
Ditmaal heeft de staat beterschap beloofd, al zal de lijst nog steeds gecontroleerd worden op de aanwezigheid van misdadigers, die in Florida niet mogen stemmen, omdat hun burgerrechten zijn ingetrokken. Die krijgen ze niet automatisch terug wanneer zij hun straf hebben uitgezeten, maar daarvoor moeten ze bij de gouverneur (Jeb "broer van" Bush) een aanvraag indienen.
Nu heeft Florida een website ingericht en een call center om de 47.000 potentiële misdadigers bij te staan die van de kieslijst geschrapt zouden kunnen worden. Dit allemaal om "vergissingen" zoals vier jaar geleden te voorkomen. De mensen van het call center zullen alle betwiste namen opbellen om te verifiëren of de gegevens wel kloppen.



Poor lonesome cowboy
Dennis Kucinich, de enige andere Democraat die nog actief in voorverkiezingsstaten campagne voert (je zou bijna zeggen: de enige Democraat), blijft stug volhouden. Hij voert campagne op plaatsen waar geen andere Democraat komt, bijvoorbeeld in Moorestown, Ne Jersey, waar hij de voorverkiezingen op de Moorestown Friends School won. Helaas hadden de leerlingen geen stemrecht, wat waarschijnlijk bijdroeg aan de lage opkomst van andere kandidaten.
New Jersey en Montana werden in ieder geval druk bezocht door Kucinich en dat deden de andere kandidaten hem niet na. De kiezers in die staten kunnen de bezoeken van Kucinich daarom des te meer waarderen. Eindelijk iemand die naar ze omkijkt.




© Marc van Gestel 2003 - 2004